IBPBI/1/415-1581/12/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 28 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania na cele osobiste składnika majątku będącego środkiem trwałym w prowadzonej działalności gospodarczej oraz darowizny tego środka na rzecz brata - jest prawidłowe.

W dniu 28 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania na cele osobiste składnika majątku będącego środkiem trwałym w prowadzonej działalności gospodarczej oraz darowizny tego środka na rzecz brata.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 20 lutego 2008 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług brokerskich. Wpis do ewidencji działalności gospodarczej zawiera następujące określenie wykonywania działalności wg kodów PKD:

* 66.22.Z - Działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych,

* 66.21.Z - Działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat,

* 66.29.Z - Pozostała działalność wspomagająca ubezpieczenia i fundusze emerytalne,

* 70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzenia,

* 85.59.Z - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane,

* 85.60.Z - Działalność wspomagająca edukacje.

W dniu 23 września 2008 r., Wnioskodawca zakupił samochód osobowy, który przyjął do ewidencji środków trwałych. Amortyzację rozpoczął od października 2008 r. Samochód ten był amortyzowany do października 2011 r. W związku z użytkowaniem pojazdu ponosił też koszty zakupu paliwa, części, ubezpieczenia (AC, OC) oraz koszty napraw. Amortyzacja i ww. koszty stanowiły koszty uzyskania przychodu w myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pomniejszały podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W grudniu 2012 r. Wnioskodawca zamierza wycofać zamortyzowany samochód z ewidencji środków trwałych i przekazać na potrzeby własne, a następnie w formie umowy darowizny, przekazać bratu (osobie należącej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy darowizna środka trwałego wycofanego z działalności gospodarczej i przekazanego bratu nie spowoduje powstania przychodu podatkowego u darczyńcy.

Czy w związku z tym zdarzeniem nie istnieje obowiązek korygowania kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej poprzez wystornowanie odpisów amortyzacyjnych od całkowicie zamortyzowanego środka trwałego oraz pozostałych wydatków związanych z jego użytkowaniem.

Zdaniem Wnioskodawcy, u żadnej ze stron umowy darowizny nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wycofanie ww. samochodu nie stanowi odpłatnego zbycia środka trwałego i w związku z tym nie powstanie przychód z działalności gospodarczej i nie wywoła to żadnego skutku w zakresie podatku dochodowego. Według Wnioskodawcy wycofanie samochodu z działalności gospodarczej i przekazanie go w formie darowizny nie spowoduje też konieczności korekty w całości kosztów poniesionych na użytkowanie tego samochodu w działalności gospodarczej. Darowizna jest umową, na podstawie której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Skuteczność darowizny wymaga jej przyjęcia przez obdarowanego, który w rezultacie uzyskuje przysporzenie majątkowe. Do przychodów z tytułu nieodpłatnego nabycia rzeczy lub praw w drodze darowizny zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.). Jeżeli więc obdarowany, tj. brat Wnioskodawcy przyjmie samochód osobowy, nie powstanie ani u niego, ani u darczyńcy, w związku z tym zdarzeniem, obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to wprost z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wyłącza zastosowanie przepisów tej ustawy, w takich przypadkach. Wnioskodawca uważa także, że wycofanie z majątku firmy środka trwałego, nie obliguje Go też do skorygowania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, poprzez wyksięgowanie odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości początkowej tego składnika majątku, ani innych wydatków związanych z jego użytkowaniem (tekst jedn.: poniesionych na zakup paliwa, części, ubezpieczenia OC i AC, oraz wydatków poniesionych na naprawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, w wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści wniosku wynika m.in., że Wnioskodawca zakupił samochód osobowy, który uznał za środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej. Samochód ten był amortyzowany do października 2011 r. W związku z jego użytkowaniem ponosił też koszty zakupu paliwa, części, ubezpieczenia (AC, OC) oraz koszty napraw. W grudniu 2012 r. Wnioskodawca zamierza wycofać zamortyzowany samochód z ewidencji środków trwałych i przekazać na potrzeby własne, a następnie w formie umowy darowizny, przekazać bratu.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Czynność wycofania składnika majątku (ww. samochodu) z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi żadnych skutków podatkowych w tym podatku. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, dlatego też przekazanie składnika majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby osobiste nie powoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy. Poprzez tą czynność nie uzyska on żadnego przysporzenia majątkowego. Nastąpi wyłącznie przesunięcie rzeczy z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku osobistego. Jeżeli zatem, ww. czynność polegać będzie wyłącznie na przesunięciu majątkowym, to czynność ta nie spowoduje również konieczności korekty kosztów uzyskania przychodów związanych z użytkowaniem przesuniętego składnika majątku (samochodu) oraz zaliczonych do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych jakie wywoła w podatku dochodowym od osób fizycznych darowizna ww. samochodu na rzecz brata Wnioskodawcy zauważyć należy, iż zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Z powyższych przepisów wynika również, iż każda darowizna, bez względu na przedmiot darowizny, a zatem również darowizna samochodu, stanowiącego uprzednio składnik majątku prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość jej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mając na względzie, iż przekazanie ww. składnika majątku (samochód), nastąpi nieodpłatnie (w drodze darowizny), stwierdzić również należy, iż w związku z dokonaniem tej czynności prawnej nie powstanie przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w cyt. powyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Również i ta czynność prawna nie spowoduje konieczności korekty kosztów podatkowych związanych z amortyzacją darowanego samochodu oraz jego użytkowaniem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie dot. skutków podatkowych darowizny ww. samochodu dla brata Wnioskodawcy zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.