IBPBI/1/415-508/14/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 17 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania na zakup środka trwałego - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania na zakup środka trwałego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem dwuosobowej spółki cywilnej, która została zawarta 3 lipca 2013 r. Głównym przedmiotem działalności spółki jest opieka dzienna nad dziećmi (PKD 88.91.Z) i z tego tytułu Wnioskodawczyni będzie osiągać zyski i straty w wysokości #189; dochodów spółki. Pierwszy przychód ma zostać uzyskany w kwietniu 2014 r. Udział w dochodzie spółki Wnioskodawczyni opodatkuje podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Spółka nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Na potrzeby działalności gospodarczej prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. W dniu 25 lutego 2014 r. samorząd województwa podpisał ze spółką umowę na przyznanie pomocy na operację z zakresu małych projektów w ramach działania 413 "Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. W związku z powyższą umową została przyznana pomoc finansowa na realizację operacji, której celem jest rozwijanie infrastruktury rekreacyjnej i turystycznej poprzez budowę ogólnodostępnego placu zabaw, co pozwoli na integrację i rozwój psychoruchowy dzieci. Termin realizacji zadania przypada do 30 listopada 2014 r.

Plac zabaw będzie się mieścił na działce przy siedzibie firmy. Budynek, w którym znajduje się siedziba i działka na zewnątrz są wynajmowane. Plac zabaw będzie stanowił środek trwały firmy sklasyfikowany pod symbolem kategorii środków trwałych: 290 budowle sportowe i rekreacyjne. Całość inwestycji wynosi 61.136,59 zł, z czego 48.909,27 zł będzie dofinansowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższe przyznanie pomocy w kwocie 48.909,27 zł jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym wartość dofinansowania w ww. wysokości na zakup środka trwałego nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przyznanie pomocy jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a wartość dofinansowania w kwocie 48.909,27 zł na zakup środka trwałego nie stanowi kosztu uzyskania przychodu i nie mogą być naliczane odpisy amortyzacyjne od tej wartości.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również datacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W ocenie Wnioskodawczyni, potwierdza to również art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego, wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146).

Do środków europejskich zalicza się zatem:

z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:

a. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,

b. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,

c. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy,

3. Środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:

a. Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej " Sekcja...",

b. Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,

c. Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych

i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymania dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń

w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej, która otrzymała dofinansowanie na nabycie środka trwałego. Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że otrzymane środki nie będą stanowić przychodu z prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej. Jako dofinansowanie związane z nabyciem środka trwałego środki te są bowiem wyłączone z tych przychodów na mocy cyt. art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tej też przyczyny otrzymane środki, jako niestanowiące w ogóle przychodu podatkowego nie mogą jednocześnie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy jakiegokolwiek przepisu ww. ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ww. środka trwałego oraz zaliczania tych odpisów do kosztów podatkowych, wskazać należy, że zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22a ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy, amortyzacji podlegają budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, zwane także środkami trwałymi.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem w świetle ww. przepisu wydatki poniesione na nabycie, bądź wytworzenie składników majątku uznawanych za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym, mogą być (co do zasady) odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Na gruncie przedmiotowej sprawy, oznacza to, że spółka cywilna, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, których zakup zostanie dofinansowany środkami pochodzącymi z przyznanej pomocy (odpisy amortyzacyjne winny zatem być naliczone - wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni). Jednakże część tych odpisów - przypadająca na tą część wartości początkowej, która zostanie sfinansowana z otrzymanych środków (w kwocie 48.909,27 zł) nie może być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawczy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.