IBPBI/1/415-311/11/BK
Pismo z dnia 13 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-311/11/BK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 30 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu zakupów towarów handlowych dokonywanych na aukcjach internetowych, udokumentowanych dowodem wewnętrznym - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu zakupów towarów handlowych dokonywanych na aukcjach internetowych, udokumentowanych dowodem wewnętrznym.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Urzędzie Miasta. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Księgę prowadzi metodą uproszczoną, tzw. kasową. Przychody z działalności gospodarczej opodatkowuje podatkiem dochodowym uiszczanym na "zasadach ogólnych" (wg skali podatkowej). Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni polega na zakupie towarów na aukcjach internetowych od osób prywatnych poza granicami kraju. Zapłata za towary dokonywana jest w euro. Wyciągi bankowe potwierdzają kurs wymiany i przeliczenie zapłaconej kwoty w walucie obcej na kwotę zapłaty w walucie polskiej. Za zakupione towary Wnioskodawczyni nie otrzymuje faktury, ani też rachunku. Jedynym dokumentem jest wyciąg potwierdzający zapłatę za towar.
Powyższe wydatki Wnioskodawczyni ujmuje po stronie kosztów uzyskania przychodów w pozycji (winno być kolumnie) 10 księgi, na podstawie dowodów wewnętrznych, które sporządza w związku z zakupem ww. towaru (na podstawie wyciągów z konta, na których widnieje kwota zapłaty za dany towar). Towar ten (wózki dziecięce, używane ubranka itp.) Wnioskodawczyni sprzedaje wpisując do kolumny 7 księgi, przychody ze sprzedaży towarów, na podstawie ewidencji sprzedaży, dokumentując sprzedaż również dowodem wewnętrznym.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w związku z brakiem potwierdzenia zakupu towaru fakturą lub rachunkiem, Wnioskodawczyni prawidłowo postępuje sporządzając w związku z zakupem towaru dowody wewnętrzne w oparciu o dane wynikające z wyciągów bankowych, gdzie bank przelicza jej wartość zapłaconej waluty obcej na polskie złote.
Zdaniem Wnioskodawczyni, wartość zakupionego towaru podlegającego dalszej odsprzedaży stanowi dla niej koszt uzyskania przychodów. W przypadku braku dokumentu zewnętrznego w postaci faktury lub rachunku, powinna sporządzić dowód wewnętrzny, wskazujący faktycznie zapłacone kwoty, widniejące na wyciągach bankowych.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki - wydatek winien:
* być poniesiony, w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
* nie znajdować się wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ww. ustawy,
* być właściwie udokumentowany.
Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki muszą być zatem związane z wykonywaną działalnością gospodarczą i poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tej działalności i nie mogą być wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za taki koszt. Niespełnienie którejkolwiek z wyżej wskazanych przesłanek wyklucza możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki związane z zakupem towarów handlowych są bezsprzecznie związane z uzyskaniem przychodu z działalności gospodarczej, jednocześnie nie znajdują się w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. O ile zatem, ich zakup jest prawidłowo udokumentowany, stanowią co do zasady, koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
W myśl art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwanej dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Szczegółowe warunki, jakie musi spełniać dokument, aby mógł stanowić podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).
Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:
faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
Natomiast § 13 ww. rozporządzenia stanowi, iż za dowody księgowe uważa się również:
dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem,
noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi,
dowody przesunięć,
dowody opłat pocztowych i bankowych,
inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku) ograniczając jednak tę możliwość do enumeratywnie wskazanych wydatków.
W myśl bowiem § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia dowodami wewnętrznymi można udokumentować jedynie:
zakup, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;
zakupu od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0);
wartość produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika;
zakup w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;
koszty diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;
zakup od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;
wydatki związane z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;
opłaty sądowe i notarialne;
8a. opłatę skarbową uiszczaną znakami tej opłaty do dnia 31 grudnia 2008 r.;
wydatki związane z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami niezawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu polegającą na skupie i sprzedaży towarów na aukcjach internetowych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zamieszkałych poza granicami Polski. W związku z dokonanym zakupem nie otrzymuje faktury, ani też rachunku. Jedynym dokumentem potwierdzającym zapłatę za towar jest wyciąg bankowy. W związku z powyższym Wnioskodawczyni sporządza dowody wewnętrzne, na podstawie których ujmuje w kol. 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów wydatki poniesione na zakup towarów handlowych.
Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że dokumentem będącym podstawą do ujęcia operacji gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest - co do zasady - faktura lub rachunek, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Powyższa zasada nie dotyczy jednakże sytuacji, w której zakup dokonywany jest od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, nie zobowiązanych do wystawiania faktur VAT lub rachunku, na mocy odrębnych, nie będących przedmiotem niniejszej interpretacji, przepisów prawa. W zamkniętym katalogu wydatków, których udokumentowanie może nastąpić w oparciu o dowód wewnętrzny, o którym mowa w § 14 cyt. rozporządzenia, nie ujęto jednakże zakupu towarów handlowych na aukcjach internetowych.
Oznacza to, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, zakup towarów handlowych, dokonany na aukcjach internetowych nie może zostać udokumentowany dowodem wewnętrznym sporządzonym w oparciu o wyciąg bankowy potwierdzający dokonanie zapłaty za towar. W konsekwencji zatem, wydatki te, jako niespełniające warunku udokumentowania ich w sposób wynikający z przepisów prawa podatkowego, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.
Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.