IBPBI/1/415-476/11/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 6 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 30 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie występowania różnic kursowych od środków własnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 maja 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie występowania różnic kursowych od środków własnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-476/11/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 30 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej. Spółka współpracuje z kontrahentami zagranicznymi. W związku z tym wystawia i otrzymuje faktury, na których kwoty określone są w euro. Należności i zobowiązania regulowane są z konta dewizowego (otrzymaną walutą spółka płaci zobowiązania, bank nie przelicza waluty na złote).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dojdzie do powstania różnic kursowych od środkó1)w własnych na koncie walutowym, jeżeli wystąpi różnica wartości w dacie wpływu waluty obcej (otrzymanie należności) i jej wypływu (zapłata zobowiązania).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie powstaną różnice kursowe, ponieważ nie dochodzi do zamiany waluty obcej na złote i odwrotnie. Na koncie walutowym operacje dotyczą regulowania należności i zobowiązań z kontrahentami zagranicznymi. Zdaniem Wnioskodawcy, różnice kursowe wyliczamy, gdy mamy do czynienia z zamianą waluty obcej na złote lub odwrotnie. Gdy na rachunek walutowy spółki wpływa należność za fakturę, spółka nie dokonuje "odsprzedaży tych środków bankowi", gdy zaś płaci zobowiązanie, "nie kupuje walut od banku". Ponadto w opinii Wnioskodawcy, faktycznie zastosowany kurs waluty to taki, po jakim podatnik rzeczywiście ją sprzedał lub kupił. W opisanej sytuacji jest problem z ustaleniem rzeczywistego kursy waluty, który potrzebny jest m.in. do ustalenia wartości różnic kursowych. Jeśli więc ani spółka, ani bank nie dokonuje przewalutowania otrzymanej na rachunek walutowy kwoty euro, to nie sposób mówić o jakimkolwiek kursie rzeczywistym.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lutego 2011 r. sygn. akt II FSK 1682/09.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie wynika, jaką metodę ustalania różnic kursowych stosuje Wnioskodawca. Z uwagi jednak na fakt, iż we wniosku wskazano, że przedmiotem interpretacji ma być art. 24c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, przyjął, iż Wnioskodawca ustala różnice kursowe w oparciu o metodę podatkową.

Występowanie i zasady ustalania różnic kursowych w oparciu o metodę podatkową reguluje art. 24c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1 - 3 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

Natomiast ujemne różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

(art. 24c ust. 3 pkt 1 - 3 ww. ustawy).

Przy czym, zgodnie z art. 24c ust. 4 ww. ustawy, jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Bank (art. 24c ust. 5 ww. ustawy).

Przez średni kurs ogłaszany przez Bank, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż u podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, dokonujących transakcji w walutach obcych za pośrednictwem konta walutowego, powstają dwa rodzaje różnic kursowych:

* różnice wynikające z przeprowadzanych transakcji gospodarczych, w przypadku gdy wartość uzyskanego przychodu, bądź poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego, o którym mowa w cyt. art. 24c ust. 6 ww. ustawy jest inna niż wartość tego przychodu, bądź kosztu z dnia faktycznego otrzymania, bądź wydatkowania środków pieniężnych, przeliczona według kursu faktycznie zastosowanego,

* różnice od własnych środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym podmiotu gospodarczego, w przypadku, gdy faktycznie zastosowany kurs waluty z dnia wpływu środków pieniężnych (wartości pieniężnych) na rachunek walutowy jest inny niż kurs faktycznie zastosowany waluty z dnia wypływu tych środków (wartości).

Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. W świetle wykładni językowej faktycznie zastosowany kurs walutowy to nie tylko kurs zrealizowany, dlatego też nie należy go wiązać wyłącznie z sytuacjami, w których dochodzi do nabycia i zbycia (wymiany) walut. Kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej).

Faktycznie zastosowany kurs waluty to bowiem kurs, który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień, aby stwierdzić, czy nie występują stany faktyczne, o których mowa w art. 24c ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy operacjach bezgotówkowych przeprowadzanych za pośrednictwem banku, w którym podatnik posiada konto walutowe, w celu ustalenia różnic kursowych dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie ogłaszanym, bądź stosowanym przez ten bank, a więc kursie faktycznie zastosowanym. Zatem do wyceny wartości wpływu waluty obcej na rachunek walutowy posiadany w banku, bądź wypływu tej waluty z rachunku należy przyjmować kurs faktycznie zastosowany, niezależnie od faktu, iż w rzeczywistości nie dochodzi do zawarcia z tą instytucją transakcji kupna bądź sprzedaży waluty obcej.

Kurs faktycznie zastosowany to w przypadku:

* wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy - kurs kupna waluty obcej ogłaszany przez bank, w którym znajduje się rachunek walutowy, gdyby bowiem w wyniku tej transakcji doszło do fizycznego przewalutowania tych środków, bank odkupywałby od podatnika walutę obcą po tym właśnie kursie,

* wypływu środków z rachunku walutowego - kurs sprzedaży waluty obcej ogłaszany przez ww. bank, bowiem gdyby w tym przypadku doszło do faktycznego przewalutowania ww. środków, podatnik byłby zmuszony nabyć walutę od banku po tym właśnie kursie.

Z powyższego wynika zatem, iż dla powstania różnic kursowych od środków własnych zgromadzonych na rachunku walutowym bez znaczenia pozostaje fakt, iż w wyniku przeprowadzanych transakcji nie dochodzi do fizycznego przewalutowania otrzymanych, bądź wydatkowanych środków na złotówki. Istotą bowiem tych różnic kursowych jest porównanie wartości złotówkowej wydatkowanej waluty obcej, z wartością złotówkową tej waluty z dnia jej otrzymania. Przy czym, wartości te należy ustalać według zastosowanych kursów waluty z dnia otrzymania i wydatkowania środków pieniężnych. Jeżeli jednak ustalenie kursu faktycznie zastosowanego nie jest możliwe, wartość tych środków dla celów ustalenia różnic kursowych ustala się przy użyciu kursów średnich ogłaszanych przez Bankz ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania i wydatkowania środków pieniężnych. W konsekwencji brak możliwości ustalenia kursu faktycznie zastosowanego, o którym mowa w cyt. wyżej przepisach, nie stanowi przesłanki do niepowstania różnic kursowych od środków własnych na rachunku walutowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej. Spółka ta dokonuje transakcji w walutach obcych, za pośrednictwem bankowego rachunku walutowego. Na rachunek ten przyjmuje należności od kontrahentów w euro, a także z tego rachunku reguluje swoje zobowiązania wyrażone w tej walucie.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym w związku z dokonywaniem transakcji w walutach obcych z konta walutowego, mogą powstać różnice kursowe od środków własnych. Bez znaczenia dla powstania tych różnic ma fakt, iż w wyniku przeprowadzanych transakcji nie dochodzi do fizycznego przewalutowania otrzymanych, bądź wydatkowanych środków pieniężnych na złotówki.

Z uwagi na powyższe, stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.