IBPBI/1/415-389/14/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 marca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 21 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki komandytowej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej wskazanych we wniosku wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki komandytowej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej wskazanych we wniosku wartości niematerialnych i prawnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W przyszłości zostanie wspólnikiem spółki komandytowej z siedzibą w Polsce (dalej: "Spółka Komandytowa"), która będzie posiadała zakupione od podmiotu trzeciego prawa ochronne do znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (dalej "Znaki towarowe").

Znaki towarowe będą wykorzystywane przez okres dłuższy niż rok w działalności Spółki Komandytowej, polegającej na odpłatnym udzielaniu licencji na korzystanie ze Znaków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Znaków towarowych będą stanowiły dla Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki Komandytowej, koszty uzyskania przychodów (proporcjonalnie do przysługującego mu prawa do udziału w zysku).

Zdaniem Wnioskodawcy, jako wspólnik Spółki Komandytowej będzie uprawniony do rozpoznawania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Znaków towarowych, jako kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do przysługującego mu prawa do udziału w zysku Spółki Komandytowej).

Spółka komandytowa jest podmiotem tzw. "transparentnym" podatkowo - podatnikami są poszczególni wspólnicy, a nie sama spółka. Ponadto spółka komandytowa jest spółką niebędącą osobą prawną. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "Ustawa PIT"), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 8 Ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 Ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 pkt 6 Ustawy PIT, amortyzacji podlegają (z zastrzeżeniem nieznajdującym zastosowania w analizowanej sprawie), nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 z późn. zm.), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 Ustawy PIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne można uznać m.in. prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej, o ile spełniają one łącznie następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa PIT przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, iż prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (przy spełnieniu określonych przesłanek), wymienione zostały prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Odnosząc powyższe uregulowania do analizowanego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że:

* Spółce Komandytowej będą przysługiwały nabyte na podstawie umowy sprzedaży prawa ochronne do zarejestrowanych Znaków towarowych,

* odpłatne udostępnianie Znaków towarowych do odpłatnego korzystania będzie podstawowym przedmiotem działalności Spółki Komandytowej.

W konsekwencji, Znaki towarowe będą spełniały przesłanki uznania ich za wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 Ustawy PIT. Ze względu na fakt, że udostępnianie Znaków do odpłatnego korzystania będzie stanowiło podstawowy przedmiot działalności Spółki Komandytowej, odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Znaków będą również w sposób niewątpliwy spełniały kryterium racjonalności ekonomicznej (związku z przychodem oraz zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów).

Biorąc pod uwagę całokształt przytoczonych uregulowań oraz okoliczności opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca stwierdził, że odpisy od wartości początkowej Znaków towarowych wykorzystywanych w działalności Spółki Komandytowej będą stanowiły dla wspólników Spółki Komandytowej (w tym dla Wnioskodawcy) koszt uzyskania przychodu, z uwzględnieniem proporcji, o której mowa art. 8 ust. 1 ustawy PIT.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 października 2012 r. Znak: IPPB1/415-904/12-4/EC,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 27 czerwca 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.