IBPBI/1/415-497/09/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 22 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 27 sierpnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia wpłat na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia wpłat na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 12 sierpnia 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 27 sierpnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielką lokalu użytkowego, w którym prowadzi działalność gospodarczą.

Wspólnota mieszkaniowa nieruchomości, w której skład wchodzi przedmiotowy lokal uchwałą z dnia 12 marca 2009 r., w oparciu o art. 23 ust. 1 w zw. z art. 22 ust. 2 ustawy o własności lokali z dnia 22 czerwca 1994 r., postanowiła:

Zgodnie z przedmiotową uchwałą wnioskodawczyni wpłaca na fundusz remontowy co miesiąc kwotę wynikającą z pkt 2 przedmiotowej uchwały. Ponadto zgodnie z pkt 4 uchwały w dniu 30 kwietnia 2009 r. wpłaciła na fundusz remontowy dodatkową kwotę w wysokości 5.369,00 zł. Ponadto wspólnota mieszkaniowa w celu dokonania zadań remontowych, o których mowa w pkt 1 uchwały zamierza zaciągnąć pożyczkę, której spłatę będzie dokonywać poprzez środki wpłacane przez właścicieli na fundusz remontowy.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała iż:

* prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,

* stosuje metodę kasową ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów,

* wpłaty na fundusz remontowy dotyczą w całości lokalu wyłącznie wykorzystywanego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej,

* postanowienia uchwały zobowiązujące do wpłat na fundusz remontowy zostały zacytowane we wniosku w ramach przedstawienia stanu faktycznego, uchwała nie zawierała żadnych innych zapisów. Wskazane w stanie faktycznym podpunkty 1-4 odpowiadają podpunktom uchwały.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwoty wpłacane na fundusz remontowy zarówno te comiesięczne (na podstawie pkt 2 ww. uchwały) jak i dodatkowa (na podstawie pkt 4 ww. uchwały) stanowią koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem wnioskodawczyni, koszty poniesione na fundusz remontowy zgodnie z pkt 2 i 4 przedmiotowej uchwały stanowią koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawczynię działalności zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż ponoszone są w celu zachowania źródła przychodu. Ponadto wydatki ww. wskazane kwalifikują się do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w chwili dokonania wpłat tych kwot na fundusz remontowy, gdyż właśnie w tym momencie koszty te zostają przeze mnie realnie poniesione.

Jeśli chodzi natomiast o wpłaty na fundusz remontowy przeznaczane w dalszej kolejności na spłatę pożyczki zaciągniętej przez wspólnotę mieszkaniową uważa, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

* kwoty wpłacane na fundusz remontowy, a przeznaczane na spłatę kwoty głównej pożyczki (kapitał) - nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów,

* kwoty wpłacane na fundusz remontowy, a przeznaczane na spłatę odsetek od pożyczki - będą stanowiły koszt uzyskania przychodów, w momencie wpłaty przedmiotowej kwoty na fundusz remontowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W przytoczonym wyżej przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie kategorie wydatków mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Wskazuje jedynie, iż aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

* musi pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być należycie udokumentowany.

Z powyższego wynika, iż nie każdy wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, to wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni będzie ponosiła wydatki na fundusz remontowy nieruchomości, w której znajduje się będący jej własnością lokal użytkowy wyłącznie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wydatki z tytułu wpłat na fundusz remontowy wynikające z zawartej przez wspólnotę mieszkaniową uchwały, ponoszone zatem będą w celu uzyskiwania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż dotyczą składnika majątku wykorzystywanego przez wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej.

Ww. wydatki nie zostały również wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, iż mogą stanowić koszt uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej przez wnioskodawczynię, jednakże w takiej części w jakiej wskazany we wniosku lokal jest w tej działalności wykorzystywany. Jeżeli zatem w istocie lokal ten w całości wnioskodawczyni wykorzystuje wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, to będzie mogła w całości wymienione wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Pamiętać również należy o obowiązku należytego udokumentowania przedmiotowych wydatków. Posiadane dowody nie mogą się przy tym ograniczać do faktury lub innego dowodu stwierdzającego jedynie wysokość poniesionych wydatków lecz winny również wskazać na związek tych wydatków z osiąganiem przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (lub zachowaniem czy też zabezpieczeniem tego źródła przychodów) i zakres wykorzystywania przedmiotowego lokalu w tej działalności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie momentu i sposobu zaliczenia wpłat na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz w zakresie możliwości zaliczenia spłat pożyczki przeznaczonej na wykonanie zadań remontowych do kosztów uzyskania przychodów tej działalności wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.