IBPBI/1/415-423/10/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 30 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wskazanego we wniosku samochodu ciężarowego - jest prawidłowe,

* uznania ww. samochodu za ujawniony środek trwały w tej działalności - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wskazanego we wniosku samochodu ciężarowego, uznanego za ujawniony środek trwały w tej działalności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 31 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni zakupiła samochód ciężarowy Mercedes Sprinter 312 o ładowności 3,5 t na swoją firmę. Samochód ten nie był zarejestrowany w Polsce i nie posiadał dodatkowego badania technicznego zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług. W dniu 18 stycznia 2010 r. został on po raz pierwszy zarejestrowany w Polsce, natomiast dodatkowe badanie stwierdzające, że jest to pojazd który spełnia warunki określone w art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług wykonano 26 marca 2010 r. Na zakup samochodu został zaciągnięty kredyt częściowo pokrywający wartość samochodu. W kwietniu 2009 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, ale ze względu na zamknięcie poprzedniej działalności gospodarczej w 2007 r. nie miała statusu podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą. Samochodu tego nie wprowadziła do ewidencji środków trwałych, tylko używała go w prowadzonej działalności gospodarczej prowadząc ewidencję przebiegu pojazdu i zaliczając koszty paliwa i inne zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 26 marca 2010 r. po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego samochód ten, jako samochód ciężarowy, wprowadziła do ewidencji środków trwałych zgodnie z art. 22d ust. 2 traktując go jako ujawniony środek trwały.

W kwietniu 2010 r. zamierzała dokonać jednorazowej amortyzacji zakupionego samochodu zgodnie z art. 22k ust. 7 i art. 22h ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość przychodu ze sprzedaży za rok 2009 nie przekroczyła 1.200.000 euro, więc może skorzystać ze statusu małego podatnika. Wartość ww. samochodu nie przekracza kwoty 50.000 euro i wcześniej nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych wg art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy można dokonać jednorazowej amortyzacji tego środka trwałego w kwietniu 2010 r., zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ samochód ten został wprowadzony (ujawniony) w ewidencji środków trwałych 26 marca 2010 r., a Wnioskodawczyni spełnia definicję małego podatnika w 2010 r., to może dokonać jednorazowej amortyzacji zgodnie z art. 22k ust. 7 i 8 który przewiduje możliwość dokonania odpisu amortyzacyjnego wg zasad określonych w art. 22h ust. 4 (winno być art. 22h ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) czyli od ujawnionych środków trwałych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587) zmieniono kwotę tego limitu. Zgodnie z art. 5 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (tekst jedn. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, w stosunku do niektórych środków trwałych m.in. samochodów osobowych oraz niektórych podatników - nie spełniających kryteriów małego podatnika, a także osób rozpoczynających prowadzenie działalności w warunkach określonych w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przepisy te nie wykluczają możliwości stosowania tej metody amortyzacji w stosunku do innych pojazdów transportu drogowego, w tym samochodów ciężarowych.

Określenie "samochód osobowy", o którym mowa w art. 22k ust. 7 ww. ustawy, należy rozpatrywać w kontekście definicji ustawowej zawartej w art. 5a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym oznacza to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z brzmieniem art. 5c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Tożsame regulacje zawarto również w art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz w art. 86 ust. 5 tej ustawy.

Natomiast określenie "mały podatnik" jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza ono podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W 2010 r. za małego podatnika można uznać tego, u którego przychód brutto ze sprzedaży za 2009 rok nie przekroczył kwoty 5.067.000 zł, wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2009 r. wynosił 4.2228 zł x 1.200.000 = 5.067.360 zł, w zaokrągleniu 5.067.000 zł.

Natomiast dopuszczalny w 2010 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych stosownie do postanowień art. 22k ust. 7 i 12 ww. ustawy wynosi 422.000 zł, wg wyliczenia: ww. kurs euro tj. 4,2228 x 100.000 = 422.280 zł, w zaokrągleniu 422.000 zł.

Ponadto w myśl art. 22k ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4.

Powyższe oznacza, iż podatnik dokonujący jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej zakupionego środka trwałego na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ww. ustawy, może tego odpisu dokonać już w miesiącu, w którym wprowadził środek trwały do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, w dniu 31 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni zakupiła na swoją firmę samochód ciężarowy Mercedes Sprinter 312 o ładowności 3,5 t. Samochód ten nie był zarejestrowany w Polsce i nie posiadał dodatkowego badania technicznego zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług. W dniu 18 stycznia 2010 r. został on po raz pierwszy zarejestrowany w Polsce, natomiast dodatkowe badanie stwierdzające, że jest to pojazd który spełnia warunki określone w art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług wykonano 26 marca 2010 r. Początkowo samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Wykorzystywany był na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a wydatki związane z jego eksploatacją ujmowane były w prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. W dniu 26 marca 2010 r. po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego samochód ten, jako samochód ciężarowy, został wprowadzony do ewidencji środków trwałych zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. wprowadzenie zostało potraktowane jako ujawnienie środka trwałego.

W kwietniu 2010 r. zamierzała dokonać jednorazowej amortyzacji zakupionego samochodu zgodnie z art. 22k ust. 7 i art. 22h ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z art. 22d ust. 2 ww. ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Natomiast w myśl art. 22h ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nie objętych dotychczas ewidencją, dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jednakże zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.), samochód osobowy klasyfikowany jest do rodzaju 741 KŚT, natomiast samochód ciężarowy do rodzaju 742 KŚT. Są to więc dwa odrębne środki trwałe, które wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wg odrębnych symboli KŚT. Powyższe oznacza zatem, iż Wnioskodawczyni uzyskując zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów o przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego potwierdzającego, iż zakupiony przez nią samochód jest samochodem ciężarowym, ma do czynienia z innym niż samochód osobowy środkiem trwałym. Nie może więc potraktować samochodu ciężarowego, który wcześniej nie spełniał warunków uznania go za samochód ciężarowy i był traktowany jako osobowy, za ujawniony środek trwały ponieważ wg KŚT jest to inny środek trwały.

Na marginesie wskazać należy, iż skoro samochód został zakupiony "na firmę", a nie został uznany za środek trwały, jako składnik rzeczowego majątku, stanowił w istocie wyposażenie. Nie można zatem mówić o "ujawnieniu środka trwałego" w sytuacji, gdy składnik majątku decyzją Wnioskodawczyni nie został uznany za składnik majątku trwałego. Przy czym wskazać należy, iż jeżeli wydatki na nabycie ww. samochodu zostały zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w art. 22e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym więc zakresie stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej przedmiotowego samochodu ciężarowego, wskazać należy, iż jak wynika z wniosku samochód ten spełnia warunki określone w art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (a więc tożsame do warunków określonych w art. 5a pkt 19 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz Wnioskodawczyni w dniu 26 marca 2010 r. uzyskała zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym, stwierdzającym, iż samochód ten jest samochodem ciężarowym. Samochód ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 26 marca 2010 r. jako samochód ciężarowy, a Wnioskodawczyni posiada status małego podatnika.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż skoro przedmiotowy samochód jest samochodem ciężarowym i został wprowadzony do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej w marcu 2010 r., a Wnioskodawczyni posiada status małego podatnika, to może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od jego wartości początkowej, na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w miesiącu kwietniu 2010 r. Przy czym, dokonanie takiego odpisu mogło nastąpić już w miesiącu, w którym samochód ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (a więc już w marcu 2010 r.).

W tym też zakresie stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.