IBPBI/1/415-418/14/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 marca 2014 r. (data pływu do tut. Biura 27 marca 2014 r.), uzupełnionym 13 czerwca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia miejsca (kraju) opodatkowania dochodów uzyskanych na terytorium Republiki Czech z tytułu świadczenia usług programistycznych - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia miejsca (kraju) opodatkowania dochodów uzyskanych na terytorium Republiki Czech z tytułu świadczenia usług programistycznych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 czerwca 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-418/14/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w 13 czerwca 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada wyłącznie obywatelstwo polskie oraz miejsce zamieszkania w Polsce. W Polsce jest zameldowany na pobyt stały i ma rodzinę, tj. żonę i dziecko. Od 1 maja 2012 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce polegającą na świadczeniu usług programistycznych. Wnioskodawca podpisał umowę o współpracy z firmą S. Przedmiotem umowy są usługi związane z programowaniem... - systemów automatyki przemysłowej w zakładzie produkcyjnym X. w Czechach - tworzenie programów komputerowych dla konkretnych projektów. Usługi te Wnioskodawca wykonuje w zależności od zakresu prac od 10 do 20 dni w miesiącu. Wyjazdy są kilkudniowe, kilka razy w miesiącu i trwają już od ok. 2 lat. W ramach tej współpracy, własnym samochodem i na własny koszt Wnioskodawca dojeżdża z miejsca zamieszkania w Polsce do zakładu w Czechach. Na czas pobytu wynajmuje hotel w okolicach zakładu. Świadczenie usług następuje w określonych godzinach przez kilka dni. Na terytorium Czech Wnioskodawca nie posiada zarejestrowanego oddziału, filii ani zakładu.

W Polsce Wnioskodawca wykonuje sporadycznie usługi na rzecz polskich podmiotów z zakresu programowania (2-3 razy w roku). Od marca br. Wnioskodawca zatrudnia w Polsce pracownika do obsługi biurowej. Wnioskodawca opłaca podatki wyłącznie w Polsce.

Z uzupełnienia wniosku, ujętego w piśmie z 9 czerwca 2014 r., wynika, m.in. że:

* Wnioskodawca uznaje przychody z pracy w zakładzie X. w Czechach za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej;

* na terytorium Czech nie posiada stałej wydzielonej powierzchni, biura, w którym świadczy usługi;

* Wnioskodawca świadczy usługi programowania sterowników logicznych, uruchamiania systemów sterowania procesami produkcyjnymi i utrzymania ruchu. Usługi polegają zarówno na doradztwie technicznym, jak i programowaniu i uruchamianiu systemów sterowania procesów produkcyjnych na terenie zakładu produkcyjnego Zleceniodawcy - w tym przypadku S. jest firmą wykonawczą dla swoich klientów, którzy świadczą usługi dla zakładów w Czechach. Wnioskodawca jest podwykonawcą firmy S.;

* na podstawie standardów określonych przez klienta (czyli w tym przypadku jako firma podwykonawcza za pośrednictwem firmy S. Wnioskodawca dostaje pełną informację na temat wykonywanej pracy dla klientów firmy S.) Wnioskodawca doradza oraz programuje sterownik w taki sposób, żeby we współpracy z elektryką i mechaniką efektywnie wykonywał pracę. Obecnym miejscem wykonywanej pracy są linie produkcyjne w zakładach X. w Czechach;

* dochody uzyskiwane z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje tzw. podatkiem liniowym;

* w trakcie świadczenia usług Wnioskodawca nie wytwarza programu komputerowego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.);

* umowa o świadczenie usług została zawarta z firmą S., która posiada siedzibę na terytorium Republiki Czech;

* zakład produkcyjny X. nie stanowi zagranicznego zakładu firmy S.,

* wynagrodzenie za świadczone usługi wypłaca Wnioskodawcy firma S.,

* zleconą pracę Wnioskodawca wykonuje samodzielnie zaś efekt końcowy jest sprawdzany przez klienta, ponieważ wykonywana przez niego praca jest tylko częścią całego przedsięwzięcia jakim jest budowanie linii produkcyjnej i zaangażowanych w nią jest wiele firm, w związku z czym jest wyznaczony z ramienia firmy S. koordynator który zajmuje się komunikacją pomiędzy poszczególnymi firmami, ustalaniem terminów prac itd. Prace wykonywane są zgodnie z zasadami i standardami jakie są przyjęte w zakładzie X. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalnością gospodarczą, godziny pracy jak i urlopy są ustalane pomiędzy nim a firmą S. Firma S. nie posiada uprawnień do ustalania Wnioskodawcy godzin pracy i urlopów bez wcześniejszej konsultacji z nim. Firma S. nie może nakładać kar dyscyplinarnych a jedynie te, które wynikają z podpisanej umowy. Materiały a raczej informacje są dostarczane ze względu na to, że Wnioskodawca działa w ściśle określonym środowisku programistycznym i obowiązują go pewne standardy narzucone przez klienta. Dla przykładu Wnioskodawca wskazał, że jeżeli ktoś zleca pracę malarzowi to ściśle określa jakiego efektu jego prac oczekuje, czyli, czy ma być pomalowane, czy wytapetowane, czy jeżeli jest to biuro i wszystkie ściany są białe (bo taki jest określony standard) to też oczekuje, że będzie pomalowane na biało, a nie na czarno, zaś klient oczywiście sprawdza i kontroluje pracę malarza w trakcie jej wykonywania, tak samo umawia się z nim terminy i ustala wspólnie kiedy pracuje, ile godzin itd. Narzędzia są malarza, ale miejsce wykonywania pracy jak zarówno ściany, podłogi to już własność klienta. W przypadku Wnioskodawcy, używa on własnego komputera, ale sterowniki, do których pisze programy, jak również panele operatorskie to już własność klienta, który poprzez swoje standardy określa Wnioskodawcy jakiego efektu pracy oczekuje, miejsce wykonywania pracy to linia produkcyjna w zakładach klienta firmy S., dla której Wnioskodawca jest podwykonawcą,

