IBPBI/1/415-303/11/RM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-303/11/RM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 25 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania środków finansowych przyznanych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania środków finansowych przyznanych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 1 października 2010 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z) opodatkowaną na "zasadach ogólnych". Jest czynnym podatnikiem VAT. Dnia 18 października 2010 r. zawarł z Agencją Rozwoju Regionalnego umowę o przyznanie środków finansowych na rozwój przedsiębiorczości w ramach Projektu "...", realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (Działanie 6.2).

W ramach tej umowy Wnioskodawca otrzymał dotację polegającą na jednorazowym wsparciu finansowym, umożliwiającym realizację przedsięwzięcia opisanego w biznessplanie, polegającego na rozpoczęciu i prowadzeniu działalności gospodarczej. Pomoc ta udzielana jest w oparciu o zasadę de minimis zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz. U. Nr 90, poz. 557 z późn. zm.). Z dotacji tej zakupione zostały środki trwałe (komputer, samochód osobowy), wyposażenie (notebook, meble) oraz zapłacono za reklamę w internecie i w lokalnej prasie. Łączna wartość zakupów sfinansowana dotacją to 40.000 zł. Ww. wydatki zostały udokumentowane fakturami VAT a zakupy te służyły wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy otrzymana dotacja stanowi przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w części w jakiej zostały z niej sfinansowane wydatki na środki trwałe, wyposażenie oraz reklamę.

2.

Czy wydatki na nabycie wyposażenia oraz reklamę stanowią koszt uzyskania przychodu.

3.

Czy podatek Vat odliczony z faktur VAT dokumentujących zakup środków trwałych, wyposażenia oraz reklamy stanowi przychód z prowadzonej działalności gospodarczej.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana dotacja w części finansującej zakup środków trwałych nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei w części przeznaczonej na zakup wyposażenia oraz reklamę dotacja stanowi dochód, ale zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o p.d.o.f.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup wyposażenia oraz reklamy nie stanowią kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 56 u.p.d.o.f.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek Vat odliczony z faktur dokumentujących zakup środków trwałych, wyposażenia czy reklamy stanowi przychód w świetle art. 14 ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.f. ale przychód ten korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych lub co do których nie zaniechano poboru podatku podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dniu 18 października 2010 r. podpisał z Agencją Rozwoju Regionalnego S.A. umowę o przyznanie środków finansowych w ramach projektu pt. "...". Projekt jest realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytetu VI Rynek pracy otwarty dla wszystkich, Działania 6.2 "Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia". Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. W ramach tej umowy Wnioskodawca otrzymał jednorazowe wsparcie finansowe w kwocie 40.000 zł.

Za ww. środki Wnioskodawca zakupił środki trwałe (komputer, samochód osobowy), wyposażenie (notebook, meble) oraz poniósł koszty reklamy w internecie i w lokalnej prasie.

Zauważyć należy, iż Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 - 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r. Program ten jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240).

W związku z powyższym, środki finansowe otrzymane przez Wnioskodawcę w 2010 r. pochodzące ze środków Unii Europejskiej, w części w której nie dotyczą wydatków inwestycyjnych (zakupu lub wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), stanowią dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, jak wskazano zwolnienie to dotyczy wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na cele inwestycyjne (zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych). Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem przychodu, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kosztów uzyskania przychodów, stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Zatem do wydatków pokrytych otrzymanym wsparciem finansowym, zwolnionym od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137, zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 23 ust. 1 pkt 56. W konsekwencji wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup wyposażenia oraz reklamę, które zostały sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego nie mogą w świetle art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić kosztów podatkowych.

Zauważyć należy, iż pokrycie z otrzymanego wsparcia finansowego wydatków na zakup środków trwałych, w części dotyczącej naliczonego VAT, odliczonego w tym podatku, powoduje, że ta część wsparcia nie była związana z zakupem środków trwałych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy), bowiem pokryty tym wsparciem, odliczony VAT nie zwiększał wartości początkowej środków trwałych (art. 22g ust. 3 ww. ustawy). W konsekwencji ta część otrzymanych środków finansowych stanowi przychód podatkowy zwolniony z opodatkowania na podstawie cyt. art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy.

Odnosząc się natomiast do wydatków poniesionych na zakup wyposażenia (notebook, meble) oraz poniesionych kosztów reklamy, stwierdzić należy, iż - jak to już wskazano-środki finansowe pochodzące z ww. wsparcia, przeznaczone na ich zakup, stanowią przychód w całości korzystający ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, a więc również w części dotyczącej naliczonego VAT, odliczonego w tym podatku.

Na marginesie należy także zauważyć, że z przestawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał dotację współfinansowaną z Europejskiego Funduszu Społecznego. Zatem jeżeli w ramach ww. działania Wnioskodawca otrzyma również środki finansowe, w formie dotacji z budżetu państwa, to w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne podlegają one zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Jednakże kwestia ta nie była przedmiotem złożonego wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl