IBPBI/1/415-270/11/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 14 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniach 19 i 24 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki tego podatku właściwej do opodatkowania przychodów uzyskanych ze świadczenia usług centrów telefonicznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki tego podatku właściwej do opodatkowania przychodów uzyskanych ze świadczenia usług centrów telefonicznych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 maja 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-270/11/WRz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 19 i 24 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2009 r. Wnioskodawca, jako osoba fizyczna rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, która została zarejestrowana w Urzędzie Gminy. Działalność firmy opiera się głównie na sprzedaży usług dla call center - sklasyfikowanych wg PKWiU z 2008 r. pod numerem 82.20.10.0, jako usługi centrów telefonicznych. Wynagrodzenie Wnioskodawcy, to prowizja, która jest uzależniona od wielkości sprzedaży (przez telefon) usług na korzystanie z abonamentu na telefon, telewizję kablową oraz łącza internetowego. Do 31 grudnia 2010 r. Wnioskodawca płacił podatek ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5%. Od 1 stycznia 2011 r. wysokość podatku zryczałtowanego od właścicieli call center wzrosła z 8,5% do 17%. Wnioskodawca jako osoba fizyczna zatrudniająca się w call center dalej płaci podatek wg stawki 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w roku podatkowym 2011 r. Wnioskodawca prawidłowo stosuje 8,5% stawkę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wzrost zryczałtowanego podatku dochodowego z działalności call center ze stawki 8,5% do stawki 17% obejmuje właścicieli call center a nie osoby fizyczne sprzedające tylko usługę w call center, (niebędące właścicielami call center). Dlatego też, jak twierdzi Wnioskodawca, pomimo wzrostu stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych osiąganych ze świadczenia usług call center, w dalszym ciągu należy płacić ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5%.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

Podkreślić jednakże należy, iż u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy z dnia 20 listopada 1998 r.

Należy zwrócić uwagę, iż możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, "działalność usługowa" to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczane do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 z późn. zm.), z zastrzeżeniem zawartym w pkt 2 - definiującym działalność gastronomiczną i pkt 3 - definiującym działalność usługową w zakresie handlu.

Kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W przypadku trudności w ustaleniu symbolu PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o jego wskazanie i o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacji Urzędu Statystycznego w Łodzi. Powyższe wynika z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z którym zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

* 17% przychodów ze świadczenia usług przyjmowania telefonów (PKWiU 82.99.12.0), centrów telefonicznych (call center) (PKWiU 82.20.10.0), powielania (PKWiU 82.19.11.0), związanych z organizowaniem kongresów, targów i wystaw (PKWiU 82.30) (art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. o) tej ustawy),

* 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) tej ustawy).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż dla zastosowania właściwej stawki ryczałtu do przychodów uzyskanych z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, konieczne jest każdorazowe przypisanie rodzaju wykonywanych czynności do określonego grupowania PKWiU.

Jeżeli zatem wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności (świadczone usługi), polegające m.in. na sprzedaży przez telefon usług na korzystanie z abonamentu na telefon, telewizję kablową oraz łącza internetowego, w świetle obowiązujących (nie będących przepisami prawa podatkowego) przepisów prawa, są usługami tzw. call center, sklasyfikowanymi pod numerem 82.20.10.0 wg PKWiU z 2008 r., to przychód uzyskany w związku z ich wykonaniem podlega opodatkowaniu 17% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Mając powyższe na względzie uznać należy, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.