IBPBI/1/415-1507/12/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2012 r. (data wpływu do Organu 3 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet za czas zagranicznych podróży służbowych - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2012 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet za czas zagranicznych podróży służbowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznego projektowania. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jego główny kontrahent, zajmujący się produkcją siedzeń samochodowych, posiada swoją siedzibę za granicą (w Wielkiej Brytanii) i z Wnioskodawcą utrzymuje kontakt przede wszystkim drogą elektroniczną i telefoniczną. Wnioskodawca, co jakiś czas odbywa podróż służbową do Wielkiej Brytania m.in. w celu podtrzymania dalszej współpracy, jak również konsultacji związanych z projektami. Uczestniczy On także w testach wytrzymałościowych zaprojektowanych siedzeń i w razie potrzeby wprowadza odpowiednie zmiany. Wnioskodawca nie ma w umowie z kontrahentem adnotacji o wyjazdach, a długość pobytu za granicą dochodzi niekiedy do dwóch tygodni, co wiąże się ze zwiększonymi wydatkami na utrzymanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jako osoba prowadząca działalność gospodarczą mogę wydatki z tytułu wyjazdu - diety, w wysokości określonej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.), zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, podróżą służbową jest każda podróż osoby prowadzącej działalność gospodarczą, która pozostaje w związku z tą działalnością i ma na celu osiągnięcie przychodu. W związku z tym podróże Wnioskodawcy do zleceniobiorcy i wykonywanie tam zlecenia są podróżami służbowymi, a zatem zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, diety są kosztami uzyskania przychodu (do wysokości określonej w ww. rozporządzeniu). Wyżej wymieniony przepis nie określa żadnych ograniczeń kręgu osób uprawnionych ze względu na rodzaj lub miejsce wykonywania czynności, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani nie rozróżnia częstotliwości i celu wyjazdu służbowego. Istotą decydującą o kwalifikacji określonego wyjazdu, jako podróży służbowej jest jej związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 kwietnia 2012 r. Znak: ITPB1/415-152/127AK oraz z dnia 7 maja 2012 r. Znak: ITPB1/415-180/12/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy, nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Powyższe oznacza, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość diet związanych z własnymi podróżami służbowymi do wysokości nieprzekraczającej wysokości diet określonych dla wskazanej grupy pracowników, w przypadku podróży zagranicznych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznego projektowania. Jego główny kontrahent zajmujący się produkcją siedzeń samochodowych, posiada swoją siedzibę za granicą. Wnioskodawca co jakiś czas odbywa podróż służbową do Wielkiej Brytania w celu m.in. podtrzymania dalszej współpracy jak również konsultacji związanych z projektami oraz uczestniczy także w testach wytrzymałościowych zaprojektowanych siedzeń i w razie potrzeby wprowadza odpowiednie zmiany.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli zagraniczne wyjazdy Wnioskodawcy do kontrahenta (zleceniodawcy) w Wielkiej Brytanii, wykonywane są w ramach odbywanych przez Niego zagranicznych podróży służbowych, to do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej może On zaliczać wartości diet za czas tych podróży, do wysokości wskazanej w ww. rozporządzeniu.

Wyjaśnić przy tym należy, iż pojęcie "podróży służbowej", unormowane jest w przepisach prawa pracy, tj. w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) oraz w przepisach wykonawczych do tej ustawy, a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy wyjazdy, o których mowa we wniosku, odbywane przez Wnioskodawcę, są podróżami służbowymi, nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.