IBPBI/1/415-308/10/KB - Możliwość powstania przychodu w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku wniesienia przez wspólnika spółki komandytowej aportu w postaci zarejestrowanego znaku towarowego do tej spółki w zamian za prawo do większego udziału w zysku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 24 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 29 marca 2010 r. oraz 8 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia znaku towarowego do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia znaku towarowego do spółki komandytowej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 21 maja 2010 r. Znak IBPBI/1/415-308/10/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 8 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada zarejestrowany na niego znak słowno - graficzny, tj. znak towarowy. Zamierza wnieść go do spółki komandytowej, w której jest komandytariuszem. Znak towarowy nie stanowi składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą. Znak ten zostanie wniesiony do spółki komandytowej jako wkład niepieniężny określony według wartości rynkowej, ustalonej rzez biegłego na okres poprzedzający dzień wniesienia wkładu. Tak określona wartość zostanie wpisana do umowy spółki komandytowej, jako wartość wkładu Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

* znak towarowy zostanie wniesiony do spółki komandytowej, której Wnioskodawca jest już wspólnikiem,

* w związku z wniesieniem tego znaku zwiększy się wartość wkładu Wnioskodawcy w spółce oraz wysokość jego udziału w zysku tej spółki, proporcjonalnie do wzrostu wartości wkładu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie znaku towarowego do spółki komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego, będzie skutkowało powstaniem przychodu dla Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 3, 8 i 9 w związku z art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wniesienie znaku towarowego do spółki komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej, a z punktu widzenia prawa podatkowego nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Spółka komandytowa jest zatem transparentna podatkowo. W związku z tym podmiotami obowiązanymi do zapłaty podatku od osiąganych przez nią dochodów (podatnikami) są jej poszczególni wspólnicy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.- określanego dalej skrótem k.s.h.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do postanowień art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

W myśl art. 102 k.s.h., spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Przy czym w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 k.s.h.).

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej, posiada jednak podmiotowość prawną. W konsekwencji posiada także własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników. W przypadku zatem wniesienia przez wspólnika do tej spółki wkładu niepieniężnego, następuje przeniesienie własności rzeczy lub praw będących przedmiotem wkładu na spółkę.

W zamian za wniesiony wkład wnoszący otrzymuje udział kapitałowy, równy wartości wkładu określonej w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika (art. 50 § 1 k.s.h.).

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) oraz

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Z powyższego wynika, iż wniesienie do spółki osobowej w formie aportu rzeczy i praw wskazanych w cyt. wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, stanowi co do zasady ich odpłatne zbycie. W przypadku jednak gdy wniesienie to dotyczy ww. rzeczy i praw niewykorzystywanych w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, zbycie to wyłączone jest z kategorii przychodów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zaznaczyć jednak należy, iż wyłączenie to dotyczy wyłącznie rzeczy i praw wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Stosownie natomiast do art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W myśl art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.), znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 121 ww. ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisowi do rejestru znaków towarowych (art. 149 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 162 ust. 1 ww. Prawa własności przemysłowej, prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż zarejestrowany znak towarowy, stanowi prawo majątkowe, niewymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przychód z odpłatnego zbycia tego prawa, stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 tej ustawy a nie przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca posiada zarejestrowany znak towarowy (znak słowno - graficzny), niezwiązany z działalnością gospodarczą. Zamierza wnieść ten znak do spółki komandytowej, w której jest wspólnikiem. W zamian za wniesienie tego znaku zwiększy się jego wartość wkładu w tej spółce oraz wysokość udziału w jej zysku.

Z powyższego wynika zatem, iż przedmiotem planowanego wniesienia będzie prawo majątkowe, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a wniesienie to będzie stanowiło odpłatne zbycie tego prawa. W zamian bowiem za przeniesienie tego prawa na spółkę komandytową Wnioskodawca otrzyma prawo do większego udziału w zysku tej spółki.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wniesienie wskazanego we wniosku znaku towarowego do spółki komandytowej skutkuje u Wnioskodawcy powstaniem przychodu z praw majątkowych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie z uwagi na fakt, iż przychód ten będzie stanowił przychód z praw majątkowych (tekst jedn. przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) a nie przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, wyłączenie, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.