IBPBI/1/415-216/10/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 2 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej zakupionego środka trwałego (samochodu) - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2010 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej zakupionego środka trwałego (samochodu).

Pismem z dnia 25 lutego 2010 r. Znak: ITPB1/071-5/10/AK, działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy przesłał przedmiotowy wniosek do tut. Biura celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2 listopada 2004 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W dniu 30 grudnia 2009 r. zakupił samochód o wartości zakupu netto 114.098,36 zł. Wyciąg ze świadectwa homologacji zalicza ten pojazd do kategorii - samochód ciężarowy. Dopuszczalna ładowność zakupionego pojazdu to 610 kg. Na podstawie dodatkowego badania technicznego okresowa stacja kontroli pojazdów zakwalifikował samochód jako samochód ciężarowy - rodzaj nadwozia: VAN. Pojazd zarejestrował w dniu 30 grudnia 2009 r.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyty samochód został zakupiony w celu wykorzystywania go w prowadzonej działalności gospodarczej. W rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jest "małym podatnikiem" albowiem jego przychód ze sprzedaży wraz z podatkiem od towarów i usług za 2008 rok nie przekroczył wyznaczonego limitu. W grudniu 2009 r. pojazd wprowadził do ewidencji środków trwałych ustalając jednorazowy odpis amortyzacyjny od wartości początkowej (wg art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy był uprawniony do dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionego pojazdu, zgodnie z art. 22k ust. 7-11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22k ust. 7-11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenia działalności gospodarczej oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587) zmieniono kwotę tego limitu do wysokości równowartości 100.000 euro w każdym z tych lat (winno być, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r.)

Określenie mały podatnik zdefiniowane zostało w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2009 r. za małego podatnika można uznać tego, którego przychód ze sprzedaży wraz z podatkiem od towarów i usług za 2008 rok nie przekroczył kwoty 4.053,00 zł.

Określenie "samochód osobowy" zawarte w treści art. 22k ust. 7 ww. ustawy należy rozpatrywać w kontekście definicji ustawowej zawartej w art. 5a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym, oznacza to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, za wyjątkiem:

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z brzmieniem art. 5c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczjącej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochód osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca jest "małym podatnikiem" i w dniu 30 grudnia 2009 r. zakupił na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej samochód o ładowności 610 kg, którego świadectwo homologacji oraz przeprowadzone przez okręgową stację kontroli pojazdów dodatkowe badanie techniczne kwalifikują pojazd do rodzaju "samochód ciężarowy", co potwierdzone jest też przez zapis w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, gdzie w rubryce rodzaj pojazdu figuruje zapis "samochód ciężarowy". W opinii Wnioskodawcy, ma On prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej przedmiotowego samochodu, na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną z dnia 13 listopada 2009 r. Znak IPPB1/415-637/09-4/AM, wydaną przez działającego w imieniu Ministra Finansów, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe o ile w istocie posiada On zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym ww. samochodu i posiada również właściwą adnotację w dowodzie rejestracyjnym tego pojazdu o spełnieniu wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) pozwalających na niezaliczenie przedmiotowego samochodu do samochodów osobowych.

Ponadto wskazać należy, iż postępowanie w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest postępowaniem szczególnym. Wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zgodnie bowiem z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny (art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej). Wydanie interpretacji indywidualnej nie zamyka zatem organom podatkowym drogi do dokonania, w oparciu o rzeczywiste ustalenia poczynione w toku prowadzonego postępowania podatkowego, odmiennej interpretacji przedstawionego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Jednakże jak wykazano wyżej, wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.