IBPBI/1/415-436/14/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 31 marca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 2 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania licencji na objęte prawami autorskimi rozwiązania techniczne - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania licencji na objęte prawami autorskimi rozwiązania techniczne.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest pomysłodawcą, autorem i właścicielem rozwiązań technicznych, które podlegają przepisom ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 z późn. zm.). Wnioskodawca ma zamiar założyć ze wspólnikiem spółkę komandytową i wnieść do niej w ramach wkładu niepieniężnego lub sprzedać tej spółce rozwiązanie techniczne. Spółka będzie prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą na udzielaniu w sposób zorganizowany i ciągły podmiotom gospodarczym licencji na wykorzystywanie autorskich rozwiązań technicznych, będących przedmiotem wkładu. W ramach umów licencyjnych spółka będzie przekazywała licencjobiorcom za wynagrodzeniem na okres wskazany w umowie dostęp do rozwiązania, pełną dokumentację rozwiązania technicznego w tym oprogramowanie, rysunki, schematy oraz wyniki prób i badań, jeśli takie będą konieczne.

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego przedstawiono również w stanowisku Wnioskodawcy, gdzie wskazano, że działalność spółki komandytowej związana z udzielaniem licencji na rozwiązania techniczne będące autorstwem Wnioskodawcy nosić będzie wszelkie znamiona prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż polegać będzie na wykorzystywaniu wartości niematerialnych i prawnych, do których zaliczyć należy rozwiązanie techniczne, w celu zarobkowym w sposób ciągły i zorganizowany, we własnym imieniu i na własny rachunek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przychody uzyskane przez spółkę komandytową z tytułu udzielania licencji na rozwiązania techniczne będą dla Wnioskodawcy, jako Wspólnika tej Spółki, przychodami kwalifikowanymi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 102 ustawy z dnia 11 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której za zobowiązania spółki wobec wierzycieli co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia całym swym majątkiem (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona do wysokości sumy komandytowej. Jednocześnie spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), mające siedzibę na terytorium Polski spółki niemające osobowości prawnej, w tym spółka komandytowa, prowadzą działalność gospodarczą pod własną firmą, jednakże nie są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych. Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego wspólnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1. Jednak jednocześnie zgodnie z art. 9a ust. 5 w związku z ust. 2 ww. ustawy, podatnik będący wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną może opodatkować przychody ze spółki komandytowej w oparciu o art. 30c ustawy. Uwzględniając powyższe spółka komandytowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, natomiast opodatkowaniu podlegają poszczególni wspólnicy spółki na takich zasadach, jakby to oni prowadzili samodzielnie działalność gospodarczą i to na nich ciąży obowiązek odprowadzenia z tego tytułu należnego podatku dochodowego od osób fizycznych. Stosownie do art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Uwzględniając treść art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność spółki komandytowej związana z udzielaniem licencji na rozwiązania techniczne będące autorstwem Wnioskodawcy nosić będzie wszelkie znamiona prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż polegać będzie na wykorzystywaniu wartości niematerialnych i prawnych, do których zaliczyć należy rozwiązanie techniczne, w celu zarobkowym w sposób ciągły i zorganizowany, we własnym imieniu i na własny rachunek. W konsekwencji stosownie do powyższych stwierdzeń przychód z udzielania licencji stanowić będzie dla spółki przychód z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym, także przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę komandytową będą klasyfikowane, jak przychody Wnioskodawcy z prowadzenia działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał komunikat Ministerstwa Finansów z 5 marca 2014 r. zamieszczony na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy, przychody uzyskane przez Spółkę komandytową z tytułu udzielania licencji na rozwiązania techniczne będą dla Wnioskodawcy, jako Wspólnika tej Spółki, przychodami kwalifikowanymi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy, zgodnie z którą jest to działalność zarobkowa:

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychodem z działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust. 1 ustawy).

Jednocześnie zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują takich pojęć jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór". Ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi (np. poprzez udzielenie licencji) i stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw. Twórca może jednak umożliwić korzystanie podmiotom trzecim ze swojego utworu, może również zbyć przysługujące mu prawa autorskie do utworu.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410, z późn. zm.), na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Przy czym, w myśl art. 8 cyt. ustawy, na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

Twórca projektu racjonalizatorskiego przyjętego przez przedsiębiorcę do wykorzystania ma prawo do wynagrodzenia określonego w regulaminie, o którym mowa w art. 7 ust. 1, obowiązującym w dniu zgłoszenia projektu, chyba że wydany później regulamin jest dla twórcy korzystniejszy. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio (art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Przechodząc na grunt sprawy będącej przedmiotem wniosku, podkreślić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyklucza możliwości kwalifikowania do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów osiąganych z tytułu udzielania licencji na użytkowanie rozwiązań technicznych objętych prawami autorskimi, czy prawami wynikającymi z ustawy - Prawo własności przemysłowej. Istotnym w tej mierze jest jednakże to, aby prawa te stanowiły wartości niematerialne i prawne, a wiec składniki majątku trwałego prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika m.in., że Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem zamierza założyć spółkę komandytową, oraz wnieść do tej spółki w drodze aportu lub sprzedać spółce przysługujące mu, jako pomysłodawcy i autorowi rozwiązania techniczne, których jest obecnie właścicielem. Jak wskazuje Wnioskodawca rozwiązania te podlegają przepisom ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawie prawo własności przemysłowej i będą stanowić w spółce komandytowej wartości niematerialne i prawne. W ramach działalności gospodarczej spółka komandytowa będzie udzielała licencji na korzystanie z rozwiązań technicznych. W ramach umów licencyjnych spółka będzie przekazywała licencjobiorcom za wynagrodzeniem na okres wskazany w umowie dostęp do rozwiązania, pełną dokumentację rozwiązania technicznego w tym oprogramowanie, rysunki, schematy oraz wyniki prób i badań jeśli takie będą konieczne. Przy czym, ww. rozwiązania techniczne stanowić będą dla spółki wartości niematerialne i prawne.

Mając na względzie wskazane powyżej przepisy prawa, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że przysługujący Wnioskodawcy (jako wspólnikowi spółki komandytowej) przychód z tytułu udzielania przez spółkę innym podmiotom licencji na wykorzystywanie autorskich rozwiązań technicznych wraz z dokumentacją i oprogramowaniem, stanowiących wartości niematerialne i prawne w tej spółce, będzie stanowił przychód ze źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Nadmienić jednocześnie należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, nie jest ocena, czy wskazane we wniosku składniki majątku (autorskie rozwiązania techniczne wraz z dokumentacją i oprogramowaniem), mogą w ogólności stanowić wartości niematerialne i prawne w spółce komandytowej. Wnioskodawca może w tym zakresie wystąpić z odrębnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.