IBPBI/1/415-504/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2009 r. (data wpływu do Organu 22 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 24 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu sporządzenia remanentu likwidacyjnego w związku z rozwiązaniem spółki cywilnej i przekazaniem przypadającej na Wnioskodawczynię części towarów handlowych do prowadzonej przez nią jednoosobowo pozarolniczej działalności gospodarczej oraz określenie wartości towarów handlowych odkupionych od spadkobierców jednego ze wspólników spółki i zaewidencjonowania ich w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów-jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2009 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu sporządzenia remanentu likwidacyjnego w związku z rozwiązaniem spółki cywilnej i przekazaniem przypadającej na Wnioskodawczynię części towarów handlowych do prowadzonej przez nią jednoosobowo pozarolniczej działalności gospodarczej oraz określenie wartości towarów handlowych odkupionych od spadkobierców jednego ze wspólników spółki i zaewidencjonowania ich w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 24 sierpnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1990 r. do 20 marca 2009 r. Wnioskodawczyni prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej wraz z siostrą - sklep pasmanteryjny. Udziały wnosiły po 50%, a wspólniczki rozliczały się na zasadach ogólnych prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Były płatnikami podatku od towarów i usług. W dniu 20 marca 2009 r. zmarła siostra Wnioskodawczyni i Spółka uległa likwidacji. O fakcie tym został powiadomiony właściwy Urząd Skarbowy, został sporządzony remanent likwidacyjny wg ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o podatku od towarów i usług. Podatek VAT od remanentu likwidacyjnego został rozliczony w deklaracji za marzec 2009 r. i został zapłacony. Rozliczony został również dochód Spółki za okres od stycznia do marca 2009 r. - podatek dochodowy nie wystąpił. Wnioskodawczyni kontynuuje samodzielnie działalność gospodarczą w tym samym miejscu i w tej samej branży, toteż na mocy art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została zwolniona z zapłaty 10% podatku zryczałtowanego od remanentu likwidacyjnego. W nowej działalności wybrała zasady ogólne - podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz zwolnienie z podatku od towarów i usług.

Towary handlowe z remanentu likwidacyjnego - jej 50% oraz drugą część wspólniczki (na prośbę spadkobierców) wprowadziła do nowej działalności - w przeważającej części drobne rzeczy o małej wartości i często trudne do sprzedania nawet w cenie zakupu.

W uzupełnieniu wskazano, iż towary handlowe (50% wnioskodawczyni i 50% zmarłej wspólniczki) ujęła w remanencie początkowym nowej działalności w wartości brutto (z podatkiem VAT).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy towar handlowy z remanentu likwidacyjnego Spółki, 50% wnioskodawczyni i 50% wspólniczki, może wprowadzić do nowej działalności w cenach brutto (z zapłaconym podatkiem VAT) jako remanent początkowy... (pytanie w wersji wynikającej z uzupełnienia - wpływ 24 sierpnia 2009 r. - wymienione jako 1)

Zdaniem wnioskodawczyni, towary handlowe z remanentu likwidacyjnego (50% wnioskodawczyni i 50% zmarłej wspólniczki) powinna wprowadzić do swojej działalności jako remanent początkowy w cenach brutto (z zapłaconym podatkiem VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim.

Przy czym nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

Zasady sporządzania spisu z natury, przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, zostały szczegółowo uregulowane w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

W myśl § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury" na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Zgodnie z § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (...).

Stosownie do treści § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, ceną zakupu, jest cena jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadająca cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika. W myśl natomiast § 3 pkt 3 ww. rozporządzenia cena nabycia to cena zakupu składnika majątku powiększona o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze.

Zatem zarówno w remanencie końcowym (sporządzonym w związku z likwidacją działalności gospodarczej) jak i w remanencie początkowym (sporządzonym w związku z rozpoczęciem nowej działalności) towary handlowe podatnik obowiązany jest ująć w cenie zakupu lub nabycia. Przy czym cena ta, podlega pomniejszeniu o podatek od towarów i usług jeżeli podatnikowi zgodnie z odrębnymi przepisami przysługuje prawo do odliczenia tego podatku. W sytuacji, gdy (zgodnie z odrębnymi przepisami) podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, wówczas nie pomniejsza on ceny zakupu o ten podatek (wykazuje wartość brutto).

Jak wynika z treści złożonego wniosku Spółka, która uległa likwidacji (w związku z śmiercią jednego z jej wspólników), była podatnikiem podatku od towarów i usług. Towary handlowe, które ujęto (w wartości netto) w spisie z natury sporządzonym na dzień likwidacji Spółki, Wnioskodawczyni przekazała do prowadzonej przez siebie jednoosobowo działalności gospodarczej. Przy czym, w związku z prowadzeniem tej działalności, Wnioskodawczyni jest zwolniona od podatku do towarów i usług. Zarówno przypadającą na nią część towarów handlowych (tj. 50%), jak i część pozostałą po drugim wspólniku (również 50%), ujęła w tym spisie wg wartości brutto.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w sytuacji przekazania przez Wnioskodawczynię do prowadzonej przez nią jednoosobowo działalności gospodarczej towarów handlowych objętych remanentem likwidacyjnym, towary te należy ująć w remanencie początkowym i wycenić według wartości brutto.

W związku z ww. przekazaniem towarów - Wnioskodawczyni (będącej podatnikiem zwolnionym od podatku od towarów i usług) nie będzie bowiem przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku.

Zauważyć przy tym należy, iż przysługującą Wnioskodawczyni cześć towarów winna wykazać w remanencie początkowym w wartości wynikającej z remanentu likwidacyjnego (wartość netto) powiększonej o podatek od towarów i usług. Natomiast część towarów nabytą od spadkobierców, Wnioskodawczyni winna ująć w remanencie początkowym:

* w cenie zakupu (brutto) - w przypadku odkupienia towarów od spadkobierców zmarłej wspólniczki,

* w wartości (brutto) odpowiadającej cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika - w przypadku ich nabycia od spadkobierców w drodze umowy darowizny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.