IBPBI/1/415-455/10/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 12 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 23 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionych środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionych środków trwałych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 14 lipca 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-455/10/AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 23 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W miesiącu lutym 2010 r. dwóch wspólników zawiązało Spółkę cywilną, w ramach której w tym samym miesiącu Spółka zakupiła ś1)rodki trwałe (ciągnik samochodowy KŚT 746, naczepę ciężarową KŚT 747). W miesiącu marcu 2010 r. Spółka skorzystała z amortyzacji jednorazowej w stosunku do zakupionych środków trwałych, jako podmiot rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej.

Jeden ze wspólników Spółki cywilnej prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie od 12 marca 2009 r. oraz prowadził działalność gospodarczą samodzielnie w latach 1998 - 2008 r. Drugi wspólnik nie prowadził, ani nie prowadzi działalności gospodarczej.

Pierwszy wspólnik w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej nigdy nie korzystał z amortyzacji jednorazowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka cywilna pomimo faktu, że jeden ze wspólników w ramach rozpoczęcia działalności spółki prowadził już samodzielnie działalność gospodarczą, mogła dokonać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od zakupionych środków trwałych (środków transportu) na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako podmiot rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 24a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm., winno być t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), (...) spółki cywilne osób fizycznych, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej księgą, w sposób zapewniający ustalenie dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. To spółka prowadzi ewidencję środków trwałych, które są niezbędne w celu obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. Art. 22k ust. 7 ww. ustawy, daje możliwość do skorzystania z amortyzacji jednorazowej, a limit odpisów amortyzacyjnych określony w ww. art. dotyczy spółki (a nie wspólników każdego z osobna) na co wskazuje art. 22k ust. 13. Wobec powyższego jeżeli limit jednorazowych odpisów dotyczy spółki, to dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką.

Artykuł 22 ust. 1 ww. ustawy, wskazuje iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Wobec czego to spółka cywilna osiąga przychody, a jej kosztami są między innymi odpisy z tytułu zużycia środków trwałych.

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11 (...) mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji (...).

Zakupione środki trwałe przez spółkę stanowią własność spółki, a nie każdego wspólnika oddzielnie i zaliczone są do grupy 3-8 Klasyfikacji (ciągnik samochodowy KŚT: 746, naczepa ciężarowa KŚT: 747).

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka cywilna jako podatnik może dokonać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od zakupionych środków transportu w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, pomimo iż jeden ze wspólników w roku rozpoczęcia działalności przez Spółkę już prowadził działalność gospodarczą, gdyż spółka jest odrębną działalnością gospodarczą (podatnikiem) od działalności prowadzonej osobiście przez jednego ze wspólników (odrębnego podatnika) i jego działalność nie powinna pozbawiać Spółki możliwości, jaką dają jej przepisy podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z jednorazowym odpisem amortyzacyjnym.

Gdyby w okresie dwóch poprzednich lat wspólnik prowadził działalność gospodarczą, jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej, a nie działalność gospodarczą samodzielnie, wtedy Spółka nie miałaby prawa do skorzystania z amortyzacji jednorazowej, ale sytuacja jest odwrotna.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w obecnej sytuacji nie ma zastosowania art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Spółka postąpiła prawidłowo.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587) zmieniono kwotę tego limitu. Zgodnie z art. 5 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (tekst jedn. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Przepis powyższy nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Przy czym w myśl art. 22k ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przepis obowiązujący od dnia 22 maja 2009 r.) w przypadku spółki niemającej osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 7, dotyczy spółki.

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

* mali podatnicy lub

* podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Jednakże dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 24a ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Jak wynika z powyższego przepisu, zarówno przychody, jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Również kwota limitu odpisów amortyzacyjnych w wysokości 100.000 euro odnosi się do spółki (art. 22k ust. 13 ww. ustawy), dlatego też kryteria umożliwiające dokonywanie jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, na podstawie art. 22k ust. 7 ww. ustawy, należy badać w stosunku do każdego podmiotu, który tego odpisu chce dokonać. W przedmiotowej sprawie podmiotem tym jest Spółka cywilna, a nie jej wspólnicy.

Skoro odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od składników majątku, które dany podmiot (w tym przypadku spółka cywilna) uznał za środki trwałe, jak również limit odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22k ust. 7 ww. ustawy dotyczy spółki, to nie jest możliwe różnicowanie zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych od danego środka trwałego w stosunku do poszczególnych wspólników spółki. Zatem wyłączenie zawarte w art. 22k ust. 11 ww. ustawy dotyczy spółki, a nie poszczególnych jej wspólników.

Ponadto z treści art. 22k ust. 11 ww. ustawy, jednoznacznie wynika, iż art. 22k ust. 7 tej ustawy, nie ma zastosowania m.in. do podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej, którzy w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadzili działalność gospodarczą nie tylko jako wspólnicy spółki niemającej osobowości prawnej, ale również działalność tą prowadzili samodzielnie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka cywilna powstała w lutym 2010 r., czyli jest podmiotem "rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej". Jednakże jeden ze wspólników tej Spółki w roku rozpoczęcia prowadzenia przez nią działalności gospodarczej, prowadzi i prowadził w latach wcześniejszych również samodzielnie pozarolniczą działalność gospodarczą.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w 2010 r. Spółka jako podmiot "rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej", wypełnia przesłanki określone w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykluczające możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji.

W świetle przedstawionych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż w 2010 r. Spółka, nie ma prawa do skorzystania z jednorazowej amortyzacji środków trwałych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka cywilna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tej Spółki co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla jej wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.