IBPBI/1/415-218/11/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu do Organu 28 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalania różnic kursowych powstałych w związku z otrzymaniem zapłaty za należności wynikające z faktur sprzedaży - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu ustalania różnic kursowych powstałych w związku z otrzymaniem zapłaty za należności wynikające z faktur sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami i sprzedaje swoje towary na terenie kraju. Część faktur sprzedaży jest wystawiana w euro. Faktury wystawiane są i przeliczane wg kursu NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury i zgodnie wymogami kwota VAT faktury przeliczona na PLN pokazywana jest na fakturze. Kurs ten służy również do zaewidencjonowania faktury w odpowiednich wartościach w podatkowej księdze przychodów i rozchod1)ów. W momencie zapłaty za fakturę kwota zapłaty przeliczana jest wg kursu kupna banku prowadzącego rachunek bankowy. Na tej podstawie od kwoty netto faktury obliczane są różnice kursowe dodatnie lub ujemne. Walutowa faktura zakupu rejestrowana jest w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wg średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury i ujmowana w takiej wartości w kosztach. W momencie zapłaty za taką fakturę obliczana jest różnica kursowa między kursem księgowania faktury (NBP) oraz kursem wynikającym z kolejki FIFO wpływów na konto, tj. odpowiednim kursem kupna banku prowadzącego rachunek walutowy. Koszt obsługi rachunku walutowego wyceniany jest na PLN wg średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego uznanie kosztu. Od tego kursu wyliczana jest różnica kursowa między kursem NBP a kursem wynikającym z kolejki FIFO wpływów na konto, tj. odpowiednim kursem kupna banku prowadzącego rachunek walutowy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowo są naliczane różnice kursowe od zapłat należności wynikających z faktur sprzedaży, tj. różnica od wartości netto wyliczana na podstawie kursu faktury - średni NBP oraz faktycznie zastosowanego dla zapłaty.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, różnice kursowe od należności wynikających z faktur sprzedaży naliczane są prawidłowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej) uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Przychodem z działalności gospodarczej są również różnice kursowe (art. 14 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 14b ust. 1 ww. ustawy, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2. Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 4, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania (art. 14b ust. 2 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, iż zasady ustalania różnic kursowych w przypadku podatników ewidencjonujących zdarzenia gospodarczej w podatkowej księdze przychodów i rozchodów reguluje art. 24c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 24c ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Natomiast zgodnie z art. 24c ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Przy czym, w myśl art. 24c ust. 6 ww. ustawy, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

W świetle cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż aby mogły powstać różnice kursowe przeprowadzona transakcja musi spełniać łącznie dwie przesłanki:

* przychód należny musi być wyrażony w walucie obcej,

* zapłata musi nastąpić w walucie obcej.

Przy czym różnice te powstają w przypadku, gdy wartość uzyskanego przychodu należnego, przeliczonego według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania tego przychodu, jest inna niż wartość otrzymanej zapłaty, przeliczonej według kursu faktycznie zastosowanego z dnia jej otrzymania. W przypadku podmiotów prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, będących równocześnie w związku z prowadzoną działalnością podatnikami podatku od towarów i usług, dla celów ustalenia różnic kursowych, należy przyjąć kwoty netto wynikające z wystawionych faktur VAT. Zgodnie bowiem z cyt. art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u tych podmiotów do przychód należnych nie zalicza się, co do zasady, należnego podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami. Część transakcji przeprowadzana jest w euro. Po wystawieniu faktury w euro, Wnioskodawca przelicza jej wartość za złotówki po kursie średnim ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury i tak obliczoną wartość ewidencjonuje w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Natomiast w momencie otrzymania zapłaty za fakturę, otrzymane środki pieniężne przelicza według kursu faktycznie zastosowanego, tj. po kursie kupna banku prowadzącego jego rachunek bankowy. Od kwoty netto wynikającej z ww. faktur ustala różnice kursowe.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż przedstawiony w stanie faktycznym sposób ustalania przez Wnioskodawcę różnic kursowych od przychodów uzyskanych ze sprzedaży towarów jest prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.