IBPBI/1/415-338/14/ŚS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 marca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 17 marca 2014 r.), uzupełnionym 3 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu najmu nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu najmu nieruchomości. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 maja 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-338/14/ŚS, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 3 czerwca 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem ponad stuletniej kamienicy. Nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Osiąga dochód z umowy o pracę oraz z najmu prywatnego opodatkowanego na "zasadach ogólnych". Dotychczas, Wnioskodawca rozliczał podatek dochodowy od osób fizycznych w momencie wystawienia faktur. Z uwagi na fakt, że coraz więcej lokatorów uchyla się od płacenia czynszu dochodzi do sytuacji, że obciążenie zapłatą podatku dochodowego od osób fizycznych jest tak duże, że Wnioskodawca płaci je kosztem niezbędnych remontów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód z najmu nieruchomości powstanie w momencie otrzymania pieniędzy od najemców, czy też w momencie wystawienia faktur najemcom.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z najmu lokali w kamienicy powinien być opodatkowany na tzw. zasadach ogólnych, czyli do kwoty 85.528 zł - stawka podatku dochodowego od osób fizycznych 18%, a powyżej tej kwoty 32%. W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Stosownie zatem do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, nie mogą być opodatkowane niezapłacone faktury. Wnioskodawca uważa, że musi odprowadzić podatek dochodowy od pieniędzy, które otrzymał.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodu jest najem, podnajem, dzierżawa poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Oznacza to, że określanie wysokości przychodu z najmu uzyskiwanego w ramach źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej), należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego).

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który jak wynika z cytowanego powyżej przepisu art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego może być określony w pieniądzach bądź też świadczeniach innego rodzaju. Czynsz ten niezależnie od formy w jakiej został określony stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże do powstania po stronie wynajmującego przychodu konieczne jest zaistnienie przesłanki zawartej w art. 11 ww. ustawy, czyli otrzymanie lub postawienie czynszu do dyspozycji.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem ponad stuletniej kamienicy. Nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Osiąga dochód z umowy o pracę oraz z tzw. najmu prywatnego, opodatkowanego na "zasadach ogólnych".

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że u Wnioskodawcy przychód z tytułu najmu wskazanej we wniosku nieruchomości powstanie po spełnieniu wskazanych w cyt. powyżej art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanek, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Skoro najem prowadzony jest poza pozarolniczą działalnością gospodarczą dla powstania tego przychodu bez znaczenia jest moment wystawienia faktury. Uzyskane z ww. tytułu dochody, stosownie do stosowanej formy opodatkowania ("zasady ogólne"), podlegają opodatkowaniu wg określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skali podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.