IBPBI/1/415-207/10/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2010 r. (data wpływu do Organu 25 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu dokonania korekty przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2010 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie momentu dokonania korekty przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonał sprzedaży towarów handlowych w 2009 r., na co wystawił fakturę VAT w 2009 r.. Następnie odbiorca dokonał częściowego zwrotu zakupionych towarów w styczniu 2010 r., na co Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą sprzedaży w miesiącu styczniu 2010 r., którą to odbiorca odebrał (potwierdził fakt odbioru faktury korygującej) w styczniu 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zmniejszenie przychodu z tytułu faktury korygującej sprzedaży wystawionej w 2010 r. należy ująć w styczniu 2010 r....

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej uznaje się kwoty należne po wyłączeniu wartości zwróconych towarów. Korekta faktury z 2009 r. dokonana w 2010 r. wywołuje skutki dopiero w momencie jej wystawienia, czyli w 2010 r. Wtedy bowiem powstałby dodatkowy przychód należny (w przypadku podwyższenia wartości faktury) lub nastąpiłoby zmniejszenie przychodu (w przypadku obniżenia wartości faktury).

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał pismo Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego z dnia 20 czerwca 2007 r. znak: ŁUS-II-2-423/89/07/AG.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej) uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Z ww. przepisów wynika, iż co do zasady, momentem uzyskania przychodu jest dzień wydania rzeczy. W przypadku jednak gdy wydanie rzeczy następuje po wystawieniu faktury, przychód powstaje w dniu jej wystawienia a nie w momencie wydania rzeczy. Przychód ustala się w wysokości należnych podatnikowi kwot, choćby nie zostały one otrzymane. Należy go zatem pomniejszyć m.in. o wartość zwróconych towarów.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają przepisów regulujących zasady dokonywania korekty przychodów. Nie zawierają także uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie wystawienia faktury korygującej, czy teżw dacie powstania przychodu należnego. Zauważyć jednak należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje bowiem zmiany daty powstania przychodu, wpływa jedynie na jego wysokość. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W ramach tej działalności w 2009 r. dokonał sprzedaży towarów handlowych, co zostało potwierdzone wystawioną przez niego fakturą VAT. Następnie kontrahent dokonał częściowego zwrotu zakupionych towarów, na co w styczniu 2010 r. została wystawiona faktura korygująca.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż zwrot towarów handlowych, potwierdzony wystawieniem faktury korygującej, wpływa na zmniejszenie wcześniej uzyskanego przychodu ze sprzedaży, powinien zatem zostać uwzględniony w wielkości przychodów poprzez ich zmniejszenie w okresie sprawozdawczym, w którym przychód ten powstał. Wnioskodawca winien był zatem uwzględnić wystawioną w styczniu 2010 r. fakturę korygującą, dotyczącą sprzedaży dokonanej w 2009 r. w przychodach za rok 2009 r.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.