IBPBI/1/415-432/10/KB - Wpływ zbycia w drodze zamiany gospodarstwa rolnego przez przedsiębiorcę na strukturę kosztów podatkowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 5 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniach 06 i 8 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wpływu przychodu uzyskanego ze zbycia w drodze umowy zamiany gospodarstwa rolnego, stanowiącego przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na strukturę podatkowych kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie wpływu przychodu uzyskanego ze zbycia w drodze umowy zamiany gospodarstwa rolnego, stanowiącego przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na strukturę podatkowych kosztów uzyskania przychodu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 czerwca 2010 r. Znak IBPBI/1/415-432/10/KB, IBPBI/1/415-433/10/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 06 i 8 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi w ramach jednego przedsiębiorstwa działalność rolniczą w gospodarstwach rolnych (posiada kilkadziesiąt ha gruntów rolnych) i pozarolniczą działalność gospodarczą. Przedsiębiorstwo prowadzi księgi rachunkowe stosownie do przepisów ustawy o rachunkowości oraz jest podatnikiem VAT czynnym.

Działalność rolnicza dla potrzeb podatku dochodowego osób fizycznych zdefiniowana jest w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym to artykule czytamy, że działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym z własnych upraw albo hodowli i chowu, w tym również produkcja materiału (...), hodowlanego oraz reprodukcyjnego (...). Art. 2 ust. 4 stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w myśl przepisów o podatku rolnym.

W ramach jednego przedsiębiorstwa osoby fizycznej Wnioskodawca prowadzi:

* pozarolniczą działalność gospodarczą od grudnia 1999 r. i w ramach tej działalności osiąga obecnie przychody m.in. z dzierżawy, najmu, z usług noclegowych, przychody finansowe, inne oraz

* działalność rolniczą, w ramach której prowadzi chów i hodowlę koni, uprawy polowe (płody rolne jak np. rzepak, kukurydza, inne), pobór nasienia od ogierów zarodowych, a prowadził również chów i hodowlę trzody chlewnej w gospodarstwie rolnym).

Prowadząc wyżej opisane rodzaje działalności, rolniczą i pozarolniczą w ramach jednego przedsiębiorstwa osoby fizycznej, Wnioskodawca zakupił i posiada składniki majątkowe tworzące rzeczowe aktywa trwałe firmy. Rzeczowe aktywa trwałe to m.in. nieruchomości (budynki, budowle, grunty, w tym grunty rolne tworzące gospodarstwa rolne), maszyny, urządzenia, sprzęt informatyczny, sprzęt specjalistyczny, sprzęt rolniczy (np. kombajny, ciągniki, inne), samochody oraz inne, które znajdują się również na ewidencji środków trwałych firmy, z tym, że odpis amortyzacyjny w przypadku składników majątkowych służących działalności rolniczej nie stanowi podatkowego kosztu uzyskania przychodu, bowiem przychody z działalności rolniczej nie podlegają ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem wszelkie koszty związane z działalnością rolniczą nie stanowią podatkowych kosztów przedsiębiorstwa.

Dzięki prowadzeniu ksiąg rachunkowych, przedsiębiorstwo posiada wyodrębnione konta analitycznie wg rodzaju działalności i miejsca powstawania kosztu, na których ewidencjonowane są zdarzenia gospodarcze związane z daną konkretną działalnością i miejscem powstania kosztu. Konta firny podzielone są na konta działalności rolniczej i pozarolniczej, tym samym wszelkie koszty, które są przypisane konkretnej działalności rolniczej, czy to pozarolniczej, ewidencjonowane są na konkretnym koncie miejsca powstania kosztu z grupy 5 kosztów.

Prowadząc w ramach jednego przedsiębiorstwa 2 rodzaje działalności rolniczą i pozarolniczą - firma ponosi tzw. koszty wspólne, jak np. koszty opłat bankowych, koszty pocztowe, koszty pracy administracji, usług księgowych, dozoru, samochodów i paliw do samochodów, ogólnych firmy, telefonów, art. biurowych, środków czystości, inne, które służą obu rodzajom działalności i nie ma możliwości ich bezpośredniego zaklasyfikowania do konkretnej działalności rolniczej lub pozarolniczej. Koszty te gromadzone są na tzw. kontach kosztów wspólnych, a w efekcie rozliczenia kosztów firmy za okres rozliczeniowy przypisywane są do kosztów konkretnego rodzaju działalności rolniczej lub pozarolniczej stosownie do przepisów art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w których to czytamy, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodu ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W rzeczowych aktywach trwałych, na ewidencji środków trwałych firmy, znajdują się składniki majątkowe wykorzystywane przez firmę w działalności rolniczej i pozarolniczej, które klasyfikowane są do aktywów, środków trwałych firmy wg przepisów art. 22a-22o z uwzględnieniem załącznika nr 1 do ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem o którym wspomniano wyżej, iż odpis amortyzacyjny od składników majątkowych, będących na ewidencji (aktywów) środków trwałych przedsiębiorstwa, które służą działalności rolniczej nie stanowi podatkowego kosztu uzyskania przychodu, a są amortyzowane bilansowo. W rzeczowych aktywach trwałych (środkach trwałych) znajdują się m.in. grunty zabudowane, grunty niezabudowane, budynki, budowle, maszyny, urządzenia, środki transportu, sprzęt specjalistyczny, informatyczny, biurowy i inne, które służą działalności rolniczej i pozarolniczej.

