IBPBI/1/415-485/14/SK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 14 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej składników majątkowych przekazanych w drodze umowy darowizny do nowo powstałej spółki jawnej, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem oraz możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów tej spółki odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ich wartości początkowej - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej składników majątkowych przekazanych w drodze umowy darowizny do nowo powstałej spółki jawnej, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem oraz możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów tej spółki odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ich wartości początkowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z małżonką jest właścicielem nieruchomości - działki o powierzchni 0,57 ha. W przeszłości na przedmiotowej nieruchomości położona była placówka Straży Granicznej. Na działce znajdują się następujące obiekty:

* budynek administracyjny - zgodnie z PKOB, częściowo jest to klasa 1130 - budynki zbiorowego zamieszkania, częściowo zaś klasa 1220 - budynki biurowe, o powierzchni użytkowej 726,49 m²;

* budynek garażowy - zgodnie z PKOB klasa 1242 - Budynki garaży, o powierzchni użytkowej 88,34 m²;

* budynek magazynowy - zgodnie z PKOB klasa 1252 - Zbiorniki, silosy i budynki magazynowe, o powierzchni użytkowej 13 m²;

* zbiornik paliwa - zgodnie z PKOB klasa 1252 - Zbiorniki, silosy i budynki magazynowe (klasa obejmuje zbiorniki na ciecze), o objętości 50 m³.

Wszystkie ww. obiekty są budynkami albo budowlami (w rozumieniu przepisów ustawy prawo budowlane) trwale związanymi z gruntem; żaden z obiektów lub ich części nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy. Nieruchomość została nabyta przez małżonków do majątku wspólnego.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest, zgodnie z klasyfikacją PKD, produkcja pozostałego sprzętu elektrycznego. Działalność ta prowadzona jest od 25 października 1993 r. Opisana nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego i nie jest związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość wraz z małżonką z majątku wspólnego, na podstawie umowy sprzedaży z 27 lipca 2012 r. Nabycie nieruchomości zostało udokumentowane fakturą VAT.

Przedmiotowa działka nie była w przeszłości związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Nie była też wprowadzona do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest także zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W ramach reorganizacji majątku, właściciele rozważają przekazanie przedmiotowej nieruchomości w drodze umowy darowizny spółce jawnej, która dopiero ma zostać utworzona. Wspólnikami w tej spółce będzie zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy po przekazaniu przedmiotowej nieruchomości w opisany sposób na rzecz spółki jawnej, będzie możliwe dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od położonych na niej budynków i budowli oraz zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów.

W jaki sposób należy ustalić wartość początkową przedmiotowych obiektów na potrzeby dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, po przekazaniu przedmiotowej nieruchomości w drodze darowizny na rzecz spółki jawnej będzie możliwe dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od położonych na niej budynków i budowli oraz zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów, a wartością początkową na potrzeby dokonywania odpisów będzie ich wartość rynkowa na dzień zawarcia umowy darowizny (o ile w samej umowie nie zostanie ona określona inaczej).

W myśli art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., zwanej dalej "PdofU"), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Należy zauważyć, że w myśl przepisów kodeku spółek handlowych, spółka jawna (jako spółka osobowa) jest podmiotem odrębnym od jej wspólników; jest ona samodzielnym podmiotem praw i obowiązków, w tym także może być właścicielem nieruchomości; przepisy prawa cywilnego nie stoją również na przeszkodzie przekazywaniu praw własności nieruchomości (również w drodze umowy darowizny) spółce osobowej przez jej wspólników - są to bowiem podmioty od siebie odrębne.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, własność nieruchomości przeniesiona zostanie przez jej współwłaścicieli na spółkę jawną w formie nieodpłatnej - w drodze umowy darowizny. Przedmiotem darowizny będzie cała nieruchomość; zgodnie z przepisami prawa cywilnego, budynki i budowle położone na nieruchomości (trwale związane z gruntem, jak w przedmiotowej sprawie) stanowią części składowe nieruchomości i co do zasady nie mogą być samodzielnym przedmiotem obrotu.

