IBPBI/1/415-451/09/AP - Moment powstania przychodu uzyskanego ze sprzedaży kart prezentowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 września 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-451/09/AP Moment powstania przychodu uzyskanego ze sprzedaży kart prezentowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura w dniu 3 czerwca 2009 r., uzupełnionym w dniach 4 i 7 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, uzyskanego ze sprzedaży kart prezentowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, uzyskanego ze sprzedaży kart prezentowych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 24 lipca 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniach 4 i 7 sierpnia 2009 r. do tut. Biura wpłynęły uzupełnienia wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi firmę zajmującą się sprzedażą artykułów przemysłowych, mebli, dekoracjami wnętrz, w sklepie internetowym oraz stacjonarnym. Dla swoich klientów wprowadził tzw. karty prezentowe, które występują w formie bonów towarowych. Klient (firma lub osoba prywatna) dokonuje zakupu takiej karty płacąc cenę odpowiadającą jej wartości, czyli karta prezentowa o wartości np. 300 zł brutto, kosztuje 300 zł. Następnie dowolna inna osoba np. obdarowana tą kartą, dokonuje zakupu w sklepie internetowym lub stacjonarnym zmniejszając dzięki tej karcie sumę do zapłaty o daną wartość. Czyli np. dokonując zakupu produktów za 500 zł brutto - płaci 200 zł gotówką, resztę wartością karty prezentowej. W skrajnych przypadkach całą sumę reguluje kartą prezentową.

Rozwiązania, z którego korzysta wnioskodawca jest następujące:

Na etapie sprzedaży karty prezentowej wystawiana jest nota obciążeniowa o wartości równej wartości zakupionej karty prezentowej. Nota obciążeniowa nie jest księgowana do przychodów. W momencie wykorzystania karty prezentowej tzn. zakupu produktów i regulowania nią należności wystawiany jest, tak jak zawsze, paragon fiskalny lub faktura na produkt - wtedy w oczywisty sposób powstaje przychód. Karty prezentowe mają termin ważności do 6 miesięcy - jeżeli w tym czasie nie zostaną wykorzystane, wartość not obciążeniowych jest księgowana do przychodu w zapłaconej kwocie.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż przychód z tytułu sprzedanych kart prezentowych, które nie zostały zrealizowane w wymaganym terminie 6 miesięcy - zaliczane są w przychody miesiąca, w którym upływa termin 6 miesięcy ważności karty prezentowej. W przypadku gdy karta prezentowa zostaje zrealizowana - przychodem jest kwota netto wartości zakupu; gdy karta prezentowa nie zostanie zrealizowana - przychodem jest kwota brutto wartości karty prezentowej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowo rozlicza moment powstania przychodu.

Zdaniem wnioskodawcy, stan faktyczny jaki przedstawił uważa za poprawny, gdyż przychód powstaje w momencie całkowitego rozliczenia karty prezentowej czyli wydania towaru.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast art. 14 ust. 1c ww. ustawy stanowi, iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

a.

wystawienia faktury albo

b.

uregulowania należności.

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Natomiast w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty (art. 14 ust. 1i ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady przychód powstaje w momencie wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Jeżeli jednak podatnik wcześniej otrzyma do dyspozycji należne mu z tytułu powyższych zdarzeń środki pieniężne (uregulowanie należności bądź otrzymanie zapłaty) za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania tych środków.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych pożyczek i kredytów oraz zwróconych pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek. Istotą tego przepisu jest niezaliczanie do przychodów otrzymanych zaliczek. Zauważyć jednak należy, iż zaliczka ta, w momencie jej otrzymania, musi dotyczyć skonkretyzowanej dostawy towarów lub wykonania konkretnej usługi, tj. transakcji zawartej między określonymi stronami ze wskazanym przedmiotem tej transakcji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wprowadził dla swoich klientów tzw. karty prezentowe. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży ww. kart prezentowych, natomiast klient (firma lub osoba prywatna), dokonująca zakupu takiej karty, płaci w momencie jej nabycia cenę odpowiadającą wartości tej karty. Karta ta upoważnia jej posiadacza do bezpłatnego otrzymania towaru odpowiadającego wartości karty bądź do pomniejszenia należności o jej wartość. Przy czym osobą realizującą uprawnienia wynikające z posiadania kraty prezentowej może być dowolna osoba, niekoniecznie podmiot, który kartę zakupił.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż sprzedaż kart prezentowych nie może być traktowana jako pobranie wpłaty lub zarachowanie należności na poczet dostaw towarów i usług, o których mowa w ww. art. 14 ust. 3 pkt 1. W momencie sprzedaży nie można bowiem powiązać należności uiszczonej w związku z zakupem karty prezentowej z konkretną dostawą towaru lub wykonaną usługą. Ponadto wnioskodawca otrzyma zapłatę za karty nawet w przypadku, gdy ich nabywcy (lub późniejsi posiadacze) nie skorzystają z uprawnień przysługujących im z tytułu ich zakupu. Nie będzie bowiem obowiązany do zwrotu jej równowartości w przypadku niewykorzystania karty w określonym czasie. Sprzedaż kart będzie więc miała charakter definitywny.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż wnioskodawca uzyska przychód z tytułu sprzedaży wskazanych we wniosku kart prezentowych w momencie otrzymania środków pieniężnych z tytułu ich sprzedaży.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług oraz momentu zaliczenia przez nabywcę kart prezentowych wydatków związanych z ich nabyciem do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl