IBPBI/1/415-1457/14/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 grudnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 4 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zmiany udziału w zysku spółki komandytowej w trakcie roku podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych zmiany udziału w zysku spółki komandytowej w trakcie roku podatkowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Obecnie jest komandytariuszem spółki komandytowej (dalej: "Spółka") i zgodnie z umową przysługuje mu prawo do 4% jej zysku. W przyszłym roku, w trakcie trwania roku obrotowego Spółki (a więc po 1 stycznia 2015 r.), planowane jest wystąpienie ze Spółki jednego z jej wspólników. W związku z powyższym, z dniem wystąpienia tego wspólnika ze Spółki, zmianie ulegnie proporcja zysków, która przypada na pozostałych wspólników. Oznacza to, że w wyniku tej zmiany udział Wnioskodawcy w zysku Spółki ulegnie zwiększeniu. Umowa Spółki nie modyfikuje w żaden sposób kodeksowych reguł podziału jej zysku co oznacza, że każdy ze wspólników ma prawo do wypłaty przysługującego na niego zysku po zakończeniu roku obrotowego, stosownie do udziału w jej zysku, który przypada na tego wspólnika na ostatni dzień roku obrotowego. W rezultacie powyższego, z uwagi na zmianę udziału w zyskach Spółki (związaną z wystąpieniem z niej jednego ze wspólników), może dojść do sytuacji, w której wypłacony na rzecz Wnioskodawcy zysk będzie wyższy, niż wartość zysku przypadającego na niego w trakcie roku i stanowiącego jego dochód podatkowy z tytułu udziału w zysku Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić przychody oraz koszty uzyskania przychodówz udziału w Spółce w związku ze zmianą udziału w jej zyskach, która nastąpi w wyniku wystąpienia z niej jednego ze wspólników.

2. Czy wypłata na rzecz Wnioskodawcy zysku Spółki, będzie generowała po jego stronie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien rozpoznawać przychody i koszty uzyskania przychodów wynikające z działalności Spółki proporcjonalnie do posiadanego - na moment uzyskania przychodów i rozpoznania kosztów - udziału w zyskach Spółki.

Uzasadniając powyższe stanowisko Wnioskodawca zaznaczył, że Spółka, jako spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami są natomiast jej wspólnicy. W związkuz tym, dochody generowane przez Spółkę nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają jedynie dochody poszczególnych wspólników Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu udziału w Spółce będą stanowić dla niego przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "Ustawa PIT"). Zgodnie bowiem z art. 5b ust. 2 Ustawy PIT, w przypadku, gdy spółka niemająca osobowości prawnej (w tym Spółka komandytowa) prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, wówczas również przychody wspólnika z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Powyższe oznacza, że jeśli Spółka prowadzi działalność gospodarczą, przychody z udziału w niej, uznaje się za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 Ustawy PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (a więc również w Spółce komandytowej) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, jak również wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT).

Podkreślenia wymaga również fakt, że ustawodawca nie wprowadził jakichkolwiek regulacji, które odnosiłyby się do sytuacji, w której dochodzi do zmiany wysokości udziału w zyskach spółki osobowej i wpływu takiej zmiany na sposób przypisywania przychodów i kosztów, a tym samym kalkulacji dochodów podlegających opodatkowaniu przez poszczególnych wspólników.

W ocenie Wnioskodawcy, uwzględniając specyfikę opodatkowania dochodów spółek osobowych (a więc transparentność podatkową spółek osobowych w zakresie podatku dochodowego, jak również neutralność podatkową wypłaty zysków ze spółki osobowej) należy przyjąć, że decydujące znaczenie ma wskazywany w Ustawie PIT parametr, w postaci udziału w zyskach spółki osobowej na moment rozpoznania przychodów i kosztów. W związku z powyższym, w przypadku, gdy dojdzie do wskazywanej w opisie zdarzenia przyszłego zmiany proporcji udziałów w zyskach Spółki, konieczne będzie ustalenie wysokości przychodów i kosztów dotyczących działalności Spółki w okresie przed i po tej zmianie. Powyższa zmiana spowoduje zatem zwiększenie przypadającego na Wnioskodawcę udziału w zysku Spółki od momentu dokonania tej zmiany, a więc z momentem zmiany umowy Spółki, dotyczącej wystąpienia z niej jednego ze wspólników i związanej z tym zmiany proporcji udziału w jej zyskach. Mając powyższe na uwadze, przypadające na Wnioskodawcę przychody i koszty, do momentu wyżej opisanej zmiany w proporcji udziałów w zyskach Spółki, powinny być ustalane na podstawie jego udziału w zyskach Spółki obowiązującego przed tą zmianą. Natomiast od momentu zmiany proporcji udziałów w zyskach Spółki, przypadające na Wnioskodawcę przychody i koszty powinien on ustalać na podstawie zmienionego (a więc zwiększonego) udziału w zyskach Spółki. Roczną wartość przychodów i kosztów, jaką powinien wykazać w swoim rocznym zeznaniu podatkowym będzie stanowiła suma przychodów i kosztów obliczonych za okres przed i po zmianie proporcji udziałów w zyskach Spółki, w sposób wskazany powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przedstawione powyżej argumenty należy uznać, że przychody i koszty z tytułu udziału w Spółce za okres przed zmianą proporcji udziałów w jej zyskach, powinien ustalać według dotychczasowego udziału w jej zyskach, a za okres po tej zmianie według zmienionego (a wiec zwiększonego) udziału w zyskach Spółki, przy czym roczna wartość przychodów i kosztów, jaką powinienem wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym, stanowić będzie sumę przychodów i kosztów obliczonych za okres przed i po tej zmianie, w sposób wskazany powyżej.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej Poznaniu z 5 grudnia 2012 r. Znak: ILPB1/415-870/12-2/AA oraz z 18 grudnia 2013 r. Znak: ILPB1/415-1086/13-2/AA.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacony na jego rzecz zysk wypracowany przez Spółkę w ciągu roku obrotowego nie będzie generował po jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Uzasadniając powyższe stanowisko Wnioskodawca zaznaczył, że zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi, wspólnicy spółek osobowych (a więc i Spółki komandytowej) mogą żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Ustalenie poziomu należnego wspólnikom zysku zależne jest od wartości, które wynikają ze sporządzonego sprawozdania finansowego. Zgodnie z generalnymi zasadami, które nie zostały zmodyfikowane w umowie Spółki, zysk przypadający na danego wspólnika określa się według udziału danego wspólnika w zysku Spółki na ostatni dzień roku obrotowego. Analizując skutki podatkowe wypłaty zysku ze Spółki należy się odnieść do sposobu opodatkowania zysków generowanych w ramach jej działalności. Z uwagi na fakt, że Spółka komandytowa jest spółką osobową, nie jest ona podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami są natomiast jej wspólnicy.