* za wykonanie usługi Wnioskodawca wystawia fakturę firmie S.,

* odpowiedzialność i ryzyko za wyniki działania Wnioskodawcy (rezultat świadczonych usług) ponosi firma S.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym dochody uzyskiwane w Czechach będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym wyłącznie w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane ze świadczenia usług, które wykonuje w fabryce X na terytorium Czech, na rzecz firmy S., będą podlegały opodatkowaniu w Polsce. Ww. stanowisko, Wnioskodawca opiera o treść art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazującego na nieograniczony obowiązek podatkowy oraz umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Rządem Republiki Czeskiej. Powołując się na opinie ekspertów, z którymi poruszony został temat rezydencji podatkowej Wnioskodawca stoi na stanowisku, że posiada rezydencję podatkową na terytorium Polski. W ustawie o podatku dochodowym jednym z kryteriów rezydencji podatkowej jest fakt mieszkania w danym kraju przez okres ponad 6 miesięcy. Jednak najbardziej kluczowym kryterium dla oceny miejsca rezydencji jest centrum interesów życiowych. Jeżeli podatnik wraz z rodziną mieszka nadal w Polsce to centrum interesów życiowych pozostaje również tu i w naszym kraju powinien płacić podatki od wszystkich uzyskanych dochodów.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, świadczenie przez niego usług powinno być opodatkowane wyłącznie w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

W świetle ww. przepisów, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, z którego w szczególności wynika, że Wnioskodawca posiada wyłącznie obywatelstwo polskie, w Polsce również posiada miejsce zamieszkania (jest zameldowany na pobyt stały) oraz posiada rodzinę (żonę i dziecko), stwierdzić należy, że dla celów podatkowych, jako polski rezydent podatkowy Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Natomiast w Republice Czech może podlegać, co do zasady, ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czego konsekwencją może być opodatkowanie w Republice Czech dochodów osiąganych na terytorium tej Republiki.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Warszawie w dniu 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 991), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Z treści art. 7 ust. 2 ww. umowy wynika natomiast, że jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby prowadził taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. Jednocześnie art. 7 ust. 3 tejże umowy wskazuje, że przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych na rzecz tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej.

W świetle ww. przepisów zauważyć należy, że dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Republiki Czech przez polskiego rezydenta podatkowego będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, chyba że działalność gospodarcza na terytorium Republiki Czech prowadzona jest przez położony tam "zakład", przez który zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 tej umowy należy rozumieć stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

Określenie "zakład" ponadto obejmuje:

(art. 5 ust. 3 umowy).

Z treści przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, m.in., że w ramach jednoosobowej, pozarolniczej działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce Wnioskodawca świadczy usługi na terytorium Republiki Czech dla tamtejszego kontrahenta. Usługi te Wnioskodawca wykonuje w zależności od zakresu prac od 10 do 20 dni w miesiącu. Wyjazdy te są kilkudniowe, kilka razy w miesiącu i trwają od około 2 lat. W ramach tej współpracy, własnym samochodem i na własny koszt Wnioskodawca dojeżdża z miejsca zamieszkania w Polsce do zakładu w Czechach, gdzie na czas pobytu wynajmuje hotel. Na terytorium Czech, Wnioskodawca nie posiada zarejestrowanego oddziału, filii ani zakładu. Nie dysponuje także żadną wydzieloną powierzchnią, w której świadczy usługi.

Mając na względzie wyżej powołane przepisy prawa w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że jeżeli usługi świadczone przez Wnioskodawcę na terytorium Republiki Czech, nie są świadczone za pośrednictwem położonego tam zakładu w rozumieniu ww. art. 5 cyt. umowy - w szczególności czas ich wykonywania na terytorium Czech nie przekracza okresu wskazanego w cytowanym art. 5 ust. 3 lit. b ww. umowy - to dochód uzyskany z tytułu ww. usług będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę w Polsce pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeżeli natomiast ww. usługi świadczone będą w okresie dłuższym niż wskazany w ww. przepisie umowy, to dochody z nich uzyskane będą podlegały opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Czechach, z tym, że opodatkowując te dochody w Polsce, Wnioskodawca winien zastosować odpowiednią dla zysków z zakładu metodę unikania podwójnego opodatkowania, wskazaną w art. 21 ww. umowy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, z powyższym zastrzeżeniem, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.