IBPBI/1/415-210/11/HSt

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-210/11/HSt

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku opatrzonym datą 5 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 28 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 23 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanego we wniosku środka trwałego (motocykla) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanego we wniosku środka trwałego (motocykla).

Złożony wniosek zawierał braki formalne, dlatego też pismem z dnia 5 maja 2011 r. Znak: IBPP2/443-306/11/ABu, IBPBI/1/415-210/11/HSt wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 23 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Począwszy od lipca 2010 r. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą (m.in. usługi pośrednictwa sprzedaży usług telekomunikacyjnych), na podstawie wpisu do ewidencji dzialalności gospodarczej. Dochody z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje na "zasadach ogólnych" (opodatkowanie według skali podatkowej), a zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W miesiącu rozpoczęcia działalności Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych motocykl zakupiony w czerwcu 2009 r. Motocykl jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a od paliwa tankowanego do motocykla Wnioskodawca odlicza podatek Vat na podstawie faktur Vat. Decyzję o zakupie motocykla Wnioskodawca podjął ze względu na fakt, iż poruszanie się i parkowanie samochodem w centrum dużego miasta (szczególnie w godzinach szczytu), jak również poruszanie się po województwie i po miastach województwa, gdzie Wnioskodawca obsługuje znaczną ilość swoich klientów, jest wysoce utrudnione. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność wymaga, w związku z prowadzonymi sprawami częstych wizyt u klientów. Biorąc pod uwagę natężenie ruchu w mieście, motocykl jest optymalnym środkiem transportu, zapewniającym Wnioskodawcy sprawne i szybkie przemieszczanie się oraz szybkie dotarcie od klienta do klienta.

Dodatkową przyczyną podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o wprowadzeniu motocykla do ewidencji środków trwałych są niższe koszty eksploatacji motocykla w porównaniu z samochodem (np. niższe koszty paliwa). Jednocześnie, w związku z pewnymi ograniczeniami związanymi z eksploatacją motocykla (sezonowość takiego rodzaju środka transportu oraz ograniczone możliwości jego wykorzystania na dłuższych trasach), Wnioskodawca używa również (na podstawie umowy leasingu) dla celów prowadzonej działalności gospodarczej samochód ciężarowy. Motocykl stanowi jedyny środek transportu, wprowadzony do ewidencji środków trwałych i na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został jednorazowo zamortyzowany. Wnioskodawca rozlicza koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia kosztu (wystawienia faktury), a nie metodą memoriałową.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 19 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 23 maja 2011 r.), Wnioskodawca wskazał, iż spełnia przesłanki, o których mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalające na dokonanie jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego, gdyż w odniesieniu do Wnioskodawcy, który w lipcu 2010 r. rozpoczął prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej nie zachodziły przesłanki, o których mowa w art. 22k ust. 11 ww. ustawy, dot. łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy po wprowadzeniu motocykla do ewidencji środków trwałych w miesiącu rozpoczęcia działalności, Wnioskodawca uprawniony był do skorzystania z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej, na podstawie art. 22k ust. 7 i 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych. Odpisów tych można dokonywać w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środkówtrwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Motocykl, będący przedmiotem niniejszego wniosku, zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (dalej "KŚT"), należy zakwalifikować do grupy 7 KŚT (środki transportu) i rodzaju 740 (motocykle, przyczepy i wózki widłowe). Jednocześnie cena nabycia motocykla, zgodnie z którą będzie ustalona jego wartość początkowa dla celów amortyzacji podatkowej (na podstawie art. 22g ust. pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nie przekroczy wskazanej powyżej kwoty limitu jednorazowego odpisu amortyzacyjnego (przy czym Wnioskodawca nie korzystał z uprawnienia przewidzianego w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Dlatego też, do opisanego środka trwałego w postaci motocykla, będzie możliwe zastosowanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 lutego 2009 r. Znak: IPPB1/415-1392/08-2/AM oraz z dnia 22 kwietnia 2010 r. Znak: IPPB1/415-251/10-4/EC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zaistniały stan faktyczny, niniejszą interpretację oparto o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są także odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Zasady ustalania tej wartości początkowej, która jest zróżnicowana m.in. z uwagi na sposób nabycia środka trwałego, reguluje art. 22g ww. ustawy.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze kupna uważa się cenę ich nabycia.

W myśl art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Możliwość dokonywania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego przez małych podatników oraz podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej przewiduje art. 22k ust. 7 ww. ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Przy czym, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 69, poz. 587), w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r. kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22f ust. 3 (art. 22k ust. 9 ww. ustawy).

W myśl art. 22k ust. 12 ww. ustawy, przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1000 zł. Pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis (art. 22k ust. 10 ww. ustawy).

Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych (art. 22k ust. 8 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od lipca 2010 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W miesiącu rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych motocykl zakupiony w czerwcu 2009 r. Motocykl jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i został zaklasyfikowany do grupy 7 KŚT - "środki transportu", rodzaju 740 "motocykle, przyczepy i wózki widłowe".

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, jako podmiot rozpoczynający w 2010 r. prowadzenie działalności gospodarczej (a nie jak błędnie wskazano we wniosku - mały podatnik - co jednakże nie ma wpływu na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy) mógł dokonać jednorazowej amortyzacji wskazanego we wniosku motocykla, o ile spełniał wszystkie ustawowe kryteria w tym zakresie. Odpisu tego należało dokonać w roku podatkowym, w którym motocykl ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przy czym wysokość tego odpisu nie mogła przekraczać limitu wskazanego w cyt. wyżej przepisach, tj. równowartości 100.000 euro, a także wartości początkowej tego środka trwałego, ustalonej zgodnie z cyt. art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ceny jego nabycia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług zawarta zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl