IBPBI/1/415-197/09/ZK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-197/09/ZK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana D., przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 17 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży przez spółkę komandytową wniesionej do niej w formie aportu nieruchomości (we wniosku pytanie to oznaczono Nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży przez spółkę komandytową wniesionej do niej w formie aportu nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza założyć w 2009 r. spółkę komandytową. Będzie komandytariuszem spółki komandytowej. Komplementariuszem spółki komandytowej będzie Spółka z o.o. (wnioskodawca jest powiązany kapitałowo ze Spółką z o.o.). Zamierza wnieść do spółki komandytowej wkład gotówkowy. Spółka z o.o. wniesie do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci zabudowanego gruntu. Na gruncie tym znajdują się budynki i budowle, które obecnie Spółka z o.o. wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej. Zabudowany grunt będący przedmiotem aportu jest jednym ze składników majątku Spółki z o.o. Przedmiotem aportu nie będą inne składniki majątkowe stanowiące własność Spółki z o.o. Obecnie budynki i budowle są środkami trwałymi w Spółce z o.o.

Spółka z o.o. wnosząc aport do spółki komandytowej określi wartość wnoszonego wkładu (wartość nieruchomości) przy uwzględnieniu jego wartości rynkowej (Spółka z o.o. wskaże wartość rynkowa gruntu, budynków i budowli).

Umowa spółki komandytowej będzie przewidywała określony podział zysków. Udział w zysku danego wspólnika spółki komandytowej nie będzie miał związku z wysokością wkładu wniesionego do spółki komandytowej.

Wniesiona do spółki komandytowej nieruchomość będzie wynajmowana przez spółkę komandytową. W przyszłości nieruchomość wniesiona do spółki komandytowej może być przez spółkę komandytową sprzedana.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Co będzie kosztem uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia nieruchomości przez spółkę komandytową (we wniosku pytanie to oznaczono Nr 2).

Zdaniem wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży środka trwałego (nieruchomości) przez spółkę komandytową będzie wartość nieruchomości z dnia wniesienia wkładu do spółki komandytowej, pomniejszona o ewentualne odpisy amortyzacyjne. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 pkt 1 (winno być art. 23 ust. 1 pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie gruntów, prawa wieczystego użytkowania, na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki takie, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zdaniem organów podatkowych, za wydatek poniesiony na nabycie środka trwałego w postaci nieruchomości otrzymanej przez spółkę komandytową w formie aportu należy uznać wartość rynkową tej nieruchomości z dnia wniesienia jej do spółki osobowej. W związku z tym zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, to wartość rynkowa wnoszonej aportem nieruchomości (zgodnie z umową spółki komandytowej) stanowi wydatek na nabycie nieruchomości uwzględniany jako koszt uzyskania przychodów przy określaniu dochodu ze zbycia.

W razie zbycia przez spółkę komandytową nieruchomości, kosztem uzyskania przychodów (rozpoznanym przez wspólników spółki komandytowej proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie:

* w wypadku gruntu - wartość gruntu wskazana przez wspólnika (Spółkę z o.o.) w momencie wniesienia aportu (nie wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia aportu),

* w wypadku budynku - wartość początkowa budynku ustalona przez wspólnika (Spółkę z o.o.) na dzień wniesienia budynku aportem do spółki komandytowej (nie wyższa od wartości rynkowej), pomniejszona o sumę dokonanych po dniu wniesienia aportu odpisów amortyzacyjnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska wnioskodawca wskazał następujące interpretacje indywidualne:

* z dnia 5 maja 2008 r. znak IBPB3/423-92/08/AM/KAN-1179/08, znak IBPB3/423-93/08/AM/KAN-1172/08 i znak IBPB3/423-94/08/AM/KAN-1178/08,

* z dnia 12 maja 2008 r. znak IBPB3/423-116/08/AP/KAN-1361/08,

* z dnia 26 marca 2008 r. znak IBPB3/423-246/08/SD/KAN-3279/12/07,

wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* z dnia 7 października 2008 r. znak IPPB3/423-1069/08-2/MS,

* z dnia 8 września 2008 r. znak IP-PB3-423-960/08-2/MS,

* z dnia 12 grudnia 2007 r. znak IP-PB3-423-211/07-3/MS,

wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a.

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b.

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c.

ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,

- wydatki, te zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do treści art. 24 ust. 2 zd. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej jest przychód z odpłatnego zbycia składnika majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Wartość początkową środka trwałego ustala się według zasad określonych w art. 22g ww. ustawy.

Przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

Przy czym zgodnie z art. 22a ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w przypadku zbycia przez Spółkę komandytową, wniesionych do niej w formie wkładu niepieniężnego, środków trwałych w postaci budynków i budowli, kosztem uzyskania przychodów będzie ich wartość początkowa wykazana w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Natomiast w sytuacji, gdy przedmiotem zbycia będzie nieruchomość gruntowa, koszt uzyskania przychodów winien zostać ustalony w wysokości wartości początkowej tej nieruchomości wykazanej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto zauważyć należy, iż stosownie do treści art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tak ustalone koszty uzyskania przychodów u każdego wspólnika będą określone proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Ustęp 2 tego artykułu stanowi, iż zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.

Nadmienić także należy, iż wartość początkową środka trwałego nabytego w postaci wkładu niepieniężnego ustalają wspólnicy osobowej spółki handlowej (a nie jeden ze wspólników - wnoszący ten wkład jak stwierdzono zarówno w opisie zdarzenia przyszłego jak i w stanowisku wnioskodawcy przedstawionym we wniosku ORD-IN).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl