IBPBI/1/415-220/10/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 2 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 6 i 11 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości nieuznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów uzyskiwanych z tytułu udostępniania pomieszczeń użytkowych na cele organizowania imprez okolicznościowych - jest prawidłowe,

* możliwości uznania ww. przychodów za przychód z tzw. innych źródeł - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości nieuznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, przychodów uzyskiwanych z tytułu udostępniania pomieszczeń użytkowych na cele organizowania imprez okolicznościowych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-220/10/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 6 i 11 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą zatrudnioną na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na czas nieokreślony. W marcu 2009 r. wynajęła prywatnie nieruchomość, którą udostępnia klientom np. na pokazy, nieduże imprezy okolicznościowe. Znajdują się tam 2 nieduże sale, toalety, zmywalnia i pomieszczenie, w którym można przyjąć catering. Zakupiła chłodnię (do schłodzenia ciast), patelnię elektryczną (na której można podgrzać mięsa), zmywarkę, stoły, krzesła, obrusy, naczynia, serwetki, świeczki itp. W salach tych odbyły się już 2 pokazy (sala została udostępniona na podstawie umowy) oraz parę imprez okolicznościowych (klienci korzystali z cateringu lub mieli własne wyżywienie).

Przed pierwszym udostępnieniem sal, w urzędzie gminy Wnioskodawczyni otrzymała informację, że wynajem sali nie musi być rejestrowany jako działalność gospodarcza - może to być przychód z najmu. W związku z powyższym Wnioskodawczyni pozyskała informacje w internecie i fachowej prasie na temat najmu prywatnego i najmu w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Z informacji tych wynika, że definicja działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że przychód z działalności gospodarczej to przychód z działalności zorganizowanej i ciągłej, jeżeli nie jest zaliczana m.in. do przychodów z najmu. Ważnym czynnikiem wpływającym na zaliczenie przychodów z najmu do przychodów z działalności gospodarczej jest zdaniem Wnioskodawczyni zarejestrowanie działalności w zakresie najmu. Jeżeli podatnik dokona wpisu podając najem jako przedmiot działalności i jednocześnie będą spełnione kryteria uznania działań podatnika na zorganizowane, tj. nastąpi zgłoszenie działalności w urzędzie skarbowym, ZUS, urzędzie statystycznym, nadto podatnik założy rachunek bankowy i zaprowadzi księgi podatkowe, zatrudni pracowników, itp. to przychody z najmu uzyskane w ramach tej działalności należy kwalifikować, jako przychody z działalności gospodarczej. Jeżeli nie będą spełnione powyższe kryteria najem będzie stanowił odrębne źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W efekcie, dopóki podatnik nie uzna udostępnienia sal i ruchomości za związane z działalnością gospodarczą, dopóty będzie to wynajem prywatny, a nie działalność gospodarczą. Ponadto, jak twierdzi Wnioskodawczyni, najem lub umowy podobne, ale zawsze umowy o korzystaniu z określonego przedmiotu, oddaje decyzji podatnika zaliczenie przychodu do określonego źródła tj. najmu lub działalności gospodarczej.

W roku 2010 r. Wnioskodawczyni zamierzała rozliczyć się z urzędem skarbowym z dochodów uzyskanych z tego udostępniania na formularzu PIT-36 - jako przychód z innych źródeł. W urzędzie skarbowym jednakże poinformowano Wnioskodawczynię o konieczności wypełnienia załącznika PIT-B. Jak twierdzi Wnioskodawczyni skoro nie posiada zarejestrowanej działalności gospodarczej, to nie może ww. załącznika wypełnić.

Istotne elementy stanu faktycznego Wnioskodawczyni przedstawiła również w części F. poz. 55 wniosku, wskazując, iż nie zamierza zatrudniać żadnych pracowników, a uzyskiwany dochód nie jest dochodem z którego się utrzymuje, gdyż jest bardzo mały.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

* Wnioskodawczyni posiada inne nieruchomości (budynek mieszkalny, zabudowania gospodarcze), lecz nie są one ani wynajmowane ani dzierżawione,

* udostępniana klientom nieruchomość nie stanowi własności Wnioskodawczyni, jest ona wynajmowana,

* Wnioskodawczyni wynajęła tą nieruchomość w celu przyzwyczajenia klientów do korzystania z tego miejsca, które kiedyś może stać się restauracją, bowiem jej chrześnica, która podjęła naukę w technikum gastronomicznym, lubi gotować. Wnioskodawczyni ma nadzieję, że po skończeniu edukacji, po wyremontowaniu dodatkowych pomieszczeń na kuchnię i spiżarnię będzie tam mogła otworzyć lokal gastronomiczny, który może być jej miejscem pracy, a Wnioskodawczyni będzie miała satysfakcję, że jej w tym pomogła,

* Wnioskodawczyni nie zamierza uzyskiwać dochodu z udostępniania tych pomieszczeń. Zamierza cały dochód inwestować w zakup potrzebnych urządzeń a nawet dokładać ze swojego wynagrodzenia,

* dozorowaniem zajmuje się sama, natomiast porządkowaniem, wraz z chrześnicą, która pomaga jej nieodpłatnie,

* potencjalni klienci dowiadują się o możliwości udostępniania nieruchomości "pocztą pantoflową" lub zupełnie przez przypadek (np. wynajęcie dla firmy na pokazy). Nigdzie się nie reklamuje, ani nie ogłasza,

* przyjęcie cateringu to odbiór zamówionych potraw od dostawcy,

* catering jest zamawiany przez organizatorów imprez,

* przedmiotem udostępniania są: sale, toalety, zmywalnia, pomieszczenie do przyjmowania i przygotowywania do podania potraw, chłodnia, patelnia elektryczna, stoły, krzesła, obrusy, zastawa stołowa, materiały do dekorowania stołów.

