IBPBI/1/415-41/10/KB - Moment wprowadzenia środków trwałych do ewidencji środków trwałych w wartości niematerialnych i prawnych.
Pismo z dnia 28 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-41/10/KB Moment wprowadzenia środków trwałych do ewidencji środków trwałych w wartości niematerialnych i prawnych.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 18 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 29 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu wprowadzenia środków trwałych do ewidencji środków trwałych w wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie momentu wprowadzenia środków trwałych do ewidencji środków trwałych w wartości niematerialnych i prawnych.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 9 marca 2010 r. Znak IBPBI/1/415-41/10/KB, IBPBI/1/415-190/10/KB, IBPBI/1/415-191/10/KB, IBPBI/1/415-192/10/KB, IBPBI/1/415-193/10/KB, IBPBI/1/415-194/10/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 29 marca 2010 r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest wynajem nieruchomości (pomieszczeń biurowych, użytkowych oraz hal magazynowych) dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. W miesiącu lipcu 2009 r. przystąpił do licytacji komorniczej, dotyczącej zakupu dwóch nieruchomości na cele prowadzonej przez niego działalności. Po wygranej licytacji i spełnieniu wszystkich stawianych mu warunków zakupu, otrzymał postanowienie z sądu rejonowego z dnia 29 września 2009 r. o przysądzeniu własności Nieruchomości I oraz postanowienie z dnia 1 października 2009 r. o przysądzeniu własności Nieruchomości II. Dnia 14 grudnia 2009 r. sąd stwierdził prawomocność postanowienia o własności Nieruchomości I z dniem 8 listopada 2009 r. oraz prawomocność postanowienia o własności Nieruchomości II z dniem 14 listopada 2009 r. Wnioskodawca w październiku 2009 r. przystąpił do użytkowania nieruchomości, natomiast w listopadzie 2009 r. spisał pierwsze umowy z klientami na podnajem pomieszczeń.
Według operatu szacunkowego, sporządzonego na cele licytacji komorniczej, Wnioskodawca dysponuje następującymi danymi: Nieruchomość I zabudowana jest budynkiem biurowym, budynkiem magazynowo - wystawowym, kotłownią i portiernią, znajdują się na niej również ogrodzenia, place i drogi z kostki betonowej oraz sieć infrastruktury podziemnej.
W operacie szczegółowo opisane zostały:
budynek administracyjny - wg operatu wzniesiony został w latach 20-tych XX wieku, rozbudowany i zmodernizowany w ok. 1999 r. Z pierwotnej konstrukcji pozostały tylko ściany zewnętrzne budynku (budynek A),
budynek magazynowo - handlowy - w operacie brak danych dotyczących wieku budynku (budynek B),
kotłownia - wg operatu budynek około 5 letni, zawiera nowoczesną kotłownię gazową, dwa piece, zbiornik ciepłej wody (budynek C),
portiernia - jest to kontener usytuowany przy wjeździe na posesję (budynek D).
Budynki A, B i C połączone są wspólnymi ścianami stanowiąc jednolitą całość. Wartość każdego z tych budynków została odrębnie wyceniona w operacie, z wyjątkiem parkingów, ogrodzeń i dróg, których wartość nie została wydzielona. Wyszczególniona została również wartość gruntu.
Ponadto Wnioskodawca dysponuje dokumentami od wcześniejszego właściciela (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością):
postanowieniem z dnia 25 maja 1998 r. Państwowych Służb Ochrony Zabytków, dotyczące rozbudowy budynku tartaku, datowanego na przeł. XIX - XX wieku, murowanego z cegły, wzniesionego na rzucie zbliżonym do kwadratu. Służba ta wydała pozytywną opinię na planowaną inwestycję przy spełnieniu następujących warunków:
rozbudowy w granicach obecnego obrysu muru,
zachowania bryły korpusu głównego, jego kubatury i gabarytów, formy dachu dwuspadowego, przy możliwej nadbudowie części bocznych,
wzorowania stolarki okiennej na oryginalnej przemysłowej, wielokwaterowej
wzorowania podziałów architektonicznych elewacji na pierwotnych podziałach poziomych i pionowych.
decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 23 marca 2000 r. o przystąpieniu do użytkowania (po wcześniejszej adaptacji) budynku administracyjno - biurowo - handlowego (A) oraz budynku zaplecza technicznego z halą wystawowo - handlową (B).
Ww. postanowienie odnosi się do budynku administracyjnego (A), który pierwotnie wpisany był do rejestru zabytków, następnie, po otrzymaniu pozwolenia, został rozbudowany i zmodernizowany.
Wnioskodawca rozpoczął prace w Nieruchomości I A (budynek administracyjny), polegające na wymianie gazowej instalacji na centralne ogrzewanie oraz adaptacji części pomieszczeń znajdujących się w budynku, postawienie ścianek działowych, końcowe wykończenie pomieszczeń.
