IBPBI/1/415-298/13/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2013 r. (data wpływu do Organu 19 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 19 marca 2013 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka posiada rachunek bankowy walutowy oraz kasę walutową, prowadzone w walucie euro. Na rachunek i do kasy wpływają środki od odbiorców zagranicznych, a także z tych rachunków płacone są faktury dla dostawców zagranicznych oraz krajowych, którzy wystawiają faktury w tejże walucie. Wnioskodawca ustala różnice kursowe w oparciu o art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od stycznia 2012 r., w związku ze zmianą art. 24c ust. 4 ww. ustawy, w przypadku wpływu i wypływu środków w walucie obcej, jednostka stosuje do wyceny operacji na rachunku walutowym oraz w kasie walutowej kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego daną operację, z wyjątkiem sprzedaży waluty i jej wymiany na PLN, gdzie firma stosuje kurs kupna ustalony z bankiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanej sytuacji, Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje do ustalania różnic kursowych wycenę zapłaty w walucie należności i zobowiązań dokonywanych z rachunku, bądź kasy walutowej, stosując kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania operacji walutowej, zamiast wyceny po kursie kupna/sprzedaży banku, w którym jednostka posiada rachunek bankowy.

Jeśli ww. stanowisko jest nieprawidłowe, to po jakim kursie powinien przeliczać wpływw.ypływ środków na/z rachunek walutowy.

Który kurs powinien przyjąć do wyceny wpływu/wypływu z rachunku walutowego, jeśli bank prowadzący rachunek walutowy ogłasza lub stosuje kilka różnych kursów walutowych w ciągu tego samego dnia.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2012 r., za prawidłowe należy uznać stanowisko, iż wycena wpływów i wypływów środków z rachunków walutowych, gdy nie nastąpiło rzeczywiste przewalutowanie ich na złote polskie powinno odbywać się w oparciu o kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień operacji na rachunku walutowym zgodnie z zapisem w art. 24c ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), w myśl którego przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Stosując wykładnię językową, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (Wydanie Nowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006 r.), pojęcie "faktyczny" należy rozumieć, jako "rzeczywisty, realny, istotny". Analizując powołane przepisy z uwzględnieniem celu, który przyświecał ustawodawcy przy ich nowelizacji oraz orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego Wnioskodawca uważa, że kurs faktycznie zastosowany waluty oznacza taki kurs waluty, po jakim podatnik rzeczywiście sprzedał lub nabył walutę. Oznacza to, że w przypadku, gdy podatnik nie kupuje ani nie sprzedaje waluty i nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania, operacje wpływu należności i zapłaty zobowiązań dokonywane za pośrednictwem rachunku można wyceniać według kursu średniego NBP.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 stycznia 2012 r. Znak: IPPB5/423-1016/11-27/IŚ,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 marca 2012 r. Znak: IPTPB3/423-338/11-2/IR,

* wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lutego 2011 r. sygn. akt II FSK 1682/27 oraz z dnia 27 września 2011 r. sygn. akt II FSK 524/10,

* artykuł z "Przeglądu Podatku Dochodowego", Wydawnictwo Podatkowe Gofin nr 14 (326) z dnia 20 lipca 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.