IBPBI/1/415-355/11/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 8 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu punktu sprzedaży i zawieraniu umów z klientami jednego z operatorów telefonii komórkowej. Dochody uzyskiwane z tej działalności opodatkowuje na "zasadach ogólnych".

Usługi powyższe Wnioskodawczyni wykonuje na podstawie umowy sub-dealerskiej. Z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne, które jest ustalane po zakończeniu każdego kolejnego okresu rozliczeniowego, którym jest miesiąc kalendarzowy. Wynagrodzenie w formie miesięcznej prowizji uzależnione jest od wielkości sprzedaży w danym miesiącu (okresie rozliczeniowym).

Po zakończonym miesiącu, Wnioskodawczyni przekazuje zleceniodawcy dane dotyczące zawartych umów (rozliczenie miesięczne). Po kontroli danych przez zleceniodawcę otrzymuje informacje o wysokości przyznanej prowizji. Dla przykładu Wnioskodawczyni wskazała, iż na koniec lutego 2011 r., fakturuje przychód z tytułu prowizji z datą wystawienia i datą sprzedaży 28 luty 2011 r. o treści "wynagrodzenie prowizyjne za miesiąc styczeń 2011 r." Termin płatności tego wynagrodzenia przypada na marzec 2011 r. Takie przesunięcia w czasie są spowodowane koniecznością weryfikacji danych finansowych oraz obiegiem dokumentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w takiej sytuacji przychód uzyskany w marcu 2011 r. na podstawie faktury wystawionej w lutym 2011 r., dotyczącej czynności wykonanych w styczniu 2011 r. Wnioskodawczyni musi ująć do przychodów stycznia, czy lutego 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, wynagrodzenie to musi ująć do przychodów w miesiącu styczniu 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. "Należność" odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą określa przepis art. 14 ust. 1c ustawy. Stanowi on, że za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Ustawodawca przewidział również szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 1e ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne określone okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy. W sytuacji, gdy postanowienia umowy, która jest wykonywana stale, w dłuższym - określonym bądź nieokreślonym czasie, przewidują, iż wynagrodzenie wypłacane będzie w okresach rozliczeniowych (np. miesięcznych), to przychód z tytułu usług wykonywanych w ramach tej umowy powstaje zawsze w ostatnim dniu okresu wskazanego w umowie (lub na fakturze) jako okres rozliczeniowy.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Odnosząc powyższe unormowania do sytuacji przedstawionej we wniosku stwierdzić należy, że umowa pomiędzy Wnioskodawczynią, a operatorem telefonii komórkowej jest umową, która jest wykonywana stale, w określonym czasie. Usługi te Wnioskodawczyni wykonuje na podstawie umowy sub-dealerskiej. Z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne, które jest ustalane po zakończeniu każdego kolejnego okresu rozliczeniowego, którym jest miesiąc kalendarzowy. Wynagrodzenie w formie miesięcznej prowizji uzależnione jest od wielkości sprzedaży w danym miesiącu (okresie rozliczeniowym).

Po zakończonym miesiącu Wnioskodawczyni przekazuje zleceniodawcy dane dotyczące zawartych umów. Po kontroli danych przez zleceniodawcę otrzymuje informacje o wysokości przyznanej prowizji. Kwotę tą, Wnioskodawczyni fakturuje na koniec następnego miesiąca wskazując datę wystawienia i datę sprzedaży z tego miesiąca, jednakże w treści faktury wskazując, iż jest to wynagrodzenie prowizyjne za miesiąc poprzedni. Termin płatności tego wynagrodzenia przypada na miesiąc następujący po miesiącu wystawienia faktury.

W świetle powyższego, przychód z tytułu usług wykonywanych w ramach opisanej umowy powstaje zawsze w ostatnim dniu okresu wskazanego w umowie (lub na fakturze), jako okres rozliczeniowy, a więc w ostatnim dniu miesiąca, bez względu na ustaloną datę płatności lub termin dokonania rozliczenia wykonanej usługi, tj. w przypadku wskazanym we wniosku, w styczniu 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.