IBPBI/1/415-218/14/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 23 grudnia 2013 r.), uzupełnionym 13 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie określenia skutków podatkowych dokonania darowizny składników majątku, o których mowa we wniosku - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie określenia skutków podatkowych dokonania darowizny składników majątku, o których mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 27 lutego 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-1287/13/AB, IBPBI/1/415-218/14/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 marca 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W przyszłości planuje założenie wraz z żoną spółki jawnej i przekazanie umową darowizny mającej powstać spółce (już po jej powstaniu) praw własności przemysłowej w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego, prawa do jego uzyskania, a także praw ochronnych do wzorów przemysłowych i użytkowych, oraz praw do ich uzyskania.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy (w znaczeniu materialnym) w znacznej mierze oparte jest na majątku znajdującym się we współwłasności małżonków (majątek dorobkowy). W ramach prowadzonej działalności, zostały w nim wytworzone opisane prawa własności przemysłowej. Pomimo tego, że wyłącznie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, ze względu na to, że zostały one wytworzone w trakcie trwania wspólności majątkowej w ramach przedsiębiorstwa, w którym z prawnego punktu widzenia współwłaścicielem majątku jest małżonka Wnioskodawcy (z wyjątkiem tych składników majątku przedsiębiorstwa, które stanowią majątek osobisty), na gruncie prawa cywilnego jest ona współwłaścicielem przedmiotowych praw na zasadach wspólności małżeńskiej.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 10 marca 2014 r., Wnioskodawca wskazał, że:

* wszystkie wskazane we wniosku wzory przemysłowe, wzory użytkowe, znaki towarowe oraz prawa do ich uzyskania zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej,

* wydatki poniesione na wytworzenie ww. składników majątku zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,

* w Jego ocenie, w świetle przepisów prawa cywilnego, zawarcie wskazanej we wniosku umowy darowizny jest prawnie dopuszczalne.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jakie będą konsekwencje prawnopodatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych darowizny dla Wnioskodawcy, jako wspólnika mającej powstać spółki jawnej.

(pytanie wymienione we wniosku jako trzecie)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wspólnika, który przekaże w formie darowizny prawa do znaku towarowego (wzoru przemysłowego, użytkowego, oraz prawa do ich uzyskania), przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń nie powstanie. Jest to sytuacja, gdzie niejako Wnioskodawca otrzymywałby świadczenia od siebie samego.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca zacytował interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 grudnia 2012 r. Znak: ILPB1/415-946/12-3/AA w której wskazano, że Odnosząc się do powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania przez Wnioskodawcę darowizny prawa ochronnego na znak towarowy na rzecz spółki komandytowej, w której jest wspólnikiem, należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera pojęcia "darowizna", dlatego też należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Podstawową cechą takiej umowy i warunkiem koniecznym dla jej zaistnienia jest nieodpłatność umowy. Poprzez nieodpłatność należy rozumieć taką sytuację, gdy obdarowany, w zamian za otrzymaną darowiznę lub w związku z jej otrzymaniem, nie jest zobowiązany do jakichkolwiek świadczeń na rzecz darczyńcy - ani w chwili otrzymania darowizny, ani w przyszłości. Tym samym, skutkiem darowizny jest wyłącznie jednostronne przysporzenie po stronie podmiotu obdarowanego. Darczyńca w związku z dokonaniem darowizny nie otrzymuje od obdarowanego nic w zamian. Bezpłatny charakter darowizny oznacza, iż Wnioskodawca nie otrzyma od Spółki komandytowej żadnego (pieniężnego bądź niepieniężnego) świadczenia wzajemnego. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny spółce komandytowej, w której jest wspólnikiem prawo ochronne na znak towarowy. W związku z powyższym przekazanie przez Wnioskodawcę w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego nie będzie wywoływało u niego skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy - wspólnika spółki komandytowej - przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, również w tej sprawie należy przyjąć taki tok rozumowania. Ponadto Wnioskodawca zauważa, że przedstawione stanowisko jest pochodną opinii wyrażonej przez Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 4 kwietnia 2002 r., Znak: PB4/AK-031 -23/02. W Jego ocenie pomimo upływu pewnej ilości czasu od jego wydania, stanowisko w omawianym zakresie nie zdezaktualizowało się i w dalszym ciągu znajduje powszechną akceptację w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Zgodnie z nim, jeżeli wspólnik spółki osobowej wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie "dla siebie samego" w takim zakresie, w jakim "przychody i koszty spółki osobowej" stanowią jego przychody i jego koszty. Jeżeli więc takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody równe są jego kosztom, jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi, ani przychód, ani koszt. Jednocześnie, w takim przypadku, nie będzie można mówić o uzyskaniu, ani przez spółkę osobową, ani przez tego wspólnika przychodu "z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń", bowiem spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a wspólnik - w sensie podatkowym - "świadczył samemu sobie".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena dopuszczalności prawnej zawarcia umowy darowizny wskazanych we wniosku składników majątku na rzecz spółki jawnej, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Są to bowiem kwestie regulowane przez odrębne przepisy (przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 oraz ustawy z dnia 15 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788), niebędące przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogące być przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Nadmienić także należy, że w zakresie pytań wymienionych we wniosku jako 1 i 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.