IBPBI/1/415-448/09/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 2 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2009 r. tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych (elektrownie wiatrowe). W związku z wykonywaną działalnością prowadzi sprzedaż energii elektrycznej oraz praw majątkowych, o których mowa w art. 9e Prawa energetycznego. Sprzedaż praw majątkowych odbywa się za pośrednictwem biur maklerskich. Biuro, z którego usług korzystał wnioskodawca w roku 2008 motywując to opinią swoich prawników przekonywało, że przychód ze sprzedaży praw majątkowych nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej i wystawiło informację PIT 8C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód ze zbycia praw majątkowych stanowi przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy, odpowiedź na postawione pytanie jest twierdząca. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. W opisanym stanie faktycznym przychód powstawał w związku ze sprzedażą praw majątkowych powstających na zasadzie art. 9e Prawa energetycznego.

Stanowi on, że (ust. 1) potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii jest świadectwo pochodzenia tej energii zawierające następujące dane:

Świadectwo pochodzenia wydaje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się wytwarzaniem energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii, złożony za pośrednictwem operatora systemu elektroenergetycznego, na którego obszarze działania znajduje się odnawialne źródło energii określone we wniosku, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku. Do wydawania świadectw pochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o wydawaniu zaświadczeń.

Wniosek przedsiębiorcy o wydanie świadectwa zawiera następujące dane:

Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia są zbywalne (ust. 6) i stanowią towar giełdowy, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Zdaniem wnioskodawcy stan faktyczny i prawny jest precyzyjny i jasny. Prawa majątkowe związane z wytwarzaniem energii ze źródeł odnawialnych są ściśle związane z istnieniem i działalnością przedsiębiorstwa wnioskodawcy. Co więcej prawa te nie mogą przysługiwać nieprzedsiębiorcom choćby nawet wytwarzały one energię ze źródeł odnawialnych na własny użytek, np. w gospodarstwie rolnym. Przychodu ze sprzedaży tych praw nie można zatem zakwalifikować inaczej niż jako przychód z działalności gospodarczej.

Poza ścisłym uzasadnieniem stanowiska warto dodać, że koszty i przychody z działalności polegającej na wytwarzaniu energii w elektrowniach wiatrowych kształtują się na takim poziomie, że gdyby z przychodów przedsiębiorcy wyłączyć przychód ze sprzedaży praw majątkowych (ok. 50% obrotu) działalność ta nie byłaby w stanie przynosić dochodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, iż wnioskodawca w treści zadanego pytania oraz we własnym stanowisku (część F poz. 55 i 56 wniosku ORD-IN) powołał art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług w kontekście przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast w części D.3. poz. 47 wniosku prawidłowo wskazał, iż przedmiotem interpretacji są przepisy art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, zważywszy na treść wniosku oraz brzmienie przytoczonego w stanowisku art. 14 będącym w istocie art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznano, iż ustawa o podatku od towarów i usług została wskazana omyłkowo.

W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ustawodawca dokonał kategoryzacji źródeł przychodów.

Stosownie do postanowień ww. art. 10 ust. 1 odrębnymi źródłami przychodów są m.in. wymienione w pkt 3 i 7 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza oraz

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z definicją działalności gospodarczej, zawartą w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy, działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność - m.in. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa - prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oprócz elementu pozytywnego (prowadzenia działalności zarobkowej w sposób zorganizowany i ciągły) ustawodawca wprowadził także element negatywny, tzn. że uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy. Jeżeli zatem uzyskiwany przez osobę fizyczną przychód zaliczany jest w świetle regulacji wskazanych powyżej przepisów do odrębnego źródła przychodów, to nawet spełnienie pozytywnego elementu definicji określonej w art. 5a ust. 6 ww. ustawy nie powoduje, że przychód podatkowo będzie uznawany za pochodzący z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Artykuł 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 - tj. pozarolniczej działalności gospodarczej - uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie z art. 9e ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii jest świadectwo pochodzenia tej energii, zwane "świadectwem pochodzenia". Zgodnie z art. 9e ust. 6 Prawa energetycznego prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia są zbywalne i stanowią towar giełdowy, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.).

Przyznanie świadectwa pochodzenia wywołuje skutek w postaci możliwości swobodnego nim obrotu. Świadectwo pochodzenia stanowi potwierdzenie ilości wyprodukowanej energii i obrót nim nie ma już związku z przychodami uzyskanymi z produkcji energii.

Prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia należy uznać za instrumenty finansowe nie będące papierami wartościowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. e) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.). W myśl bowiem tego przepisu instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń (pochodne instrumenty towarowe).

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż przychód ze sprzedaży świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii stanowi przychód z kapitałów pieniężnych a nie przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej jest działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. W związku z wykonywaną działalnością prowadzi również sprzedaż energii elektrycznej oraz praw majątkowych, o których mowa w art. 9e ww. ustawy - Prawo energetyczne.

Z powyższego wynika zatem, iż przedmiotem działalności gospodarczej jest wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych, a nie obrót prawami majątkowymi czy też instrumentami finansowymi (świadectwami pochodzenia energii). Obrót prawami majątkowymi czy instrumentami finansowymi może być wykonywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jednak jeśli nie jest to przedmiotem prowadzonej działalności to stanowi odrębne źródło przychodu. Wprawdzie przedmiotowe prawa majątkowe są nierozerwalnie związane z wytwarzaną z odnawialnych źródeł energią, brak jest jednak podstaw do przyjęcia, iż produkcja energii jest jednocześnie "produkcją" świadectw pochodzenia i praw z nich wynikających.

Zatem sprzedaż świadectw pochodzenia energii stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (kapitały pieniężne), którego zasady opodatkowania reguluje art. 30b ww. ustawy. Nadmienić również należy, iż na mocy art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.