IBPBI/1/415-458/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 8 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie określenia, czy decyzje i inne pisma podpisane przez pełniącego obowiązki Naczelnika Urzędu Skarbowego lub osoby przez niego upoważnione rodzą wiążące dla podatnika skutki prawne - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie określenia, czy decyzje i inne pisma podpisane przez pełniącego obowiązki Naczelnika Urzędu Skarbowego lub osoby przez niego upoważnione rodzą wiążące dla podatnika skutki prawne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Urząd Skarbowy od 3 lat nie posiada Naczelnika Urzędu Skarbowego który jako jedyny byłby organem podatkowym kompetentnym do wydawania decyzji. Pełniący obowiązki Naczelnika winien wykonywać obowiązki Naczelnika gdy jest wyłoniony na czas niezbędny do powołania w drodze konkursu Naczelnika Urzędu Skarbowego. Od 2006 - 2009 r. nie jest to czas niezbędny. Decyzję wydaje i podpisuje pełniący obowiązki, zastępca Naczelnika i osoby upoważnione przez Naczelnika, którego nie ma. Jest to działanie na szkodę interesu prywatnego i publicznego oraz wyczerpuje znamiona czynu zabronionego. W myśl art. 231 Kodeksu karnego decyzje podpisywane przez zastępcę Naczelnika, który nie jest organem podatkowym uprawnionym do ich wydawania nie mają mocy prawnej z mocy ustawy. Tytuły egzekucyjne i postanowienia wydawane są także przez starszego inspektora w zastępstwie Komornika sądowego, którego Urząd nie posiada, z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego, którego w Urzędzie od 2006 r. nie ma. Działania takie noszą znamiona podszywania się pod organ podatkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działania pełniącego obowiązki Naczelnika podpisującego decyzje oraz Zastępcy Naczelnika, czy innych osób mają wiążące dla podatnika skutki prawne a decyzje wydawane są prawomocne.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl Ordynacji podatkowej i innych przepisów osoby działające w Urzędzie winny posługiwać się pieczątkami z upoważnienia, pełniącego obowiązki Naczelnika. Samodzielne podpisywanie decyzji zastępcy Naczelnika, jako organu podatkowego jest bezprawne a decyzje podpisane nie mają umocowania prawnego, jako wydane przez osobę nieuprawnioną. Tak samo odnosi się to do kwestii decyzji Starszego Inspektora i innych osób wydających decyzję z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego którego nie ma.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 13 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) organem podatkowym, stosownie do swojej właściwości, jest naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego, wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa - jako organ pierwszej instancji.

W myśl art. 5 ust. 5a ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1267 z późn. zm.) dobór kandydatów na stanowisko dyrektora izby skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego jest dokonywany w drodze konkursu spośród pracowników urzędów i organów podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, którzy posiadają wyłącznie obywatelstwo polskie, wyższe wykształcenie magisterskie prawnicze, ekonomiczne lub inne uzupełnione studiami podyplomowymi prawniczymi lub ekonomicznymi oraz co najmniej czteroletni staż pracy w tych urzędach i organach.

Do czasu powołania wyłonionego w drodze konkursu dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego, minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznacza osobę pełniącą odpowiednio obowiązki dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego (art. 5 ust. 5c ww. ustawy o urzędach i izbach skarbowych).

W myśl cytowanych przepisów istnieje obowiązek organizacji postępowania konkursowego każdorazowo gdy zaistnieje taka konieczność. Do czasu powołania wyłonionego w drodze konkursu naczelnika urzędu skarbowego minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznacza osobę do pełnienia obowiązków naczelnika.

Obowiązujące uregulowania prawne nie wskazują limitów czasowych pełnienia obowiązków na ww. stanowiskach. W związku z powyższym za nieuzasadnione i pozbawione podstaw prawnych uznać należy obawy o legalność decyzji i innych pism podpisanych przez pełniącego obowiązki Naczelnika Urzędu Skarbowego, które tym samym są prawnie skuteczne.

Z kolei w myśl 143 § 1 Ordynacji podatkowej Organ podatkowy może upoważnić funkcjonariusza celnego lub pracownika kierowanej jednostki organizacyjnej do załatwiania spraw w jego imieniu i w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji, postanowień i zaświadczeń.

Upoważnienie, o którym mowa w § 1 może być udzielone również pracownikom urzędu skarbowego - przez naczelnika urzędu skarbowego (art. 143 § 2 pkt 1 ww. ustawy). Przy czym w myśl art. 143 § 3 Ordynacji podatkowej upoważnienie udzielane jest w formie pisemnej.

Fakt, że przepisy uprawniają do wydawania decyzji podatkowych i innych aktów prawnych tylko organy podatkowe, nie oznacza wcale, iż kompetencje te wykonywać mogą osobiście wyłącznie osoby pełniące funkcje tych organów. Naczelnik Urzędu Skarbowego uprawniony jest, na podstawie art. 143 § 2 Ordynacji podatkowej, do udzielenia pisemnego upoważnienia pracownikom urzędu skarbowego do załatwienia w jego imieniu spraw, w ustalonym zakresie, w tym do wydawania decyzji. Możliwość upoważnienia pracownika urzędu skarbowego, jego zakres oraz sposób jego wyrażenia wynika wprost z przepisów ww. ustawy.

Pracownik, który otrzymał upoważnienie, nie staje się przez to organem podatkowym, lecz działa "z upoważnienia" organu podatkowego. Zatem wszystkie podjęte działania wynikające z upoważnienia są działaniami tego organu.

Decyzje podatkowe oraz inne akty prawne wydane przez Organ, a podpisane przez upoważnionego pracownika, nawet bez powołania się na udzielone upoważnienie nie pociąga za sobą nieważności decyzji, czy też innego aktu prawnego, o ile upoważnienie to faktycznie było udzielone w momencie ich wydawania.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, że prawo Zastępcy Naczelnika Urzędu Skarbowego do podpisywania decyzji zastrzeżonych do organu podatkowego jakim jest Naczelnik Urzędu Skarbowego wynika także z istoty samego zastępstwa, którego zakres i wiążące się z tym kompetencje określa ten organ podatkowy w stosownym pisemnym upoważnieniu.

W myśl bowiem § 2 ust. 1 zarządzenia Nr 13 Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2006 r. w sprawie organizacji urzędów i izb skarbowych oraz nadania im statutów (Dz. Urz. M.F. Nr 7, poz. 55 z późn. zm.) urzędem skarbowym kieruje naczelnik urzędu skarbowego, przy pomocy zastępcy (zastępców) naczelnika, głównego księgowego, kierowników komórek organizacyjnych i innych pracowników zatrudnionych na stanowiskach samodzielnych. Przy czym, szczegółowy zakres kompetencji zastępcy (zastępców) naczelnika urzędu skarbowego oraz głównego księgowego ustala naczelnik urzędu skarbowego (§ 2 ust. 4 ww. zarządzenia).

Wobec powyższego, decyzje i inne pisma podpisywane przez pełniącego obowiązki Naczelnika Urzędu Skarbowego jak i osoby przez niego upoważnione są prawnie skuteczne, co oznacza że rodzą dla ich adresatów skutki prawne.

Zaznaczyć natomiast należy, iż prawomocne są wyłącznie te decyzje, które nie mogą być zmienione bądź uchylone poprzez wniesienie środka odwoławczego lub zaskarżenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.