IBPBI/1/415-336/10/ZK - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku wyprowadzenia przez wspólników z majątku spółki cywilnej do majątku osobistego składników majątkowych w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 2 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych "wyprowadzenia" z majątku spółki cywilnej wskazanych we wniosku składników majątku (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych "wyprowadzenia" z majątku spółki cywilnej wskazanych we wniosku składników majątku.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 27 maja 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-336/10/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 10 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem Spółki cywilnej. Pomiędzy wspólnikami istnieje wspólność łączna w zakresie prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności usadowionych na nim budynków. Wymieniona nieruchomość oraz prawo użytkowania wieczystego zostały wniesione przez wspólników jako wkład do Spółki. Są w niej środkami trwałymi. Wszyscy wspólnicy, będący użytkownikami wieczystymi i współwłaścicielami wyżej opisanych nieruchomości zamierzają w przyszłości zawrzeć kolejną umowę Spółki jawnej.

Wspólnicy po założeniu Spółki zamierzają przenieść majątek w postaci opisanych wyżej nieruchomości do nowopowstałej Spółki w następujący sposób:

* prawo użytkowania wieczystego wraz z nieruchomościami zabudowanymi postanowią wyprowadzić z majątku Spółki cywilnej oraz przerwać amortyzację budynków,

* następnie wyżej wymieniony majątek wprowadzić jako wkład a zarazem majątek trwały do Spółki jawnej i w tejże Spółce amortyzować.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z wyprowadzeniem majątku w postaci prawa użytkowania wieczystego oraz prawa własności budynków przez wspólników Spółki cywilnej powstanie po stronie wspólników Spółki cywilnej obowiązek podatkowy.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni, wspólnikami Spółki cywilnej i w przyszłości Spółki jawnej będą te same osoby. Majątek przeniesiony do Spółki jawnej jest własnością tylko i wyłącznie tych wspólników. Decyzja wspólników Spółki cywilnej o zaprzestaniu wykorzystywania środka trwałego w Spółce, a później wykorzystywania środka trwałego w Spółce jawnej zależy tylko i wyłącznie od ich woli. Wnioskodawczyni uważa, że wyprowadzenie majątku trwałego ze Spółki cywilnej nie spowoduje żadnych konsekwencji dla wspólników Spółki w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przy czym, stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3 (odnoszącym się co do zasady do odpłatnego zbycia wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku i nie mającym zastosowania w przedmiotowej sprawie), nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

W świetle ww. przepisów, wycofanie wskazanych we wniosku składników majątku, tj. prawa wieczystego użytkowania gruntu (wartości niematerialnej i prawnej) oraz znajdujących się na tym gruncie budynków (środków trwałych) z "majątku" Spółki, tj. w istocie z majątku wspólników tej Spółki, objętego współwłasnością łączną do majątku osobistego tych wspólników (tekst jedn. majątku nie związanego z działalnością gospodarczą), nie powoduje powstania przychodu.

W takiej bowiem sytuacji dochodzi, co prawda, do przekazania ww. składników majątku wspólników, wykorzystywanych w prowadzonej w formie Spółki cywilnej działalności gospodarczej do ich majątku osobistego, brak jest jednakże odpłatności takiego przesunięcia majątkowego (ewentualne zbycie nie ma charakteru odpłatnego).

Skoro zatem, ze złożonego wniosku wynika, iż planowana operacja wycofania składników majątku z działalności gospodarczej i przeznaczenia ich na potrzeby osobiste nie nosi cech zbycia, jak również pozbawiona jest przymiotu odpłatności, to wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż w niniejszej interpretacji nie ustosunkowano się do kwestii dotyczącej, dopuszczalności i skuteczności prawnej wycofania z działalności gospodarczej przedmiotowych składników majątku i przeznaczenia ich na potrzeby osobiste wspólników. Kwestii tych bowiem nie regulują przepisy prawa podatkowego lecz przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). W tym też zakresie zaznaczyć należy, iż przepisy Kodeksu cywilnego nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przy czym, w myśl art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisy prawa podatkowego to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast ustawy podatkowe to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich (art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmieniać należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.