IBPBI/1/415-244/10/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 10 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 4 i 6 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu amortyzowania wskazanego we wniosku samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu amortyzowania wskazanego we wniosku samochodu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 27 kwietnia 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-244/10/AP, IBPP2/443-227/10/LŻ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 4 i 6 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 15 września 2006 r. Wnioskodawczyni prowadzi, jako osoba fizyczna, jednoosobowo działalność gospodarczą, przy czym działalność przeważającą stanowi w tym przypadku działalność związana z tłumaczeniami. Podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Od dnia 8 listopada 2007 r. posiada status czynnego podatnika VAT.

W dniu 6 marca 2010 r. nabyła pojazd używany marki Peugeot 307 SW, rok produkcji 2003, pierwsza rejestracja 13 listopada 2003 r., który ma być wykorzystywany do celów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Pojazd posiada homologację ciężarową i dopuszczalną ładowność 585 kg (potwierdzone wpisem w karcie pojazdu i dowodzie rejestracyjnym). Transakcja kupna-sprzedaży odbyła się na podstawie faktury VAT wystawionej na prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalność gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż zakupiony pojazd Peugeot 307 SW Premium, został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu zakupu, tj. w dniu 6 marca 2010 r. pod numerem 3 ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1, art. 22j ust. 1 pkt 2 oraz art. 22j ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. pojazd może podlegać rozliczeniu na podstawie 30-miesięcznej amortyzacji z zastosowaniem stałej stawki amortyzacyjnej ustalonej wg wzoru:

cena nabycia pojazdu, zgodnie z art. 22g ust. 3 ww. ustawy, podzielona przez 30 miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisami, na które się powołuje zakupiony przez nią pojazd spełnia warunki definicji pojazdu używanego, dla którego dopuszczalny minimalny okres amortyzacji wynosi 30 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zasady amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych określone zostały w przepisach art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się razie nabycia w drodze kupna cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W myśl art. 22f ust. 3 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł.

Stosownie do treści art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie w myśl art. 22i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Jednakże stosownie do treści art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla środków transportu, w tym samochodów osobowych, nie może być krótszy niż 30 miesięcy.

Środki trwałe (środki transportu) zgodnie z art. 22j ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż podatnik może zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, jeżeli nabył używany samochód, który był wykorzystywany u poprzedniego właściciela (przed nabyciem przez podatnika) przez wymagany okres co najmniej 6 miesięcy.

Jednakże przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają rodzaju dokumentów potwierdzających fakt, iż nabyty samochód przed wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych, był używany. Ciężar udowodnienia takiego stanu rzeczy spoczywa na podatniku.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 6 marca 2010 r. nabyła samochód używany, rok produkcji 2003 r. z zamiarem wykorzystywania go na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Zakupu dokonano na podstawie faktury VAT. Pierwsza rejestracja przedmiotowego samochodu nastąpiła 13 listopada 2003 r. Samochód ten posiada homologację ciężarową i dopuszczalną ładowność 585 kg, co potwierdza wpis dokonany w karcie pojazdu i dowodzie rejestracyjnym. Zakupiony samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu jego zakupu, tj. w dniu 6 marca 2010 r.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni będzie mogła indywidualnie ustalić stawkę amortyzacyjną dla tego środka trwałego (samochodu), przy czym okres jego amortyzacji nie będzie mógł być krótszy niż 30 miesięcy, co oznacza, że maksymalna roczna stawka amortyzacyjna dla tego środka trwałego będzie wynosić 40%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.