* Wnioskodawczyni nie świadczy innych usług na rzecz klientów, jedynie ogrzewa pomieszczenia w zimie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, informacje, które przeczytała w Internecie i w fachowej prasie, które przedstawiła w opisie stanu faktycznego są prawidłowe.

Nie czuje się zobowiązana do zarejestrowania działalności gospodarczej, aby udostępniać pomieszczenia i ruchomości, o których mowa we wniosku, powinna mieć możliwość rozliczania się z uzyskanych dochodów na formularzu PIT-36 jako dochód z innych źródeł.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3, 6 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3, 6 i 9 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą,

* inne źródła.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

W myśl art. 16a ww. ustawy, przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty zapłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytowanych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy. Co do zasady, możliwość dokonania wyboru w ww. zakresie, a co za tym idzie i sposobu rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem. Jednakże wybór ten jest ograniczony istnieniem związku pomiędzy wynajmowanym składnikiem majątkowym a prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajmowany składnik majątku związany jest z tą działalnością, przychód z jego wynajmu stanowi zawsze przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż kwestią istotną dla zakwalifikowania przychodów z wynajmu, do odpowiedniego źródła przychodów jest ocena, czy prowadzony przez Wnioskodawczynię najem (dzierżawa) nieruchomości nosi, znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność gospodarcza lub pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę, by przyjąć iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

Zauważyć przy tym należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji we właściwej ewidencji.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni nieruchomość (wraz ruchomościami się w niej znajdującymi) nie wynajmuje w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a do obsługi nie zatrudnia pracowników, lecz wszelkie działania podejmuje sama, lub z nieodpłatną pomocą chrześnicy. Udostępnianą nieruchomość Wnioskodawczyni wynajęła w celu przyzwyczajenia klientów do korzystania z tego miejsca, które kiedyś może stać się restauracją prowadzoną przez jej chrześnicę, nie zaś w celach zarobkowych. Zamierza cały dochód inwestować w zakup potrzebnych urządzeń, a nawet dokładać ze swojego wynagrodzenia. Potencjalni klienci dowiadują się o możliwości udostępniania nieruchomości "pocztą pantoflową" lub zupełnie przez przypadek (np. wynajęcie dla firmy na pokazy). Nigdzie się nie reklamuje, ani nie ogłasza. Poza udostępnianiem pomieszczeń i zapewnieniem ogrzewania Wnioskodawczyni nie wykonuje innych czynności na rzecz osób którym wynajmuje nieruchomość i znajdujące się w niej przedmioty.

Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym, nie zostają spełnione wszystkie przesłanki wynikające z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, uznania prowadzonego przez Wnioskodawczynię najmu (dzierżawy) za pozarolniczą działalność gospodarczą. Konsekwencją powyższego jest możliwość zaliczenia uzyskiwanych dochodów z najmu (dzierżawy) do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich opodatkowania wg zasad właściwych dla tego źródła przychodów.

Brak jest natomiast podstaw prawnych do uznania przedmiotowego przychodu za przychód z tzw. innych źródeł, a więc przychód o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów z najmu (dzierżawy) na formularzu PIT-36 oraz braku, jak wskazuje Wnioskodawczyni, obowiązku wypełnienia załącznika PIT-B do tego zeznania, wyjaśnić należy, iż formularz PIT-36 przeznaczony jest dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którzy niezależnie od liczby źródeł przychodów między innymi uzyskali przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub z innych umów o podobnym charakterze, opodatkowanych na ogólnych zasadach. Oznacza to, iż Wnioskodawczyni uzyskane w roku 2009 dochody z najmu (dzierżawy), wraz z innymi dochodami np. z tytułu stosunku pracy winna była rozliczyć na wskazanym powyżej formularzu.

Z broszury informacyjnej do zeznania PIT-36 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w 2009 r. wynika natomiast, iż do wykazania przychodów z najmu lub dzierżawy przeznaczony jest wiersz 6 w częściach D.1. i D.2. tego zeznania. Wnioskodawczyni natomiast nie była zobowiązana do wypełnienia załącznika PIT-B do tego zeznania, który w swej istocie stanowi informację o wysokości dochodu (straty) uzyskanych wyłącznie z pozarolniczej działalności gospodarczej. Skoro bowiem Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie najmu (dzierżawy) to nie jest zobowiązana do wypełniania przedmiotowego załącznika.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej możliwości nieuznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów uzyskiwanych z tytułu udostępniania pomieszczeń użytkowych na cele organizowania imprez okolicznościowych należało uznać za prawidłowe. Natomiast w zakresie możliwości uznania ww. przychodów za przychód z tzw. innych źródeł należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jego stanowiskiem.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w zakresie dotyczącym możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów amortyzacji urządzeń o wartości powyżej 3.500 zł, zakupu obrusów, naczyń, środków czyszczących i BHP, papieru toaletowego, serwetek itp. oraz opłat podatku, prądu, wody i wywozu śmieci zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.