IBPBI/1/415-223/11/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 2 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych z tytułu zawartej umowy pośrednictwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych z tytułu zawartej umowy pośrednictwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza podpisać umowę pośrednictwa na usługę sprowadzenia z kraju Unii Europejskiej samochodu osobowego, który to samochód znajduje się w ofercie Autoryzowanego Dealera, który ma swoją siedzibę w innym kraju UE. Samochód ten zostanie sprowadzony przez pośrednika dla firmy leasingowej, która finansuje jego zakup. Po przekazaniu tego samochodu przez pośrednika Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingu operacyjnego z finansującym na zakup tego samochodu na co finansujący (leasingodawca) wyraził wstępną zgodę. Z zawartej umowy pośrednictwa wynikać będzie, iż cena za usługę sprowadzenia tego samochodu do Polski wyniesie około 20.000 zł netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesiony wydatek, związany z kosztami ww. pośrednictwa, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów firmy.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesiony wydatek spełnia przesłanki wynikające z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie jest wymieniony w przepisach art. 23 ust. 1 tej samej ustawy jako wydatek nie stanowiący kosztu uzyskania przychodu i tym samym nic nie stoi na przeszkodzie, aby wydatek ten stanowił koszt uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów oraz zostały należycie udokumentowane.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Wydatki wynikające z zawartej umowy pośrednictwa na usługę sprowadzenia samochodu osobowego z kraju Unii Europejskiej, który następnie będzie przedmiotem zawartej umowy leasingu, nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezaistnienie przesłanki negatywnej o której mowa w tym przepisie, nie stanowi jednak wystarczającej przesłanki zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, możliwość zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależniona jest od spełnienia przesłanek ogólnych zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w przedmiotowej sprawie istotna jest analiza poniesionego wydatku i jego wpływu na powstanie przychodu, względnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wydatki jakie Wnioskodawca zamierza ponieść tytułem zapłaty za usługę pośrednictwa, nie zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, bowiem pomiędzy zapłatą za tę usługę, a celem w postaci osiągnięcia przychodu nie sposób dopatrzyć się istnienia związku przyczynowo-skutkowego. Związku tego nie wykazał również sam Wnioskodawca. Wydatek wynikający z umowy pośrednictwa, chociaż związany z prowadzoną działalnością - nie ma na celu osiągania przychodów, a jego zapłata nie przynosi żadnego przychodu. Nie sposób również stwierdzić, iż przedmiotowy wydatek w jakikolwiek sposób warunkuje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W złożonym wniosku Wnioskodawca nie wykazał bowiem, że jeżeli nie zawrze umowy pośrednictwa na sprowadzenie samochodu osobowego spowoduje to utratę źródła przychodów (np. zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej), a zatem, że jego działania pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z zachowaniem lub zabezpieczeniem tego źródła przychodów.

Wskazać także należy, iż wydatek jaki zamierza ponieść Wnioskodawca nie będzie związany z nabyciem składnika majątku związanego z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Bowiem, jak wynika z wniosku samochód osobowy, którego sprowadzenia dotyczy wskazany we wniosku wydatek będzie przedmiotem leasingu zwrotnego, co oznacza, iż to leasingodawca poniesie wydatki na jego nabycie.

W związku z powyższym nie sposób uznać, iż na gruncie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego oraz jego stanowiska, ww. wydatki spełniają przesłanki ogólne wynikające z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy zauważyć, że jak wskazano wyżej, ciężar prawidłowego udokumentowania wydatku i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem (zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła) przychodów spoczywa na podatniku. To właśnie on musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności. Decydując się na poniesienie określonych wydatków musi sam dokonać oceny, czy wydatki, które poniósł mają na celu uzyskanie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, a następnie podjąć decyzję o ich ewentualnym zakwalifikowaniu do kosztów podatkowych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż, wydatki wynikające z zawartej umowy pośrednictwa na usługę sprowadzenia samochodu osobowego z kraju Unii Europejskiej, który następnie będzie przedmiotem zawartej umowy leasingu zwrotnego, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem w złożonym wniosku nie wykazano, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.