IBPBI/1/415-244/13/KB - Ustalenie prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-244/13/KB Ustalenie prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 1 marca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 24 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

* sposobu obliczania limitu, przekroczenie którego powoduje obowiązek prowadzenia przez podatnika ksiąg rachunkowych,

* sposobu prowadzenia przez Wnioskodawcę podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz

* obowiązku prowadzenia przez Wnioskodawcę odrębnie od spółki komandytowej ewidencji księgowej oraz ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w związku z uczestnictwem w tej spółce

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu obliczania limitu, przekroczenie którego powoduje obowiązek prowadzenia przez podatnika ksiąg rachunkowych, sposobu prowadzenia przez Wnioskodawcę podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz obowiązku prowadzenia przez Wnioskodawcę odrębnie od spółki komandytowej ewidencji księgowej oraz ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w związku z uczestnictwem w tej spółce. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 9 maja 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-243,244,245,246,247/13/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 24 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i zamierza przystąpić do istniejącej spółki komandytowej (dalej: "Spółka") w charakterze komandytariusza. Spółka prowadzi działalność gospodarczą. W momencie przystąpienia Wnioskodawcy do Spółki będą w niej uczestniczyć inne osoby fizyczne oraz osoby prawne. Spółka prowadzi księgi rachunkowe na podstawie ustawy o rachunkowości. Działalność Spółki może powodować powstawanie różnic kursowych. Spółka i Wnioskodawca zawiadomią naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy o wyborze metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości w stosunku do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Spółka zamierza stosować tę metodą ustalania różnic kursowych przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, a w okresie stosowania tej metody sprawozdania finansowe Spółki będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca może podjąć prowadzenie działalności gospodarczej, która nie dotyczy uzyskiwania przez Niego przychodów z udziału w zysku Spółki (dalej: "Działalność Indywidualna").

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy przy obliczaniu limitu określonego w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekroczenie którego skutkuje koniecznością prowadzenia ksiąg rachunkowych, Wnioskodawca powinien uwzględniać również przychody z udziału w zysku Spółki... W konsekwencji, czy w zakresie Działalności Indywidualnej Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych nawet jeśli przychody z wykonywania Działalności Indywidualnej (bez uwzględniania przychodów z udziału w zysku Spółki) nie osiągną wartości określonej w art. 24a ust. 4 ww. ustawy.

2. Czy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla Działalności Indywidualnej Wnioskodawca powinien uwzględniać przychody oraz koszty uzyskania przychodów związane z uczestnictwem w Spółce.

3. Czy w przypadku nieprowadzenia Działalności Indywidualnej, Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić, odrębnie od Spółki, podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe oraz ewidencję niezbędną do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych, w związku z uczestnictwem w Spółce.

(pytania oznaczone we wniosku Nr 2, 3 i 4)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przy obliczaniu limitu określonego w art. 24a ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "Ustawa o PIT"), przekroczenie którego skutkuje koniecznością prowadzenia ksiąg rachunkowych, nie powinien uwzględniać przychodów z udziału w zysku Spółki. W konsekwencji, w zakresie Działalności Indywidualnej nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeśli przychody z wykonywania tej działalności (bez uwzględnienia przychodów z udziału w zysku Spółki) nie osiągną wartości określonej w art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT. Zgodnie z art. 24a ust. 1 Ustawy o PIT, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, przepisy tej ustawy stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz spółdzielni socjalnych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok oborowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro.

Z powyżej przywołanych przepisów wynika, iż:

* do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów albo ksiąg rachunkowych, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokość należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, są zobowiązane podmioty wykonujące działalność gospodarczą, m.in. osoby fizyczne wykonujące taką działalność;

* na gruncie Ustawy o PIT działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową (różnego rodzaju) prowadzoną we własnym imieniu;

* osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą mają obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w przypadku, gdy ich przychody z prowadzonej działalności gospodarczej, za poprzedni rok podatkowy, wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty 1.200.000 euro.

Mając na względzie przytoczone przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, przy obliczaniu limitu określonego w art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT nie powinien uwzględniać przychodów z udziału w zysku Spółki. Wynika to z faktu, że w Jego opinii, art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT należy interpretować łącznie z ustępem pierwszym tego artykułu. W konsekwencji, dla ustalenia limitu określonego w art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT, należy uwzględnić wyłącznie te przychody, których uzyskanie jest następstwem wykonywania działalności gospodarczej. Przez działalność gospodarczą rozumieć zaś należy, zgodnie z art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu. Skoro więc przychody, które podatnik (osoba fizyczna) uzyskuje w związku z udziałem w zysku spółki komandytowej (w takiej formie działa Spółka), nie są przychodami z działalności gospodarczej wykonywanej we własnym imieniu (działalność tę prowadzi we własnym imieniu spółka komandytowa), to przychodów tych nie należy uwzględniać przy obliczaniu limitu, o którym mowa w art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT. Powyższe w opinii Wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie w brzmieniu art. 5b ust. 2 Ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tekst jedn.: z działalności gospodarczej). Z przepisu tego bezsprzecznie wynika zatem, że to Spółka (a nie Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, iż w przypadku, gdy przychody osiągane przez Niego z Działalności Indywidualnej (bez uwzględnienia przychodów z udziału w zysku Spółki) nie osiągną wartości określonej w art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT, Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 marca 2011 r. Znak: IPPB1/415-43/11-2/MS oraz z dnia 21 czerwca 2011 r. Znak: IPPB1/415-367/11-2/JC.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla Działalności Indywidualnej nie powinien uwzględniać przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów z udziału w zysku Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy iż zgodnie z art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT, do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zobowiązane są podmioty (w tym osoby fizyczne) wykonujące działalność gospodarczą, to w ewidencji tej nie należy uwzględniać przychodów orz kosztów, które z wykonywania takiej działalności nie pochodzą. W konsekwencji, mając na uwadze, iż jak wskazano w uzasadnieniu do poprzedniego pytania, przychody oraz koszty uzyskania przychodów z udziału w zysku Spółki nie pochodzą z działalności gospodarczej Wnioskodawcy wykonywanej w Jego imieniu, działalność gospodarczą we własnym imieniu prowadzi Spółka, przychodów tych oraz kosztów Wnioskodawca nie powinien uwzględniać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nieprowadzenia Działalności Indywidualnej, w związku z uczestnictwem w Spółce nie ma obowiązku prowadzenia, odrębnie od Spółki, podatkowej księgi przychodów i rozchodów albo ksiąg rachunkowych oraz ewidencji niezbędnej do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych. Księgi rachunkowe oraz ewidencję niezbędną do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych ma obowiązek prowadzić tylko Spółka.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą we własnym imieniu jest Spółka i to Spółka prowadzi księgi rachunkowe. Zgodnie z art. 24a ust. 1 w zw. z art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów albo ksiąg rachunkowych oraz ewidencji niezbędnej do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych, zobowiązane są podmioty wykonujące działalność gospodarczą we własnym imieniu.

W konsekwencji, w przypadku, gdy Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej we własnym imieniu, to w związku z samym uczestnictwem w Spółce, nie ma obowiązku prowadzenia, odrębnie od Spółki, podatkowej księgi przychodów i rozchodów albo ksiąg rachunkowych oraz ewidencji niezbędnej do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych. Księgi rachunkowe oraz ewidencję niezbędną do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych ma obowiązek prowadzić tylko Spółka, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą we własnym imieniu, zobowiązany bezpośrednio do ich prowadzenia na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm. - winno być tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 5 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl