IBPBI/1/415-170/10/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 19 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 23 kwietnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup psa, jego wyszkolenie, wyżywienie oraz opiekę weterynaryjną i szczepienia - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup psa, jego wyszkolenie, wyżywienie oraz opiekę weterynaryjną i szczepienia.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 14 kwietnia 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-170/10/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 23 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi firmę (biuro rachunkowe) w budynku, w którym zamieszkuje. W celu zabezpieczenia majątku biura oraz dokumentów, które powierzyli jej klienci na przechowanie, postanowiła zakupić psa, owczarka niemieckiego. Psa, którego zakupiła na potrzeby działalności gospodarczej planuje oddać na szkolenie obronne tak aby mogła czuć się bezpiecznie a jednocześnie aby klienci bezpiecznie mogli korzystać z usług biura. Aktualnie Wnioskodawczyni posiada dwa psy, które pilnują posesji, ale psy te nie nadają się do szkolenia, a bez wyszkolenia psa nie może być pewna reakcji psa na zagrożenie.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

* budynek, w którym mieści się działalność gospodarcza jest to budynek jednorodzinny, stanowiący współwłasność Wnioskodawczyni i jej męża (mających wspólność majątkową),

* budynek ten służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawczyni (Wnioskodawczyni mieszka w nim wraz z mężem i dwójką małoletnich dzieci), jest to ich jedyny budynek mieszkalny,

* do ochrony posesji aktualnie posiada psy nierasowe i nieszkolone,

* przy zakupie psa do ochrony biura Wnioskodawczyni kierowała się rasą użytkową, owczarki niemieckie mają sprawdzoną psychikę, wykorzystywane są przez służby policyjne, straż graniczną, czy miejską,

* pomieszczenie biura rachunkowego posiada odrębne wejście, biuro jest czynne do późnych godzin wieczornych,

* w biurze pracują same kobiety, co może zachęcać potencjalnych przestępców do napadu na Wnioskodawczynię, czy jej pracownice,

* biuro mieści się na wsi, więc nie ma możliwości podpisania umowy z firmą ochroniarską, która w razie napadu stawiłaby się w kilka minut na terenie firmy,

* budynek mieszkalny, w którym jest prowadzona działalność gospodarcza nie służy innym podmiotom gospodarczym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatek na zakup psa (umowa kupna-sprzedaży) oraz zapłatę za wyszkolenie obronne psa, wyżywienie, opiekę weterynaryjną i szczepienia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki na zakup psa oraz jego utrzymanie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Firma pracuje do późnych godzin wieczornych, więc wyszkolony pies zapewniałby Wnioskodawczyni i jej pracownikom bezpieczeństwo a jednocześnie nie zagrażał klientom. Pilnowałby obiektu firmy, co ma na celu wyeliminowanie ewentualnych kradzieży, wybryków chuligańskich, czy uszkodzenia mienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Pamiętać przy tym należy, iż koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą (biuro rachunkowe) w budynku jednorodzinnym prywatnym. Budynek ten stanowi współwłasność Wnioskodawczyni i jej męża i oprócz wykorzystywania go w ww. działalności gospodarczej, służy on zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych ich rodziny. Do pilnowania posesji, na której znajduje się ww. budynek Wnioskodawczyni posiada dwa niewyszkolone psy. Obecnie zakupiła trzeciego psa (owczarka niemieckiego), którego planuje oddać na specjalistyczne szkolenie obronne. Pies ten ma służyć ochronie Wnioskodawczyni i jej pracowników, a także majątku wykorzystywanego w prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z powyższym Wnioskodawczyni ponosi wydatki na zakup psa, jego wyszkolenie, wyżywienie, opiekę weterynaryjną i szczepienia. Z uwagi na miejsce położenia firmy nie jest możliwe zawarcie umowy z firmą ochroniarską. Z powyższego wynika jednak, iż zakupiony przez Wnioskodawczynię pies służy zarówno prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej jak i jej celom prywatnym. Pilnuje bowiem budynku służącego tej działalności jak i zaspokajającego potrzeby mieszkaniowe rodziny Wnioskodawczyni. Służy zatem ochronie majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej jak i majątku prywatnego.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki związane z utrzymaniem zakupionego psa, tj. wydatki na jego zakup, wyszkolenie, wyżywienie, opiekę weterynaryjną i szczepienia, lecz jedynie w takiej części, w jakiej pies ten będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności, a nie dla celów prywatnych. Pamiętać przy tym należy, iż to na Wnioskodawczyni, jako odnoszącej korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania w jakiej części wydatki te mają związek z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.