IBPBI/1/415-433/09/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniach 25 maja 2009 r. oraz 25 i 30 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do Spółki cywilnej aportu w postaci nieruchomości będących środkami trwałymi w tej Spółce w wartości wyższej niż cena nabycia - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2009 r. do Urzędu Skarbowego wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do Spółki cywilnej aportu w postaci nieruchomości w wartości wyższej niż cena nabycia.

Pismem z dnia 6 kwietnia 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego przesłał przedmiotowy wniosek do tut. Biura celem załatwienia zgodnie z właściwością.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismami z dnia 11 maja 2009 r. oraz 19 czerwca 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 25 maja 2009 r. oraz 25 i 30 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będzie udziałowcem Spółki cywilnej. Będzie chciał wprowadzić aportem do Spółki nieruchomości (tj. domy, działki, mieszkania), które zakupił w 2008 r. jako osoba fizyczna. W 2009 r. wprowadzi je za cenę wyższą niż zakupił. Od wprowadzenia zapłaci podatek 0,5%. Ww. nieruchomości kupił na licytacji w sądzie a przy wprowadzeniu będzie miał operat szacunkowy od biegłego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

* wymienione nieruchomości mogą być uznane za środki trwałe a jeśli zaistnieje potrzeba będą towarem handlowym,

* w zakresie działalności Spółki jest także obrót nieruchomościami, zarządzanie, remonty itp.,

* Spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy powinien zapłacić jakikolwiek podatek od różnicy między ceną zakupu a wartością w jakiej wprowadzi nieruchomości do Spółki jako środek trwały.

Zdaniem wnioskodawcy nie powinien płacić żadnego podatku od różnicy między ceną zakupu a wartością w jakiej wprowadzi nieruchomości do Spółki. Jedynie podatek przy ewentualnej sprzedaży ze Spółki cywilnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Zgodnie bowiem z art. 22f ust. 1 ww. ustawy podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio (art. 22g ust. 16 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak wartość ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, wartość tę określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca, jako osoba fizyczna, zakupił na licytacji sądowej nieruchomości. Nieruchomości te zamierza wnieść do Spółki cywilnej, której będzie wspólnikiem w wartości wyższej niż cena ich nabycia. Część z tych nieruchomości będzie stanowić środki trwałe w prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli ustalona wartość, po której nieruchomości, mające stanowić środki trwałe, zostaną wniesione do Spółki będzie wyższa od ceny ich zakupu, wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od różnicy wynikającej z ww. wartości. Pamiętać jednak należy, iż wartość po której nieruchomości te zostaną wniesione do Spółki nie może być wyższa niż ich wartość rynkowa z dnia wniesienia, jak również, iż wartość ta winna zostać ustalona przez wspólników Spółki (art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a nie przez samego wnioskodawcę.

Jednocześnie zauważyć należy, iż wartość, po której zostaną wniesione do Spółki nieruchomości stanowiące środki trwałe, jako wartość początkowa tych środków trwałych, będzie miała wpływ na ustalenie dochodu z ewentualnego odpłatnego zbycia tych składników majątkowych. Wartość ta, pomniejszona o wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych, będzie bowiem stanowiła koszty uzyskania przychodu uzyskanego ze zbycia przedmiotowych nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić przy tym należy, iż przedmiotowa interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie skutków podatkowych wniesienia do Spółki cywilnej aportu w postaci nieruchomości będących środkami trwałymi w tej Spółce w wartości wyższej niż cena nabycia. Natomiast do kwestii skutków podatkowych wniesienia do ww. Spółki aportu w postaci nieruchomości uznanych przez Spółkę za towar handlowy w wartości wyższej niż cena nabycia odniesiono się w odrębnej interpretacji.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.