IBPBI/1/415-188/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 18 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych jakie dla Wnioskodawcy powstaną w związku ze sprzedażą wskazanych we wniosku nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 18 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych jakie dla Wnioskodawcy powstaną w związku ze sprzedażą wskazanych we wniosku nieruchomości. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 kwietnia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-188/13/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 10 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 2 lipca 2007 r. Wnioskodawca i Jego małżonka zakupili nieruchomość składającą się z działki gruntowej nr 42/83 o powierzchni 1,15 ha zabudowanej budynkami użytkowymi, tj. halą produkcyjną o powierzchni 1440 m² oraz magazynem nawozowym o powierzchni 366 m^2. W dniu 10 sierpnia 2007 r. małżonkowie otrzymali od starosty powiatowego pozwolenie na dobudowę hali, budowę suszarni, rozbudowę hali trakowej z urządzeniami technicznymi - kotłownią i silosem, na ww. działce. W dniu 2 listopada 2007 r. małżonka Wnioskodawcy prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, wydzierżawiła część nieruchomości znajdującej się na działce 42/83, o powierzchni 2.000 m² stanowiącej suszarnie i magazyn do składowania surowców, budynek kotłowni o powierzchni 98 m² oraz budynek hali o powierzchni 200 m^2. W 2013 r. małżonkowie zamierzają sprzedać działkę gruntową o powierzchni 1,15 ha wraz z znajdującymi się na niej budynkami. Nieruchomość nigdy nie była ujęta w ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez małżonkę Wnioskodawcy działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 7 maja 2013 r., wskazano, iż:

* Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej,

* wskazane we wniosku nieruchomości nie zostały nabyte, ani wytworzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy,

* składnikiem majątku będącym przedmiotem najmu w ramach prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy działalności gospodarczej była część nieruchomości, o powierzchni 2.000 m² stanowiącej suszarnie i magazyn do składowania surowców, budynek kotłowni o powierzchni 98 m² oraz budynek hali o powierzchni 200 m^2. Przedmiotowe nieruchomości nigdy nie były ujęte w ewidencji środków trwałych, a tym samym nie podlegały amortyzacji.

* nieruchomości wskazane we wniosku objęte są wspólnością majątkową małżeńską.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sprzedając ww. nieruchomość po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, będę zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

(część pytania oznaczonego we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a i c ww. ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi ujętymi w ewidencji środków trwałych. Ponadto do tego źródła należą m.in. także przychody z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych.

Wskazane przepisy stanowią wprost, że zyski ze sprzedaży nieruchomości niemieszkalnych zalicza się do przychodów z działalności gospodarczej, gdy nieruchomości lub prawo z nią związane zostały wpisane do ewidencji środków trwałych.

W obliczu powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i ponadto, których wartość początkowa nie przekroczyła 1.500 zł oraz które nie są spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu użytkowego lub udziałem w takim prawie, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie będzie stanowić przychodu z działalności gospodarczej oraz nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego, jako że dokonywana jest ona po upływie pięciu lat do końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Na poparcie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki NSA:

* z dnia 22 kwietnia 2010 r. sygn. akt II FSK 2196/08,

* z dnia 15 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1151/10,

* z dnia 2 marca 2012 r., sygn. akt II FSK 1545/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Odpłatne zbycie nieruchomości w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), może stanowić przychód ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lub w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ww. ustawy.

W myśl bowiem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w dniu 2 lipca 2007 r. Wnioskodawca i Jego małżonka zakupili nieruchomość składającą się z działki gruntowej nr 42/83 o powierzchni 1,15 ha zabudowanej budynkami użytkowymi, tj. halą produkcyjną o powierzchni 1440 m² oraz magazynem nawozowym o powierzchni 366 m^2. W dniu 10 sierpnia 2007 r. małżonkowie otrzymali od starosty powiatowego pozwolenie na dobudowę hali, budowę suszarni, rozbudowę hali trakowej z urządzeniami technicznymi - kotłownią i silosem, na ww. działce. W dniu 2 listopada 2007 r. małżonka Wnioskodawcy prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, wydzierżawiła część nieruchomości znajdującej się na działce 42/83, o powierzchni 2.000 m^2, stanowiącej suszarnię i magazyn do składowania surowców, budynek kotłowni o powierzchni 98 m² oraz budynek hali o powierzchni 200 m^2. Nieruchomości te nigdy nie były ujęte w ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez małżonkę Wnioskodawcy działalności gospodarczej, a tym samym nie podlegały amortyzacji. Z wniosku wynika również, iż Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast ww. nieruchomości objęte są wspólnością majątkową małżeńską. W 2013 r. małżonkowie zamierzają sprzedać działkę gruntową o powierzchni 1,15 ha wraz ze znajdującymi się na niej budynkami.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie sposób uznać, iż sprzedaż wskazanych we wniosku nieruchomości (wykorzystywanych w działalności gospodarczej Jego żony) generuje dla Niego przychód z tego źródła przychodów.

Jednocześnie z uwagi na okres jaki upłynął między nabyciem lub wybudowaniem przedmiotowych nieruchomości (tekst jedn.: 2007 r.), a datą ich planowanej sprzedaży (tekst jedn.: 2013 r.) - przekraczający okres 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż przychód ze sprzedaży tych nieruchomości, nie będzie dla Wnioskodawcy generował przychodu, o którym mowa w tym przepisie i nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nie sposób zgodzić się z zawartym w stanowisku Wnioskodawcy stwierdzeniem, iż w każdym przypadku sprzedaż nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, a nieujętej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (nie wykazanej jako środek trwały), nie generuje przychodu ze źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zważywszy jednak, iż Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej nie sposób uznać, iż stwierdzenie powyższe wpływa na ocenę Jego stanowiska, przedstawionego we wniosku ORD-IN.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 oraz części pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.