IBPBI/1/415-293/14/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 28 lutego 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 11 marca 2014 r.), uzupełnionym 21 maja 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków ponoszonych tytułem ubezpieczenia, ochrony, energii elektrycznej i ogrzewania dot. czasowo wyłączonej z użytkowania części budynku magazynowego - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych tytułem ubezpieczenia, ochrony, energii elektrycznej i ogrzewania dot. czasowo wyłączonej z użytkowania części budynku magazynowego. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 maja 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-292/14/AP, IBPBI/1/415-293/14/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 21 maja 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej osób fizycznych. W grudniu 2007 r. wspólnicy tej spółki w ramach działalności spółki, nabyli na cele działalności gospodarczej budynek magazynowy o powierzchni 1.201 m^2. Cały budynek został przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych z chwilą jego nabycia (grudzień 2007 r.), a od stycznia 2008 r. rozpoczęto jego amortyzację. Od 31 stycznia 2008 r. część budynku została wynajęta (tekst jedn.: 243 m²) i z tego tytułu wspólnicy w ramach spółki cywilnej uzyskują przychody. Pozostała część wykorzystywana była bezpośrednio na potrzeby działalności spółki cywilnej, jako magazyn. Wiosną 2009 r., po okresie zimowym, doszło do znacznego pogorszenia stanu technicznego budynku, który spowodował zniszczenie towarów należących do spółki cywilnej. W tych okolicznościach wspólnicy podjęli decyzję podjęciu niezbędnych prac umożliwiających dalsze użytkowanie części budynku oraz o czasowym niewykorzystywaniu części budynku jako magazynu spółki cywilnej, przy czym część budynku o powierzchni 243 m² nadal była przedmiotem najmu i w związku z tą częścią budynku nie zaprzestano użytkowania. Prace związane z dalszym wykorzystywaniem części budynku prowadzone były przez szereg lat i prowadzone są nadal, przy czym wspólnicy podjęli w tym okresie (tekst jedn.: 2012 r.) decyzję o przeznaczeniu części budynku na pomieszczenia socjalne, toalety, prysznice i szatnie dla pracowników spółki cywilnej i w tym zakresie prowadzone są stosowne prace. W styczniu 2014 r. spółka cywilna rozpoczęła użytkowanie na potrzeby własne (na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej) części budynku o powierzchni 240 m^2. W stosunku do części budynku o powierzchni 718 m² nadal prowadzone są roboty związane z dalszym wykorzystywaniem nieruchomości na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę cywilną i ta część nadal nie jest użytkowana. Po zakończeniu opisanych wyżej prac całość budynku ponownie wykorzystywana będzie na potrzeby prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. W trakcie okresu, w którym prace te były prowadzone, a część budynku nie była i nie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, ponoszone były i są wydatki związane z kosztami ubezpieczenia, ochrony oraz energii elektrycznej i ogrzewania. W okresie posiadania przedmiotowego budynku nie doszło do zawieszenia prowadzenia działalności, jak również nie doszło do zaprzestania działalności (rodzaju działalności) związanej z tym budynkiem.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy pomimo czasowego nieużywania części budynku, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawczyni ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów ponoszone wydatki na ubezpieczenie, ochronę, energię elektryczną i ogrzewanie dotyczące czasowo nieużywanej części budynku.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest ona uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (w części w jakiej przysługuje jej prawo do udziału w zysku spółki cywilnej) wydatków na ubezpieczenie, ochronę, energie elektryczną i ogrzewanie dotyczące czasowo nieużywanej części budynku.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Wydatki ponoszone przez spółkę cywilną, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem na ubezpieczenie, ochronę, energie elektryczną i ogrzewanie dotyczące czasowo nieużywanej części budynku stanowią koszt uzyskania przychodów. Skoro celem Wnioskodawczyni jest uzyskiwanie w przyszłości przychodów również z części budynku, która nie jest aktualnie użytkowana, to fakt ten jest wystarczający dla uznania ww. wydatków za koszty uzyskania przychodów, jako koszty pośrednie. Wszelkie prace, które są aktualnie prowadzone celem użytkowania części budynku, a co za tym idzie celem uzyskania przychodów nie byłyby możliwe bez dostarczania energii elektrycznej i ogrzewania. Wydatki te mają więc na celu zarówno uzyskanie przychodów, jak i zabezpieczenie źródła przychodów.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretacje indywidualne wydane przez działającego w imieniu Ministra Finansów:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 stycznia 2011 r. Znak: IPPB5/423-722/10-2/DG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 14 października 2011 r. Znak: IPTPB3/423-215/11-5/PM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien on, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* powinien być właściwie udokumentowany.

Kosztem uzyskania przychodów nie są zatem wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej osób fizycznych. W grudniu 2007 r. wspólnicy tej spółki w ramach działalności spółki, nabyli na cele działalności gospodarczej budynek magazynowy o powierzchni 1.201 m^2. W tym samym miesiącu cały budynek został przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a od stycznia 2008 r. rozpoczęto jego amortyzację. Od 31 stycznia 2008 r. część budynku została wynajęta (tekst jedn.: 243 m²) i z tego tytułu wspólnicy w ramach spółki cywilnej uzyskują przychody. Pozostała część wykorzystywana była jako magazyn bezpośrednio na potrzeby działalności spółki cywilnej. Wiosną 2009 r., po okresie zimowym, doszło do znacznego pogorszenia stanu technicznego budynku, który spowodował zniszczenie towarów należących do spółki cywilnej. W tych okolicznościach wspólnicy podjęli decyzję o podjęciu niezbędnych prac umożliwiających dalsze użytkowanie części budynku oraz o czasowym niewykorzystywaniu części budynku, jako magazynu spółki cywilnej, przy czym część budynku o powierzchni 243 m² nadal była przedmiotem najmu i w związku z tą częścią budynku nie zaprzestano użytkowania. Prace związane z dalszym wykorzystywaniem części budynku prowadzone były przez szereg lat i prowadzone są nadal, przy czym wspólnicy podjęli w tym okresie (tekst jedn.: w 2012 r.) decyzję o przeznaczeniu części budynku na pomieszczenia socjalne, toalety, prysznice i szatnie dla pracowników spółki cywilnej i w tym zakresie prowadzone są stosowne prace. W styczniu 2014 r. spółka cywilna rozpoczęła użytkowanie na potrzeby własne (na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej) części budynku o powierzchni 240 m^2. W stosunku do części budynku o powierzchni 718 m² nadal prowadzone są roboty związane z dalszym wykorzystywaniem nieruchomości na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę cywilną, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem i ta część nadal nie jest użytkowana. Po zakończeniu opisanych wyżej prac całość budynku ponownie wykorzystywana będzie na potrzeby prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. W okresie, w którym prace te były prowadzone, a część budynku nie była i nie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, ponoszone były i są wydatki związane z kosztami ubezpieczenia, ochrony oraz energii elektrycznej i ogrzewania. W okresie posiadania przedmiotowego budynku nie doszło do zawieszenia prowadzenia działalności, jak również nie doszło do zaprzestania działalności (rodzaju działalności) związanej z tym budynkiem.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że aby wydatki ponoszone tytułem ubezpieczenia, ochrony, energii elektrycznej i ogrzewania dot. tej części budynku, stanowiącego środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, która została czasowo wyłączona z użytkowania w tej działalności z powodu remontu, mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej konieczne jest zaistnienie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Skoro, jak wskazano we wniosku ww. część budynku po przeprowadzeniu jego remontu będzie nadal używana w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a wydatki z ww. tytułu zostały poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów (zabezpieczania składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą) oraz uzyskania przychodów w przyszłości, to wydatki te Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do jej prawa do udziału w zysku tej spółki. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Wskazać przy tym należy, że to na Wnioskodawczyni, jako odnoszącej korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mieć będą z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania. Nadmienić także należy, że zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.