Nieruchomość II zabudowana budynkiem biurowym i budynkiem magazynowym, znajdują się na niej również ogrodzenia, place i drogi z kostki betonowej oraz sieć infrastruktury podziemnej. Budynek administracyjny (budynek A) wg operatu wzniesiony został w 2000 r. Budynek magazynowy (budynek B) wg operatu przylega północną ścianą do budynku biurowego i stanowi ciąg segmentów. Budynki budowane były najprawdopodobniej w okresie międzywojennym i stanowiły część istniejącego na nieruchomości w tym okresie tartaku.
Wartość każdego z tych budynków została odrębnie wyceniona w operacie z wyjątkiem parkingów, ogrodzeń i dróg, których wartość nie została wydzielona. Odrębnie wyszczególniona została również wartość gruntu.
Ponadto Wnioskodawca dysponuje decyzją Urzędu Miejskiego z dnia 15 stycznia 2001 r. od wcześniejszego właściciela (osób fizycznych - małżeństwa) o przystąpieniu do użytkowania budynku administracyjno - biurowo - socjalnego (A). W Nieruchomości II część budynku magazynowego (B) jest niezdatna do użytkowania, dlatego też Wnioskodawca dokonał wyburzenia tej części.
W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:
w postanowieniu o nabyciu Nieruchomości I sąd postanowił, że Wnioskodawca zapłacił całą cenę nabycia prawa własności nieruchomości, składającej się z 3 działek o łącznej powierzchni 0,6295 ha, zabudowanej budyniem administracyjno - biurowo - handlowym oraz budynkiem zaplecza technicznego z halą wystawową, objętych jedną księgą wieczystą i przysądził własność nieruchomości w całości,
zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez biegłego sądowego rzeczoznawcę majątkowego na gruncie objętym ww. księgą wieczystą posadowione są zabudowania, tj. budynek administracyjno - biurowo - handlowy oraz budynek zaplecza technicznego z halą wystawowo - handlową. W szczegółowym opisie zagospodarowania nieruchomości dokonanym przez rzeczoznawcę na podstawie wypisu z ewidencji gruntów wyszczególnione zostały następujące budynki wchodzące w skład opisywanej nieruchomości:
A budynek biurowy,
B budynek magazynowo wystawowy,
C kotłownia,
D portiernia
Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych poszczególne budynki wchodzące w skład zakupionej Nieruchomości zgodnie z rozbiciem na poszczególne obiekty dokonanym w operacie szacunkowym sporządzonym na cele licytacji komorniczej,
w postanowieniu o nabyciu Nieruchomości II sąd ustalił, że Wnioskodawca zapłacił całą cenę nabycia prawa własności nieruchomości składającej się z działki o łącznej powierzchni 0,2743 ha zabudowanej budynkiem biurowo - usługowym oraz budynkiem magazynowym, objętej księgą wieczystą i postanowił przysądzić własność nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy w całości,
zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez biegłego sądowego rzeczoznawcę majątkowego na gruncie objętym ww. księgą wieczystą posadowione są zabudowania. W szczegółowym opisie zagospodarowania nieruchomości dokonanym przez rzeczoznawcę na podstawie wypisu z ewidencji gruntów wyszczególnione zostały następujące budynki wchodzące w skład opisywanej nieruchomości"
A budynek biurowy
B budynki magazynowe
Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych poszczególne budynki wchodzące w skład zakupionej Nieruchomości zgodnie z wyszczególnieniem dokonanym w operacie szacunkowym sporządzonym na cele licytacji komorniczej,
przedmiotem własności jest zatem Nieruchomość I wraz z gruntem, objęta jedną księga wieczystą oraz Nieruchomość II wraz gruntem, objęta odrębną księgą wieczystą,
wszystkie wymienione we wniosku budynki spełniają kryteria uznania ich za środki trwałe, zgodnie z art. 22a, stanowią bowiem własność Wnioskodawcy, budynki te wykorzystywane będą w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej a przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż 1 rok,
z chwilą nabycia Nieruchomości I oraz II wszystkie budynki wchodzące w ich skład były kompletne i zdatne do użytku. Wnioskodawca zdecydował jednak unowocześnić wymienione w zapytaniu budynki, celem przystosowania ich do prowadzonej profilu działalności, zmniejszając powierzchnie użytkowe poprzez stawianie ścianek działowych,
poszczególne środki trwałe zakwalifikowane zostały do następujących grup zgodnie z Klasyfikacją środków trwałych:
Nieruchomość I:
budynek kotłowni gazowej KŚT 101 - budynki przemysłowe,
budynek administracyjno - biurowy KŚT 105 - budynki biurowe,
budynek handlowo - wystawowy KŚT 103 - budynki handlowo - usługowe,
kontener KŚT 109 - inne budynki niemieszkalne,
Nieruchomość II:
budynek biurowy KŚT 105 - budynki biurowe,
budynek magazynowy KŚT 104 - zbiorniki, silosy i budynki magazynowe
w skład opisanej we wniosku infrastruktury podziemnej wchodzą:
rury, którymi rozprowadzane jest ciepło do budynków Nieruchomości I i II oraz obsługiwanych domków osiedlowych,
sieć energetyczna,
sieć kanalizacyjna
opisane we wniosku ogrodzenia, place i drogi dojazdowe oraz infrastruktura podziemna obsługują zarówno budynki wchodzące w skład Nieruchomości I jak i budynki wchodzące w skład Nieruchomości II, elementy te są częściami wspólnymi dla oby tych Nieruchomości, Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić części przypadającej na poszczególne budynki,
cena faktycznie zapłacona za Nieruchomość I i za Nieruchomość II jest niższa od tej zaprezentowanej w operacie szacunkowym. Wnioskodawca do ewidencji środków trwałych przyjął zakupione Nieruchomości według cen, które w rzeczywistości za nie zapłacił, zmniejszając proporcjonalnie każdy składnik (budynek) Nieruchomości I jak również Nieruchomości II o wskaźnik wynikający z różnicy między ceną zakupu a ceną przedstawioną w operacie, przypadającą na poszczególne budynki.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Z jaką datą Wnioskodawca powinien wprowadzić Nieruchomość I i Nieruchomość II do ewidencji środków trwałych...
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)
Zdaniem Wnioskodawcy, środek trwały powinien być wprowadzony do ewidencji środków trwałych najpóźniej w terminie oddania go do używania. Należy przy tym pamiętać, że jednym z warunków koniecznych do uznania nieruchomości za środek trwały i jej amortyzowania jest nabycie prawa własności. Prawo własności wskazanych we wniosku Nieruchomości, Wnioskodawca uzyskał z dniem uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności, które otrzymał w miesiącu grudniu 2009 r. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Nieruchomość I powinna zostać wprowadzona do ewidencji środków trwałych z dniem 8 listopada 2009 r., natomiast Nieruchomość II z dniem 14 listopada 2009 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Natomiast w myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
W myśl art. 22d ust. 2 ww. ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.
Podatnicy prowadzący, zgodnie z przepisami o rachunkowości, księgi rachunkowe są obowiązani do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a-22m (art. 22n ust. 1 ww. ustawy).
Natomiast zgodnie z art. 22n ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są obowiązani do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej:
liczbę porządkową,
datę nabycia,
datę przyjęcia do używania,
określenie dokumentu stwierdzającego nabycie,
określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
symbol Klasyfikacji Środków Trwałych,
wartość początkową,
stawkę amortyzacyjną,
kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów, w tym także, gdy składnik majątku był kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z niej wykreślony i ponownie wprowadzony,
zaktualizowaną wartość początkową,
zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych,
wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową,
datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia.
Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 (art. 22n ust. 4 ww. ustawy).
Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady, środki trwałe wprowadza się do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Pamiętać jednak należy, iż do ww. ewidencji wprowadza się jedynie te składniki majątku, które spełniają kryteria uznania ich za środki trwałe, określone m.in. w cyt. wyżej art. 22a ust. 1 ww. ustawy. Jednym z kryteriów uznania składnika majątku za środek trwały jest nabycie prawa jego własności.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości. Dla celów tej działalności w lipcu 2009 r. przystąpił do licytacji komorniczej dotyczącej zakupu dwóch nieruchomości (oznaczonych we wniosku Nieruchomość I oraz Nieruchomość II), składających się z prawa własności gruntu oraz posadowionych na nim budynków. Postanowieniem sądu z dnia 29 września 2009 r. została Wnioskodawcy przysądzona własność Nieruchomości I, a postanowieniem z dnia 1 października 2009 r. własność Nieruchomości II. W październiku 2009 r. Wnioskodawca rozpoczął użytkowanie ww. nieruchomości. W momencie nabycia wszystkie budynki wchodzące w skład ww. nieruchomości były kompletne i zdatne do użytku. W dniu 14 grudnia 2009 r. sąd stwierdził prawomocność ww. postanowień o przysądzeniu własności Nieruchomości I z dniem 8 listopada 2009 r. oraz Nieruchomości II z dniem 14 listopada 2009 r. Stwierdzić zatem należy, iż w datach określonych w tych postanowieniach (tj. 8 i 14 listopada 2009 r.) Wnioskodawca stał się właścicielem wskazanych we wniosku nieruchomości. W myśl bowiem art. 999 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.), prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości.
Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż środki trwałe wchodzące w skład Nieruchomości I Wnioskodawca winien był wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w dniu 8 listopada 2009 r., a środki trwałe składające się na Nieruchomość II w dniu 14 listopada 2009 r. o ile w istocie w ww. datach były one kompletne i zdatne do użytku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. W tych bowiem dniach Wnioskodawca stał się właścicielem ww. składników majątku, a składniki te spełniły definicję środków trwałych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2-6, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.