IBPBI/1/415-457/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 29 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie, czy wydatki z tytułu umowy najmu zawartej z jednej strony przez Osobową Spółkę Handlową (której jedynymi wspólnikami będzie Wnioskodawca oraz jego małżonka) a z drugiej strony przez Spółkę Najemcę, stanowić będą koszt uzyskania przychodu u wszystkich wspólników Spółki Najemcy, a w szczególności dla Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 29 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie, czy wydatki z tytułu umowy najmu zawartej z jednej strony przez Osobową Spółkę Handlową (której jedynymi wspólnikami będzie Wnioskodawca oraz jego małżonka) a z drugiej strony przez Spółkę Najemcę, stanowić będą koszt uzyskania przychodu u wszystkich wspólników Spółki Najemcy, a w szczególności dla Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z małżonką mają zamiar nabyć nieruchomość, która będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na naprawie i serwisie samochodów osobowych (zwana w dalszej części Nieruchomością). Wnioskodawca wraz z małżonką zamierza odpłatnie wynająć podmiotowi trzeciemu Nieruchomość. Najemcą Nieruchomości będzie Spółka komandytowa, w której to jednym ze wspólników będzie Wnioskodawca (zwana w dalszej części Spółką Najemcą). Spółka Najemca będzie wykorzystywać wynajmowaną Nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na naprawie i serwisie samochodów osobowych. Wnioskodawca wraz z małżonką również ewentualnie rozważa założenie spółki handlowej osobowej tj. Spółki jawnej lub Spółki komandytowej (zwana dalej Osobową Spółką Handlową), a następnie wniesienie do niej w formie aportu Nieruchomości. Jedynymi wspólnikami Osobowej Spółki Handlowej będzie Wnioskodawca oraz jego małżonka. W takim przypadku Nieruchomość będzie wynajmowana Spółce Najemcy przez Osobową Spółkę Handlową.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki z tytułu umowy najmu zawartej z jednej strony przez Osobową Spółkę Handlową (której jedynymi wspólnikami będzie Wnioskodawca oraz jego małżonka) a z drugiej strony przez Spółkę Najemcę, stanowić będą koszt uzyskania przychodu u wszystkich wspólników Spółki Najemcy, a w szczególności dla Wnioskodawcy... (we wniosku pytanie to oznaczono nr 2)

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Wydatki określone w art. 23 ust. 1 ww. ustawy stanowią katalog zamknięty, które to są wyjątkami od reguły ogólnej określonej w art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z przyjętymi zasadami logiki i wykładni przepisów, wyjątki nie mogą być interpretowane rozszerzającą. Zapis art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, dotyczy wyłącznie pracy własnej podatnika (małżonka lub dzieci).

W tym przypadku Nieruchomość będzie wynajmowana Spółce Najemcy przez Osobową Spółkę Handlową, której to jedynymi wspólnikami będzie Wnioskodawca oraz jego małżonka. W opinii Wnioskodawcy, wartość wydatków Spółki Najemcy z tytułu najmu Nieruchomości będzie kosztem uzyskania przychodu, zgodnie z zasadą określoną w art. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla wszystkich wspólników Spółki Najemcy, także dla Wnioskodawcy. Nie stoi temu na przeszkodzie zapis art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, bowiem Wnioskodawca wraz z małżonką będzie wynajmował Nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzonej za pośrednictwem osobowej spółki handlowej. Przekazanie nieruchomości w ramach odpłatnej umowy najmu, nie jest pracą własną podatnika (Wnioskodawcy) w ramach powołanego zapisu art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy. Reasumując, wydatki ponoszone przez Spółkę Najemcę na uregulowanie należności z tytułu umowy najmu Nieruchomości, będą stanowić koszt uzyskania przychodu wszystkich wspólników Spółki Najemcy, także Wnioskodawcy - w wysokości wynikającej z art. 8 ww. ustawy, tj. proporcjonalnie do udziału wspólników w zysku Spółki najemcy. Ponadto Wnioskodawca zaznacza, iż jego interpretacja zgodna jest z innymi interpretacjami, np.: IBPB1/415/436/08/MW KAN-5325/05/08 interpretacja indywidualna wydana przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.