Analizując przytoczony art. 22a ust. 1 PdofU, wskazać można szereg przesłanek, które należy spełnić, aby móc dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Artykuł 22a ust. 1 pkt 1ww. ustawy expressis verbis wskazuje budowle i budynki jako możliwy przedmiot amortyzacji; w świetle przepisów ustawy prawo budowlane (do której należy się w tej materii odwołać z racji braku odrębnej definicji pojęć "budynku" oraz "budowli" na gruncie PdofU) nie ulega wątpliwości, że opisane obiekty są budynkami lub budowlami. Przesłanka ta zostaje więc spełniona. Dalej, przedmiot amortyzacji winien zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie, a także być kompletny i zdatny do użytku. Określenie "nabyty" nie determinuje formy uzyskania prawa własności; może być ona dowolna, w tym również nieodpłatna (co pośrednio potwierdzają dalsze przepisy cytowanej ustawy, w szczególności art. 22g ust. 1 pkt 3 PdofU). W przedmiotowym przypadku także pozostałe z wymienionych na początku niniejszego akapitu przesłanek zostaną spełnione.

Przewidywany okres używania opisanych obiektów wynosi więcej niż rok; mają one służyć, w założeniu długoterminowej, działalności gospodarczej prowadzonej przez mającą powstać spółkę jawną i być w związku z nią wykorzystywane. Wszystkie z przewidzianych w art. 22 ust. 1 PdofU przesłanek zostaną więc spełnione. W związku z tym, w obliczu braku dalszych przepisów wyłączających możliwość dokonywania amortyzacji w opisanym zdarzeniu przyszłym (w szczególności brak jest przesłanek negatywnych na gruncie art. 22c PdofU) oraz brakiem przepisów uniemożliwiających zaliczenie tak dokonanych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów, stwierdzić należy, że w przypadku zajścia opisanego zdarzenia przyszłego, opisane składniki majątku będą mogły podlegać amortyzacji, a odpisy amortyzacyjne będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Przed bezpośrednim przejściem do uzasadnienia stanowiska w odniesieniu do drugiego z pytań, przywołać należy także art. 22g ust. 1 pkt 3 PdofU. Zgodnie z nim, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Z jego brzmienia wynika wprost, że nabycie może zostać również dokonane pod tytułem darmym. Taki sposób przeniesienia własności nie stoi więc na przeszkodzie możliwości dokonywania po tego typu nabyciu odpisów amortyzacyjnych (a także zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów); pomimo braku faktycznego poniesienia kosztów ww. ustawa, jak wyraźnie wynika z brzmienia przytoczonego przepisu, wprost taką możliwość przewiduje.

Przytoczony powyżej art. 22g ust. 1 pkt 3 PdofU wprost opisuje sytuację przewidzianą w opisie zdarzenia przyszłego. Jako właściwe wydaje się tutaj dokonanie prostej subsumcji opisanego zdarzenia przyszłego pod przepis ustawy w duchu klaryfikacyjnej koncepcji wykładni prawa. Wykładnia językowa prowadzi tutaj do wyjątkowo jednoznacznego rezultatu, stanowiącego, że o ile w umowie darowizny wartość darowizny nie zostanie określona w sposób niższy od wartości rynkowej, wartością początkową będzie tutaj wartość rynkowa środków trwałych z dnia nabycia.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 maja 2013 r., Znak: IPTPB1/415-86/13-5/MAP,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 stycznia 2013 r., Znak: IBPBI/1/415-1393/12/BK.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowiska prezentowane w powyższych interpretacjach pokrywają się z zaprezentowanym w niniejszym wniosku stanowiskiem; obydwa przypadki cechują się bowiem tymi samymi cechami relewantnymi w świetle przepisów PdofU w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych (oraz możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów) od praw otrzymanych w drodze darowizny i przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć przy tym należy, że interpretacja indywidualna wydawana jest w oparciu o konkretny przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i wiąże Organ uprawniony do wydawania interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie przedstawionym we wniosku. Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.