IBPBI/1/415-241/12/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 24 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu przeliczania środków wyrażonych w walutach obcych, związanych z realizowanymi transakcjami gospodarczymi dla celów ustalenia różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 24 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu przeliczania środków wyrażonych w walutach obcych, związanych z realizowanymi transakcjami gospodarczymi dla celów ustalenia różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, jako wspólnik spółki jawnej, prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Spółka otrzymuje zlecenia od podmiotów zagranicznych. Wartość usługi wyrażana jest w walucie euro. Spółka wystawia faktury w walucie euro dokonując jej wyceny stosując kurs średni ogłaszany przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienie faktury. Zapłata dokonywana jest na rachunek dewizowy prowadzony dla spółki przez bank polski. Wykonie usług spółka zleca podwykonawcom, którzy za wykonane na jej rzecz usługi wystawiają faktury w walucie euro (VAT wyrażony i regulowany w PLN, wyceniany jest z zastosowaniem kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury). Spółka reguluje swoje zobowiązania wobec podwykonawców w następujący sposób:

* zapłata kwoty netto dokonywana jest w walucie euro z rachunku dewizowego spółki,

* zapłata kwoty podatku VAT dokonywana jest z rachunku PLN spółki na rachunek wskazany przez podwykonawcę.

Powyższy sposób rozliczania należności i zobowiązań nie wymusza na spółce konieczności dokonywania wymiany waluty euro na PLN. Spółka pokrywa swoje zobowiązania ze środków, które wpływają bezpośrednio na rachunek dewizowy od zleceniodawców zagranicznych. Dla ustalenia różnic kursowych, zgodnie z art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka stosuje kurs kupna (w przypadku należności) i kurs sprzedaży (w przypadku zapłaty zobowiązań) ogłaszany przez bank, w którym prowadzony jest ww. rachunek z dnia wpływu/zapłaty.

W części H. poz. 70 złożonego wniosku, Wnioskodawczyni wskazała ponadto, iż w dniu 4 stycznia 2011 r. otrzymała interpretację indywidualną, z której wynika, że wobec braku definicji pojęcia "faktycznie zastosowanego kursu" w przypadku braku transakcji wymiany waluty prawidłowe jest stosowanie kursów banku prowadzącego rachunek dewizowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec aktualnego stanu prawnego oraz niezdefiniowania pojęcia kursu faktycznie stosowanego, prawidłowe jest dalsze stosowanie kursów banku prowadzącego rachunek dewizowy spółki.

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymał nowe brzmienie. Zgodnie z jego treścią, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Wobec dalszego braku zdefiniowania pojęcia kursu faktycznie zastosowanego oraz możliwości stosowania powyższego kursu dla transakcji otrzymania należności i zapłaty zobowiązań prawidłowe jest dalsze stosowanie kursów banku prowadzącego rachunek dewizowy spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1 - 3 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

Natomiast zgodnie z art. 24c ust. 3 pkt 1 - 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

W myśl art. 24c ust. 4 ww. ustawy, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 ww. ustawy).

Przy czym, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ww. ustawy).

Z cyt. wyżej przepisów wprost wynika, iż w przypadku otrzymywania należności i zapłaty zobowiązań wyrażonych w walucie obcej, dla celów ustalenia różnic kursowych, wartość wpływającej na rachunek waluty oraz wartość waluty wypływającej z tego rachunku należy przeliczać po kursie faktycznie zastosowanym.

Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. W świetle wykładni językowej faktycznie zastosowany kurs walutowy to nie tylko kurs zrealizowany, dlatego też nie należy go wiązać wyłącznie z sytuacjami, w których dochodzi do nabycia i zbycia (wymiany) walut. Kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej).

Faktycznie zastosowany kurs waluty to bowiem kurs, który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień, aby stwierdzić, czy nie występują stany faktyczne, o których mowa w art. 24c ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy operacjach bezgotówkowych przeprowadzanych za pośrednictwem banku, w którym podatnik posiada konto walutowe, w celu ustalenia różnic kursowych dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie ogłaszanym, bądź stosowanym przez ten bank, a więc kursie faktycznie zastosowanym. Zatem do wyceny wartości wpływu waluty obcej na rachunek walutowy posiadany w banku, bądź wypływu tej waluty z rachunku należy przyjmować kurs faktycznie zastosowany, niezależnie od faktu, iż w rzeczywistości nie dochodzi do zawarcia z tą instytucją transakcji kupna bądź sprzedaży waluty obcej.

Kurs faktycznie zastosowany to w przypadku:

* wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy w związku z otrzymaniem należności - kurs kupna waluty obcej ogłaszany przez bank, w którym znajduje się rachunek walutowy,

* wypływu środków z rachunku walutowego w związku z regulowaniem zobowiązań - kurs sprzedaży waluty obcej ogłaszany przez ww. bank.

Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik stosuje w ciągu dnia różne kursy walut obcych, dla potrzeb wyceny wpływu i wypływu środków z rachunku walutowego należy przyjąć i stosować jeden z tych kursów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni, jako wspólnik spółki jawnej, prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W ramach tej działalności dokonuje transakcji w walutach obcych. Należności wynikające z tych transakcji, jak również zapłata za zobowiązania, regulowane są w walucie obcej za pośrednictwem rachunku walutowego spółki, nie dochodzi zatem do fizycznej wymiany waluty na złotówki.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż dla celów ustalenia różnic kursowych zarówno środki otrzymane w wyniku wpływu należności na rachunek bankowy, jak i środki wydatkowane z tego rachunku na skutek zapłaty zobowiązań, należy przeliczać po kursie faktycznie zastosowanym, tj. po kursie kupna i sprzedaży waluty ogłaszanym przez bank, w którym spółka posiada rachunek walutowy odpowiednio z dnia wpływu i wypływu środków pieniężnych z tego rachunku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.