Grunty oraz niektóre budynki i budowle znajdujące się w aktywach trwałych firmy tworzą również gospodarstwa rolne zdefiniowane w kodeksie cywilnym, ustawie o podatku rolnym i wykorzystywane są dla celów działalności rolniczej firmy.

Wnioskodawca, wyżej opisane składniki majątkowe - gospodarstwa rolne, a w nich grunty, budynki, budowle, ruchomości nabywał wraz z małżonką w latach 2004, 2005, 2006. W roku zakupu niektóre z gospodarstw rolnych za zgodą małżonki zaliczył do składników majątkowych przedsiębiorstwa, ujawnił je w księgach i aktywach trwałych firmy oraz na ewidencji środków trwałych firmy wg cen nabycia lub wg wyceny biegłego. Włączenie konkretnego gospodarstwa (gruntów, budynków, budowli) do składników majątkowych firmy, następowało poprzez wpis do ewidencji działalności gospodarczej miejsca wykonywania działalności, wpis do regon jednostki lokalnej, aktualizacja NIP-1 wraz z NIP-C miejsca prowadzenia działalności oraz ujęcie w rzeczowych aktywach trwałych na ewidencji środków trwałych, zakupionych składników majątkowych (gruntów, budynków, budowli, ruchomości wg klasyfikacji środków trwałych).

Jak z powyższego wynika, na dzień składania niniejszego zapytania nie upłynęło 5 lat dla niektórych z nieruchomości (gospodarstw rolnych) od momentu ich zakupu.

Przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawca informuje również, że oprócz gospodarstw rolnych - składników majątkowych zaliczonych do aktywów (środków) trwałych przedsiębiorstwa, posiada wraz z małżonką gospodarstwa rolne, które stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy i jego żony, nie wchodzący i nie zaliczany do składników majątkowych, aktywów przedsiębiorstwa, który nie był i nie jest wykorzystywany dla celów działalności firmy.

Posiadając składniki majątkowe, jak m.in. grunty, a w tym użytki rolne, łąki, pastwiska, drogi w gospodarstwach rolnych, nieużytki, lasy i inne wg ewidencji gruntów oraz posiadając budynki i budowle, jak też ruchomości posiada zarówno gospodarstwa rolne zdefiniowane w wyżej przywołanej ustawie o podatku rolnym, do której to definicji odnosi się ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednocześnie gospodarstwa te, czyli składniki majątkowe firmy stanowią rzeczowe aktywa trwałe, środki trwałe przedsiębiorstwa osoby fizycznej, które to przedsiębiorstwo prowadzi działalność rolniczą i pozarolniczą.

Pomiędzy Wnioskodawcą i jego małżonką istnieje wspólność majątkowa ustawowa.

Z uwagi na różne sytuacje Wnioskodawca dokonuje sprzedaży składników majątkowych, które służyły działalności rolniczej i które związane były z rolniczą działalnością przedsiębiorstwa oraz które wchodziły w skład aktywów przedsiębiorstwa i znajdowały się na ewidencji środków trwałych firmy, z zastrzeżeniem, które wskazano powyżej, iż odpis amortyzacyjny nie stanowił podatkowego kosztu uzyskania przychodu, bowiem składniki związane były z działalności rolniczą, zdefiniowaną w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym.

Oprócz nieruchomości, wśród składników majątkowych (aktywów trwałych) firmy znajdują się na ewidencji środków trwałych ruchomości, kupowane przez Wnioskodawcę oraz związane i wykorzystywane przez firmę do celów działalności rolniczej, użytkowane powyżej 6 miesięcy od dnia zakupu do dnia niniejszego zapytania.

Firma Wnioskodawcy prowadzi swą działalność rolniczą i pozarolniczą w różnych miejscowościach, jednakże ma ściśle wyodrębniony podział kont na działalność w:

Firma dokonując księgowań zdarzeń, przyjęła w polityce rachunkowości następujące zasady:

Z kolei zdarzenia nie identyfikowane bezpośrednio do konkretnego źródła - księgowane są na danej lokalizacji na tzw. kosztach wspólnych. Przykład:Województwo.:

Z kolei siedziba firmy, a jednocześnie miejsce prowadzenia działalności rolniczej i pozarolniczej w Ż:

* konto 552 - koszty G. działalność rolnicza (tutaj księgowane są bezpośrednio identyfikowane rodzajowo koszty),

* konto 559 - koszty G. wspólne działalność rolnicza i pozarolnicza (np. administracja, art. biurowe, prąd, media, itp.),

* konto 561 - koszty G. pozarolnicze.

Oprócz ww. kosztów przypisanych do konkretnych lokalizacji wymienionych przykładowo wyżej, firma ponosi koszty ogólne firmy, jako całości np.:

* konto 560 - tzw. koszty właściciela np. telefony, koszty samochodu użytkowanego przez właściciela firmy,

* konto 562 - tzw. koszty ogólne firmy np. koszty obsługi bankowej, usługi księgowe, inne.

Firma dokonuje rozliczeń wg następujących zasad i metod:

Ustalając ostateczne dane do wyliczenia podstawy opodatkowania przyjmowane są dane:

Firma przyjęła wyżej opisany szczegółowy podział przychodów, a tym samym kosztów wg grupy lokalizacyjnej: Ż. i woj. a nie wszystko jako całość, bowiem powyższe wyodrębnienie pozwala na bardziej dokładne przypisanie bezpośrednio kosztów do przychodów i to zarówno w miejscu powstawania przychodów i związanych z nimi kosztów, jak też wg konkretnego rodzaju działalności. Ogólne rozliczenie całości przychodów firmy ze wszystkich lokalizacji, a tym samym "wrzucenie do jednego worka" wszystkich kosztów nie odzwierciedliłoby w sposób jak najbardziej dokładny, współmierności przychodów z kosztami i nie wykazałoby bezpośrednich kosztów związanych z konkretnymi przychodami, dlatego też firma postanowiła zastosować art. 22 ust. 3 i 3a do rozliczenia dla poszczególnych dwóch głównych miejsc działalności, tj. Ż. i woj.

Celem uzyskania odpowiedzi na jedno z pytań Wnioskodawca wskazuje, iż w 2004 i 2005 r. nabył wraz z małżonką kolejne gospodarstwo rolne, w tym grunty rolne i budynki na cele działalności rolniczej, a następnie zakupione grunty i gospodarstwo rolne zaliczył do rzeczowych aktywów trwałych przedsiębiorstwa na zasadach jak wyżej i od dnia zaliczenia do aktywów firmy wykorzystywał to gospodarstwo rolne stanowiące jednocześnie rzeczowe aktywa trwałe, czyli nieruchomości, a w tym grunty, budynki, budowle w firmie dla celów działalności rolniczej, w tym dla celów dokonywania upraw płodów rolnych oraz chowu i hodowli trzody chlewnej. Grunty przedmiotowego gospodarstwa rolnego wykorzystywane były zgodnie z tym zamiarem, tj. dla prowadzenia wyłącznie działalności rolniczej, w tym upraw płodów rolnych, aż do maja 2008 r. W maju 2008 Wnioskodawca dokonał zamiany wyżej opisanych przedmiotowych gruntów rolnych, stanowiących gospodarstwo rolne (ponad 50ha) na inne grunty (ok. 20ha) będące własnością innego podmiotu - osoby prawnej - spółki z o.o. Grunty Wnioskodawcy, które podlegały zamianie, zajmowały powierzchnię większą ok. 50ha, jednkaże wg wyceny rynkowej biegłego rzeczoznawcy majątkowego ich wartość była dużo niższa niż wartość gruntów, które przyjmował w zamian od podmiotu, z którym dokonywał zamiany, tj. spółki z o.o. Zamiana gruntów udokumentowana jest aktem notarialnym oraz fakturami VAT. W akcie notarialnym podane są nr działek, Księgi Wieczyste, powierzchnia oraz wartość rynkowa, wg operatu biegłego, zamienianych gruntów, które zbywał i które nabywał w drodze zamiany oraz został zaznaczony fakt, iż zamiana dokonywana będzie bez dopłat pomimo znacznej różnicy w wartościach zamienianych gruntów, tj. Wnioskodawca otrzymał mniej gruntów powierzchniowo - około 20ha, a zbył ponad 50 ha, natomiast wartość gruntów które oddawał w zamian jest dużo niższa niż te które otrzymał. W efekcie zbył więcej powierzchni gruntów rolnych o niższej wartości, a nabył mniej powierzchniowo gruntów, ale o większej wartości. Zgodnie z oświadczeniem zawartym w § 1 aktu notarialnego umowy zamiany, nabywająca spółka oświadczyła, iż cyt. "grunty które spółka nabędzie na podstawie niniejszego aktu notarialnego, wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością spółki" oraz że "prowadzenie gospodarstwa rolnego jest zgodne z przedmiotem działalności spółki". Transakcja zamiany gospodarstw rolnych została przez Wnioskodawcę i jego małżonkę opodatkowana 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym (po 50% - wspólność ustawowa) wraz ze złożonymi deklaracjami PIT-23. Różnica pomiędzy wartością zbywanego w drodze zamiany gospodarstwa rolnego a wartością nabytych gruntów (nieruchomości) nie stanowi przychodu podatkowego zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lipca 2009 r. Znak: IBPB1/1/415-311/09/KB.

