IBPBI/1/415-462/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 8 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów wspólników spółki partnerskiej zgodnie z zawartą umową spółki - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów wspólników spółki partnerskiej zgodnie z zawartą umową spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka Partnerska Lekarzy składa się z trzech osób. Partnerzy wnieśli do Spółki wkłady pieniężne w równej wysokości (każdy po 1.500,00 zł.). W umowie Spółki nie określono procentowo udziału partnerów. W umowie Spółki Partnerskiej ponadto jest zapis: "Każdy wspólnik ma prawo do proporcjonalnego udziału w zyskach stosownie do wypracowanego przez siebie przychodu i w takim samym stosunku uczestniczy w stratach i kosztach bez względu na wielkość i rodzaj wkładu".

Wspólnicy Spółki Partnerskiej z uwagi na brak ustalonego procentowego udziału w dochodzie Spółki, wprowadzili zasadę, iż ustalają udział stosownie do wielkości wypracowanego przychodu przez danego wspólnika. Proporcja ta, ustalana jest co miesiąc, ponieważ wspólnicy Spółki Partnerskiej osiągają nierównomierne przychody w danym miesiącu.

Sposób ustalenia proporcji przedstawiono na przykładzie:

W miesiącu kwietniu 2009 r. wspólnicy osiągnęli następujące przychody:

wspólnik "A" - 2.480,00 zł.

wspólnik "B" - 1.400,00 zł.

wspólnik "C" - 140,00 zł.

4.020,00 zł.

Proporcja jest zależnością wysokości wypracowanego przychodu przez danego wspólnika do łącznej wartości przychodu Spółki.

wspólnik "A" - 2.480,00/ 4.020,00 = 62%

wspólnik "B" - 1.400,00/ 4.020,00 = 35%

wspólnik "C" - 140,00/ 4.020,00 = 3%

100%

Ustalona proporcja dla każdego partnera na podstawie osiągniętych przychodów ma zastosowanie również przy rozliczaniu kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo ustalana jest proporcja w celu rozliczania podatku dochodowego każdego wspólnika w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, opodatkowane są na zasadzie proporcji. Przychody u każdego wspólnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. W braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe (art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wspólnikom dla celów podatkowych przyporządkowuje się przychody i koszty generowane przez Spółkę w takim stosunku procentowym, jaki wyznacza proporcja mierzona wielkością wypracowanego przychodu przez wspólników, ustalona zgodnie z zapisem w umowie Spółki Partnerskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.- określanego dalej skrótem k.s.h.) spółką partnerską jest spółka osobowa utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.

W myśl art. 51 w związku z art. 89 k.s.h. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Ponieważ Spółka Partnerska jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem Spółki Partnerskiej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika Spółki Partnerskiej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Cytowane powyżej przepisy art. 51 k.s.h. oraz art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiące, że wspólnicy mają równe prawa do udziału w zysku Spółki mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy Spółki Partnerskiej mogą w umowie Spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w Spółce. Tym samym pierwszeństwo mają postanowienia umowy Spółki.

W świetle powyższego, prawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy w zakresie możliwości comiesięcznego przyporządkowania przychodów i kosztów generowanych przez Spółkę w takim stosunku procentowym jaki wyznacza proporcja wypracowanego przychodu przez danego wspólnika, ustalona zgodnie z zapisem w umowie Spółki Partnerskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka Partnerska niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.