IBPBI/1/415-180/13/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 15 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości zastosowania 3,0% stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży pawilonu handlowego, który nie jest trwale związany z gruntem - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości zastosowania 3,0% stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży pawilonu handlowego, który nie jest trwale związany z gruntem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni do 29 września 2011 r. prowadziła działalność gospodarczą. W ramach tej działalności świadczyła usługi gastronomiczne (sprzedaż frytek). Podatek dochodowy opłacała w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W drodze darowizny otrzymała od ojca pawilon handlowy, który był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Pawilon ten (budka) nie był trwale związany z gruntem dzierżawionym od PKP. W lipcu 2012 r., tj. już po likwidacji działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni sprzedała ten pawilon. Od przychodu uzyskanego z tej sprzedaży Wnioskodawczyni uiściła podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 3,0% uzyskanego ze sprzedaży przychodu. Istotne elementy stanu faktycznego, zawarto również w części H poz. 70 wniosku, gdzie wskazano, iż ww. pawilon nie stanowił nieruchomości i w każdej chwili mógł być przeniesiony w inne miejsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. podatek zryczałtowany uiszczono w prawidłowej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionej sytuacji ww. pawilon nie stanowił nieruchomości, ani części składowej nieruchomości gruntowej. Nie był on trwale związany z gruntem. Ponadto usytuowany był na cudzym gruncie i nie należał do właściciela działki. Wnioskodawczyni w każdej chwili (gdyby właściciel działki wypowiedział dzierżawę) mogła ten pawilon przenieść w inne miejsce. Z tej też przyczyny, uiszczając należny ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, od przychodów uzyskanych ze sprzedaży ww. pawilonu, oparła się na treści art. 12 pkt 5 lit. f (winno być art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. f) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), co tym samym oznacza, iż ww. przychód zdaniem Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu 3% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe bowiem ze złożonego wniosku w sposób jednoznaczny wynika, iż pawilon będący przedmiotem odpłatnego zbycia nie był trwale związany z gruntem, na którym się znajdował, nie stanowił nieruchomości oraz był wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.