Reasumując:

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy prowadzące księgi rachunkowe osiąga przychody:

c1) związanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 ww. ustawy) oraz

c2) z działalnością rolniczą (art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy) oraz

c3) wykorzystywanych do działalności przedsiębiorstwa - rolniczej i pozarolniczej - art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż w odniesieniu do nieruchomości nabytych do dnia 31 grudnia 2006 r.:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dokonując zbycia w drodze zamiany gospodarstwa rolnego, które to zbycie opodatkowane jest wg przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z przepisami powiązanymi z tym przepisem, a związane z okresem nabycia nieruchomości, Wnioskodawca ma zaliczyć te przychody do niepodatkowych, bilansowych przychodów firmy w jej księgach rachunkowych, które to przychody będą bezpośrednio wpływać na strukturę kosztów podatkowych i niepodatkowych całej firmy z tzw. kosztów wspólnych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięty przychód z zamiany gospodarstwa rolnego opodatkowany wg przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z przepisami powiązanymi, stanowi niepodatkowy, bilansowy przychód całego przedsiębiorstwa i musi zostać doliczony do sumy przychodów niepodatkowych i sumy przychodów całości firmy (niepodatkowych i podatkowych) i tym samym wpływa bezpośrednio na podatkowe i niepodatkowe koszty firmy ustalane strukturą, o której mowa w art. 22 ust. 3 i 3a ww. ustawy. Struktura ta wyliczana jest do kosztów tzw. wspólnych, o których mowa w części opisu stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

Ponadto stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 31 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów znajdujących się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł w ogóle nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty wspólne dla osiągnięcia przychodów stanowiących w myśl przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębne źródła przychodów, bądź przychody podlegające i niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem i nie jest w stanie wyodrębnić kosztów przypadających na poszczególne źródła przychodów, bądź przychody opodatkowane i nieopodatkowane, wówczas koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z poszczególnych źródeł, bądź przychody opodatkowane, w ogólnej kwocie przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach jednego przedsiębiorstwa prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz działalność rolniczą, z której przychody niepodlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ewidencji zdarzeń gospodarczych związanych z działalnością tego przedsiębiorstwa dokonuje w księgach rachunkowych. Dzięki temu jest w stanie wyodrębnić przychody oraz koszty przypadające na poszczególne rodzaje działalności i według ich lokalizacji. Ponosi także koszty wspólne prowadzonej działalności, których wysokości nie jest w stanie przyporządkować do poszczególnych rodzajów działalności. W ramach prowadzonego przedsiębiorstwa Wnioskodawca posiadał gospodarstwo rolne. Gospodarstwo to stanowiło aktywa przedsiębiorstwa, nie było jednak środkiem trwałym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wykorzystywane było wyłącznie do prowadzenia działalności rolniczej. Gospodarstwo to zostało zbyte w drodze umowy zamiany. Przychód z tego zbycia stanowił przychód ze źródła przychodów określonego w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż osiągnięty z zamiany tego gospodarstwa przychód wywiera wpływ na alokację kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. W konsekwencji koszty wspólne, poniesione w związku z uzyskaniem ww. przychodów należy rozliczyć proporcjonalnie w takim stosunku, w jakim poszczególne rodzaje przychodów pozostają w ogólnej kwocie uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu.

Jednocześnie wskazać należy, iż w niniejszej interpretacji odniesiono się wyłącznie do kwestii wpływu przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z tytułu zbycia gospodarstwa rolnego w drodze umowy zamiany na podatkową strukturę kosztów uzyskania przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bowiem kwestię uznania ww. przychodu za przychód bilansowy (niepodatkowy) i jego wpływu na niepodatkowe koszty uzyskania przychodów prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, w związku z informacją, iż Wnioskodawca dokonuje ewidencji zdarzeń gospodarczych związanych z tym przedsiębiorstwem w księgach rachunkowych, regulują przepisy ustawy z dnia z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), niebędące jednakże przepisami prawa podatkowego i niemogące być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2-6 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.