IBPBI/1/415-433/14/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-433/14/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 25 marca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 1 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym 4 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji księgowej w formie ksiąg rachunkowych przez podatnika otrzymującego dotację z państwowego funduszu celowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji księgowej w formie ksiąg rachunkowych przez podatnika otrzymującego dotację z państwowego funduszu celowego. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 maja 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-433/14/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 4 czerwca 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 27 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą - agencję artystyczną. Z podatku dochodowego od osób fizycznych rozlicza się na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przeważający rodzaj wykonywanej przez nią działalności to "Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana" (działalność agentów lub agencji występujących w imieniu indywidualnych osób, w celu zaangażowania do filmu, teatru oraz innej działalności artystycznej lub sportowej, wydania książek, nagrań muzycznych, scenariuszy sztuk, prac artystycznych i fotografii przez wydawców, producentów itp.).

Ze względu na rodzaj działalności oraz niskie obroty roczne (poniżej 150.000,00 zł) Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT, a także nie jest zobowiązana do stosowania przepisów ustawy o rachunkowości (roczne przychody netto poniżej 1.200.000,00 EUR). W drugiej połowie 2014 r. Wnioskodawczyni prawdopodobnie otrzyma dwie dotacje z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Wydarzenia artystyczne - priorytet 1 - Muzyka" (dotacja w planowanej wysokości 50.000,00 zł) oraz "Kolekcje - priorytet 3 - Zamówienia kompozytorskie" (dotacja w planowanej wysokości 18.000,00 zł), o które wnioskowała, jako uprawniony wnioskodawca.

Wnioskodawcą programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - "Wydarzenia artystyczne - priorytet 1 - Muzyka" zgodnie z regulaminem mogą być:

1.

samorządowe instytucje kultury - z wyjątkiem instytucji współprowadzonych przez ministra i jednostki samorządu terytorialnego;

2.

organizacje pozarządowe;

3.

kościoły i związki wyznaniowe oraz ich osoby prawne;

4.

podmioty prowadzące działalność gospodarczą.

Wnioskodawcą programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Kolekcje - priorytet 3 - Zamówienia kompozytorskie" zgodnie z regulaminem mogą być:

1.

państwowe instytucje kultury;

2.

samorządowe instytucje kultury;

3.

organizacje pozarządowe;

4.

kościoły i związki wyznaniowe oraz ich osoby prawne;

5.

uczelnie artystyczne;

6.

publiczne szkoły artystyczne;

7.

niepubliczne szkoły artystyczne;

8.

podmioty prowadzące działalność gospodarczą.

Dotacja otrzymana z priorytetu 1 - Muzyka będzie przeznaczona na pokrycie kosztów związanych z projektem, w tym m.in. na honorarium osób zaangażowanych w jego realizację (koordynatora, reżysera oraz prowadzącego program, autora zdjęć, operatora kamery, operatora dźwięku, montażysty, kierownika produkcji i asystenta na planie), koszty wypożyczenia sprzętu i środków transportu, koszty noclegów.

Dotacja otrzymana z priorytetu 3 - Zamówienia kompozytorskie będzie przeznaczona na pokrycie kosztów związanych z projektem, w tym m.in. na honorarium kompozytora, honoraria artystów - wykonawców, koszty rejestracji, koszty licencji ZAIKS, wynajem sali koncertowej oraz wyposażenia techniczno-nagłośnieniowego.

W oficjalnych regulaminach obydwu programów Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego zapisano, że: Beneficjent zobowiązany jest do stosowania przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 2 czerwca 2014 r., wskazano m.in., że:

* obydwa zadania, na które Wnioskodawczyni otrzyma dotacje, będą zadaniami zleconymi jej do wykonania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego;

* obydwie dotacje są dotacjami celowymi z budżetu państwa, a konkretnie z Funduszu Promocji Kultury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawczynię dotacji celowych z budżetu państwa na zadania zlecone jej do wykonania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w sytuacji gdy Wnioskodawczyni jest osoba fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, której przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły równowartości w walucie polskiej 1.200.000 euro, zobowiązuje ją do stosowania przepisów o rachunkowości i oznacza konieczność prowadzenia ksiąg rachunkowych zamiast podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymanie dotacji celowych z budżetu państwa na zadania zlecone jej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego nie powoduje konieczności stosowania przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.), czyli nie oznacza obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych zamiast podatkowej księgi przychodów i rozchodów od dnia otrzymania dotacji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, jeżeli nie spełnione są zapisy art. 2 ust. 1 pkt 2) ustawy o rachunkowości.

W art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych czytamy, że osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. Art. 24a ust. 4 ww. ustawy stanowi, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. Zgodnie z art. 24a ust. 5 ww. ustawy, osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem roku podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z kolei w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (w art. 2. ust. 1 pkt 2) zapisano, że jej przepisy stosuje się do osób fizycznych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000,00 euro, co w przypadku Wnioskodawczyni nie ma zastosowania. Art. 2 ust. 1 ww. ustawy stanowi bowiem, że przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej "ustawą", stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1.

spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego;

2.

osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000,00 euro;

3.

jednostek organizacyjnych działających na podstawie Prawa bankowego, przepisów o obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych lub przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na wielkość przychodów,

4.

gmin, powiatów, województw i ich związków, a także:

a.

państwowych, gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych,

b.

gminnych, powiatowych i wojewódzkich zakładów budżetowych,

c.

państwowych funduszy celowych;

5.

jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek, o których mowa w pkt 1 i 2;

6.

osób zagranicznych, oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej;

7.

jednostek niewymienionych w pkt 1-6, jeżeli otrzymują one na realizację zadań zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych - od początku roku obrotowego, w którym dotacje lub subwencje zostały im przyznane.

Również wyżej cytowany art. 2 ust. 1 pkt 7 nie odnosi się do osób fizycznych, gdyż te zostały już wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2, a pkt 7 mówi o "jednostkach niewymienionych w pkt 1-6".

Z kolei art. 2. ust. 2 ustawy o rachunkowości mówi, że osoba fizyczna może stosować zasady rachunkowości również przy niższych obrotach na zasadzie własnego wyboru, ale wtedy musi zawiadomić o tym urząd skarbowy przed rozpoczęciem roku obrotowego. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1.200.000,00 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wnioskodawczyni uważa, że jako osoba fizyczna prowadzącą działalność gospodarczą, której przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1.200.000,00 euro, nie jest zobowiązana do stosowania ustawy o rachunkowości. Po otrzymaniu dotacji z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego może nadal prowadzić księgę przychodów i rozchodów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości (art. 24a ust. 4 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 24a ust. 5 ww. ustawy, osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem roku podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Przy czym, stosownie do art. 24a ust. 6 ww. ustawy, wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 4 i 5, przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

Powyższe przepisy nakładają na podatników podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą (opodatkowanych według skali podatkowej lub tzw. podatkiem liniowym) obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych, w postaci ewidencji księgowej w jednej z dwóch form:

* ksiąg rachunkowych - prowadzonych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.) lub

* w formie uproszczonej w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów - prowadzonej zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Co do zasady, osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą ma wybór, którą z ww. form ewidencji księgowej stosować. Wybór ten jest jednak ograniczony wysokością uzyskiwanych przychodów, a także przepisami szczególnymi, zawartymi w ustawie o rachunkowości.

Ustawa o rachunkowości - w art. 2 ust. 1 - wskazuje, jakie podmioty zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zgodnie z tym przepisem, przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej "ustawą", stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1.

spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego;

2.

osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro;

3.

jednostek organizacyjnych działających na podstawie Prawa bankowego, przepisów o obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych lub przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na wielkość przychodów;

4.

gmin, powiatów, województw i ich związków, a także:

a.

państwowych, gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych,

b.

gminnych, powiatowych i wojewódzkich zakładów budżetowych,

c.

państwowych funduszy celowych;

5.

jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek, o których mowa w pkt 1 i 2;

6.

osób zagranicznych, oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej;

7.

jednostek niewymienionych w pkt 1-6, jeżeli otrzymują one na realizację zadań zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych - od początku roku obrotowego, w którym dotacje lub subwencje zostały im przyznane.

Przy czym, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce - rozumie się przez to podmioty i osoby określone w art. 2 ust. 1.

Artykuł 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o rachunkowości, jako podmioty zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych, wymienia m.in. osoby fizyczne, których przychody za poprzedni rok przekroczyły równowartość 1.200.000 euro. Natomiast art. 2 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, nakłada obowiązek prowadzenia tych ksiąg na jednostki niewymienione w pkt 1-6, które m.in. otrzymują dotacje z budżetu państwa lub funduszów celowych, na realizację zadań zleconych. W odniesieniu do osób fizycznych, przepis ten znajduje zastosowanie do podmiotów, które nie są objęte normą art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, tj. takich, których przychody nie przekraczają równowartości 1.200.000 euro, lecz które otrzymały dotacje ze środków publicznych (budżetu państwa, funduszów celowych) na zadania zlecone im przez podmioty dysponujące tymi środkami. Powyższe oznacza, że w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, przekroczenie limitu przychodów określonych w ustawie o rachunkowości (równowartości 1.200.000 euro) nie jest jedynym przypadkiem, w którym osoby te zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W sytuacji zatem, w której osoby te otrzymują środki z określonych źródeł publicznych (dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych) na realizację zadań zleconych im przez podmioty dysponujące tymi środkami, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z cyt. art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o rachunkowości i jest niezależny od wysokości przychodów uzyskiwanych przez te osoby fizyczne. Potwierdza to pośrednio treść art. 24 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą - agencję artystyczną. W ramach tej działalności zamierza realizować zadania zlecone jej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, na które otrzyma dotacje celowe z budżetu państwa, tj. z dwóch programów finansowanych z Funduszu Promocji Kultury. Zgodnie z regulaminami ww. programów, beneficjent zobowiązany jest do stosowania przepisów o rachunkowości.

Fundusz Promocji Kultury jest państwowym funduszem celowym, którego dysponentem jest minister kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Powyższe wynika z art. 87 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.), które stanowią, że tworzy się Fundusz Promocji Kultury, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Fundusz Promocji Kultury jest państwowym funduszem celowym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni otrzyma dotację z funduszu celowego (Funduszu Promocji Kultury), na realizację zadań zleconych jej przez dysponenta środków publicznych zgromadzonych w tym funduszu (Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego). Oznacza to, że Wnioskodawczyni wypełni hipotezę cyt. art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o rachunkowości - będzie bowiem osobą niewymienioną w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy (jej przychody nie przekroczą równowartości 1.200.000 euro), która dysponować będzie środkami pochodzącymi z funduszu celowego na realizację zleconych jej zadań. W konsekwencji zobowiązana będzie do prowadzenia ewidencji księgowej w postaci ksiąg rachunkowych od początku roku, w którym dotacje te zostaną jej przyznane.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl