IBPBI/1/415-339/11/HSt

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 4 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 1 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania w drodze darowizny samochodu osobowego z majątku spółki jawnej do majątku osobistego jej wspólnika - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania w drodze darowizny samochodu osobowego z majątku spółki jawnej do majątku osobistego jej wspólnika.

Złożony wniosek zawierał braki formalne, dlatego też pismem z dnia 23 maja 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-339/11/HSt wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 1 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi wraz z mężem działalność gospodarczą w formie spólki jawnej. Spółka jest podatnikiem VAT, a prowadzona działalność podlega w całości opodatkowaniu. W dniu 29 marca 2010 r. Spółka dokonała zakupu samochodu osobowego. Przedmiotowy zakup był związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zakupiony samochód, zgodnie z przepisami prawa, nie został zaliczony do środków trwałych, tylko jednorazowo zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym zakupiony samochód został zakwalifikowany jako składnik majątkowy przedsiębiorstwa nie będący środkiem trwałym. Przed upływem roku od jego posiadania, tj. przed dniem 29 marca 2011 r. przekazano ww. samochód osobowy na podstawie umowy darowizny na potrzeby własne wspólników Spólki (osób fizycznych pozostających w związku małżeńskim).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przekazanie w drodze umowy darowizny samochodu osobowego ze spółki jawnej do majątku osobistego wspólników rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, stosownie do regulacji zawartej w art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Zgodnie zaś z dyspozycją art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa (czyli m.in. spółka jawna) może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Ponadto, jak wynika z art. 28 k.s.h., majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Powyższe rozwiązania oznaczają, że spółka jawna jest podmiotem praw i obowiązków, m.in. w zakresie prawa własności, czyli że posiada ona zdolność prawną. Z powołanych przepisów wynika ponadto, że majątek spółki jawnej jest odrębny od osobistych majątków wspólników w tej spółce. Fakt, iż wspólnikom przysługuje prawo do udziału w zysku spółki jawnej, a w razie jej rozwiązania, prawo do udziału w jej majątku, w żadnym stopniu nie uprawnia do przyjęcia, iż istnieje jakikolwiek poziom tożsamości pomiędzy majątkiem spółki a majątkami osobistymi wspólników. Nie jest zatem dopuszczalne swobodne przemieszczanie poszczególnych składników majątku spółki jawnej do osobistych majątków wspólników w tej spółce. Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikiem podatku dochodowego jest osoba fizyczna będąca wspólnikiem spółki jawnej, a nie ta spółka. Przychody z udziału w spółce jawnej u każdego wspólnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, a także wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów oraz do odliczania strat (art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.). W związku z działalnością prowadzoną w formie spółki jawnej, poszczególni wspólnicy uzyskują przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ww. ustawy. Jednak, zdaniem Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1a ww. ustawy (winno być art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a). Przepis ten nakazuje bowiem rozpoznać przychód z działalności gospodarczej w przypadku odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą środków trwałych. Warunkiem koniecznym do powstania potencjalnego przychodu z omawianego tytułu jest zatem wyłącznie zbycie, które ma charakter odpłatny. W wyniku bowiem braku podmiotowości spółki jawnej w podatku dochodowym, czynność przeniesienia (w formie darowizny) uprawnień wynikających z użytkowania samochodu osobowego na wspólników w tej spółce nie powoduje przesunięcia majątkowego pomiędzy podatnikami w rozumieniu art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie nastąpi zatem "zbycie", o którym mowa w art. 14 ww. ustawy, gdyż po darowaniu składnika majątku spółki jawnej, to ci sami podatnicy (tj. wspólnicy) staną się współwłaścicielami omawianego samochodu w ramach współwłasności w częściach ułamkowych (w takiej proporcji, w jakiej partycypują oni w prawie do udziału w zyskach tej spółki). Ponadto czynność planowana przez udziałowców (powinno być wspólników) pozbawiona jest przymiotu "odpłatności". Sam fakt darowania samochodu ze spółki jawnej do majątku osobistego jej wspólników nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Dopiero odpłatne zbycie (np. sprzedaż) przez wspólników wycofanego (w formie darowizny) z majątku spółki jawnej samochodu, przed upływem sześciu lat (liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności do dnia jego odpłatnego zbycia), spowoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonych we wniosku nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe, pod tym jednak warunkiem, iż czynność prawna, o której mowa we wniosku (darowizna samochodu z majątku odrębnego spółki jawnej do majątku wspólników tej spółki) jest prawnie dopuszczalna w świetle odrębnych przepisów, nie będących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej. W myśl bowiem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.