IBPBI/1/415-452/09/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-452/09/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 3 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży, nieruchomości niemieszkalnej wynajmowanej w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz zwolnienia z opodatkowania kwoty uzyskanego przychodu przeznaczonego na zakup innej nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży, nieruchomości niemieszkalnej wynajmowanej w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz zwolnienia z opodatkowania kwoty uzyskanego przychodu przeznaczonego na zakup innej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 18 maja 2004 r. jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej wnioskodawca kupił lokal mieszkalny z przynależną piwnicą, która w momencie zakupu była lokalem usługowym. Lokal mieszkalny mieścił się na parterze. Na dzień sprzedaży lokal ten będzie lokalem wpisanym w księgach wieczystych jako "lokal niemieszkalny".

W dniu 7 lutego 2006 r. wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie jako podstawowy przedmiot działalności wskazał "wynajem nieruchomości na własny rachunek". Nie wprowadził jednak ww. nieruchomości do ewidencji środków trwałych, mimo iż od 8 sierpnia 2006 r. do 1 października 2008 r. prowadził wynajem tej nieruchomości, wystawiając faktury jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

Podatek dochodowy opłaca w formie 19% stawki liniowej od całości dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Sprzedaży nieruchomości zamierza dokonać w 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym, że uzyskany przychód zamierza przeznaczyć na zakup innej nieruchomości zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.), po złożeniu stosownego oświadczenia przychód z tego zbycia nieruchomości będzie zwolniony.

Zdaniem wnioskodawcy, ponieważ przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które określają odpłatne zbycie, jako odrębne źródło przychodów mają zastosowanie do odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej przychód uzyskany ze sprzedaży tej nieruchomości będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych pod warunkiem przeznaczenia na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Odpłatne zbycie nieruchomości w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) może stanowić źródło przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lub pkt 3 w związku z art. 14 tej ustawy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (...).

Przy czym w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego, wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

W przypadku zatem, gdy co najmniej jedna z ww. przesłanek nie zostanie spełniona wówczas sprzedaż nieruchomości stanowi podstawę do zaliczenia tego przychodu do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza określonego przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Mając na względzie, że z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem planowanego zbycia ma być nieruchomość, składająca się z lokalu wraz piwnicą, który "na dzień sprzedaży będzie lokalem wpisanym w księgach wieczystych jako lokal niemieszkalny" oraz, że przedmiotowa nieruchomość była wynajmowana w ramach prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, brak jest przesłanek pozwalających na zastosowanie do planowanej sprzedaży przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Konsekwencją powyższego jest konieczność zakwalifikowania przychodu jaki wnioskodawca uzyska do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz brak możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., dotyczącego wyłącznie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej określa natomiast art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiący, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.

Przy czym, zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy. Przepis ten bowiem nie wymienia wszystkich przychodów z działalności o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy (pozarolniczej działalności gospodarczej), a zawarte w art. 14 ust. 2 pkt 1 wyszczególnienie przychodów zaliczanych do przychodów z tejże działalności nie ma charakteru zamkniętego.

Mając zatem na względzie, iż przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza decydujące znaczenie ma przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania, bez znaczenia pozostaje w tej kwestii fakt niewprowadzenia nieruchomości wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Jednocześnie zauważyć należy, iż wymieniony we wniosku składnik majątkowy jest w istocie środkiem trwałym. Zgodnie bowiem z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych środkami trwałymi są m.in. budowle i budynki oraz lokale będące odrębną własnością stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Skoro zatem od 8 sierpnia 2006 r. do roku 1 października 2008 r., wnioskodawca prowadził wynajem przedmiotowego składnika majątkowego w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, to uznać należy za nie budzący wątpliwości fakt, że okres jego używania przekracza rok. Lokal ten jest środkiem trwałym. Treść art. 22d ust. 2 ww. ustawy nie pozostawia wątpliwości, że podatnik ma obowiązek wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych składniki majątku stanowiące środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Dla rozstrzygnięcia sprawy będącej przedmiotem wniosku bez znaczenia pozostaje zatem okoliczność, że podatnik nie wprowadził ww. składnika majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skoro miał taki obowiązek.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl