IBPBI/1/415-262/11/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 10 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dotyczących prawa ochronnego do znaku towarowego wniesionego w formie aportu do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dotyczących prawa ochronnego do znaku towarowego wniesionego w formie aportu do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 17 grudnia 2010 r. Wnioskodawca prowadzone przez siebie przedsiebiorstwo, wniósł w całości w formie aportu do spółki komandytowej. Majątek przedsiębiorstwa na dzień wniesienia aportu został wyceniony przez biegłych rzeczoznawców w cenie rynkowej. Wycenie poddane były także prawa do znaków towarowych, które przedsiębiorstwo osoby fizycznej wytworzyło przez kilkanaście lat działalności gospodarczej. I tak aportem zostało wniesione prawo do znaku towarowego (znak słowno-graficzny) o wartości rynkowej 20.268.000,00 zł W dniu 29 października 2007 r. znak towarowy został zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. Dnia 17 grudnia 2010 r. prawo do znaku towarowego zostało ujęte w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych spółki komandytowej w wartości 20.268.000,00 zł, przyjmując amortyzację liniową 15% rocznie, tj. 6 lat i 8 miesięcy, zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nie krócej niż 5 lat).

Nowa wartość niematerialna i prawna spełnia wszelkie kryteria zawarte w ustawie:

* kryterium identyfikowalności, które oznacza, że składnik może być wydzielony z jednostki gospodarczej i zostać sprzedany, przekazany, licencjonowany, oddany do odpłatnego użytkowania innym podmiotom (osobom trzecim), zarówno pojedynczo, jak i łącznie lub wynika z tytułów umownych lub innych tytułów prawnych, bez względu na to, czy są one zbywalne lub możliwe do wyodrębnienia z jednostki gospodarczej lub z innych tytułów lub zobowiązań,

* pozostawanie pod kontrolą jednostki,

* istnieje prawdopodobieństwo osiągnięcia przez jednostkę przyszłych korzyści ekonomicznych, które będzie można przyporządkować temu składnikowi,

* jednostka jest w stanie wiarygodnie ustalić cenę nabycia lub koszt wytworzenia danego składnika,

* nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania wynosi więcej niż rok,

* będzie wykorzystywana na potrzeby związane z prowadzoną przez spółkę działalnością (art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - winno być art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpisy umorzeniowe od nabytego prawa do znaku towarowego (amortyzacja) są kosztem uzyskania przychodu spółki komandytowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisy umorzeniowe od znaku towarowego nabytego w wyżej opisanej formie są kosztem uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zaistniały w 2010 r. stan faktyczny, niniejszą interpretację indywidualną oparto o przepisy prawa, w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., tj. w brzmieniu obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, a poniesione na ich nabycie wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, iż prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie, jako wartości niematerialne i prawne, nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej.

Ww. Prawo własności przemysłowej normuje m.in.:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa (art. 120 ust. 1 ww. ustawy).

Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 2 ww. ustawy). Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ww. ustawy).

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca wniósł do spółki komandytowej w formie aportu przedsiębiorstwo, w skład którego wchodziło m.in. prawo do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej.

Biorąc powyższe pod uwagę, jeżeli Wnioskodawca posiadał prawo ochronne na znak towarowy, o którym mowa w art. 121 Prawa własności przemysłowej, potwierdzone wydaną przez Urząd Patentowy decyzją, to w myśl art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi ono wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji w spółce komandytowej, do której to prawo zostało wniesione.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Reasumując, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego wniesionego w formie aportu do spółki komandytowej mogą stanowić koszt podatkowy dla Wnioskodawcy, jako wspólnika tej spółki, w części w jakiej Wnioskodawca uczestniczy w zysku tej spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w niniejszej interpretacji indywidualnej nie odniesiono się do kwestii sposobu dokonania wyceny wskazanego we wniosku aportu, jak również zasad amortyzacji "znaku towarowego", bowiem nie było to przedmiotem zadanego pytania, jak również stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić przy tym należy, iż sposób ustalenia wartości początkowej prawa do przedmiotowego "znaku towarowego" stanowiącej podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, może zostać zweryfikowany wyłącznie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawnione organy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.