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z transparentnością podatkową spółek osobowych, przychód należny powinien zostać przyporządkowany do poszczególnych wspólników w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w zyskach Spółki na podstawie zawartej umowy. Analogicznie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, uwzględniając przy tym wydatki, które nie mogą stanowić kosztu podatkowego. Dopiero dochód określony na podstawie tak ustalonych kwot przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów powinien zostać opodatkowany przez danego wspólnika podatkiem dochodowym. Mając na uwadze powyższe, dochody z tytułu udziału w zysku Spółki, stanowić będą dla Wnioskodawcy przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "Ustawa PIT). Z tytułu uzyskiwanych dochodów ze Spółki Wnioskodawca będzie w trakcie roku płacił zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z przepisami Ustawy PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, powinien rozpoznawać przychody i koszty podatkowe wynikające z działalności Spółki, ustalając tym samym dochód do opodatkowania, proporcjonalnie do posiadanego przez niego - na moment uzyskania przychodów i kosztów - udziału w zyskach Spółki, uwzględniając przy tym każdorazową zmianę wysokości tego udziału. Jak już wcześniej wskazano, zgodnie z konstrukcją przyjętą przez ustawodawcę, podmiotami zobowiązanymi do zapłaty podatku od dochodów uzyskanych w ramach spółki osobowej są jej wspólnicy, a nie sama spółka osobowa. Przychody i koszty przypisuje się poszczególnym wspólnikom, zgodnie z ich udziałem w zyskach. Z tego względu szczególnie istotna jest każda zmiana tego udziału, która następuje w trakcie roku obrotowego. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że przyjęte przez ustawodawcę rozwiązanie całkowicie uniezależnia kwestię opodatkowania dochodów od udziału w zyskach na moment podziału zysku spółki osobowej za dany rok obrotowy.

W związku z powyższym należy przyjąć, że dochody z działalności spółki osobowej są opodatkowywane przez wspólników sukcesywnie w trakcie roku, kiedy są one uzyskiwane, a ewentualna wypłata zysków ze Spółki na rzecz wspólników realizowana zgodnie z postanowieniami prawa spółek i umową Spółki nie generuje już po ich stronie żadnych skutków podatkowych na gruncie podatku dochodowego. Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, na brak opodatkowania podatkiem dochodowym wypłaty zysku ze Spółki nie powinna mieć żadnego wpływu relacja poziomu zysku wypłaconego na jego rzecz w stosunku do wysokości dochodu opodatkowanego przez niego z tytułu udziału w Spółce. W szczególności, gdy wypłacony zysk będzie wyższy niż dochód opodatkowany przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w Spółce nie zaistnieje konieczność zapłaty przez niego podatku dochodowego od tej nadwyżki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przedstawione powyżej argumenty należy uznać, że wypłata na jego rzecz zysku Spółki nie będzie generowała po jego stronie przychodu z jakiegokolwiek ze źródeł, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, w szczególności przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej Poznaniu z 5 grudnia 2012 r. Znak: ILPB1/415-870/12-2/AA oraz z 18 grudnia 2013 r. Znak: ILPB1/415-1086/13-2/AA.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm. - dalej: "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. W myśl art. 102 k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązanie spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Stosownie do art. 123 § 1 k.s.h., komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. W sprawach nieuregulowanych w Dziale III Kodeksu spółek handlowych, do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 k.s.h.). W myśl natomiast art. 51 k.s.h. (dotyczącego spółki jawnej), każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. Cytowane powyżej przepisy nie przewidują możliwości wyłączenia wspólnika z udziału w zyskach spółki.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej). Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

(art. 8 ust. 2 ww. ustawy).

W przypadku braku przeciwnego wskazania przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. W świetle powyższego, z uwagi na transparentność podatkową spółki komandytowej, przychód przypadający na wspólnika spółki ustala się w takiej wysokości, w jakiej wspólnik ten uczestniczy w zysku spółki. Przy czym, udział wspólnika w zysku spółki określa się na podstawie przepisów k.s.h., zgodnie z którymi wspólnicy uczestniczą w zysku spółki w częściach równych, chyba że inne zasady określone zostaną w umowie spółki.k.s.h. pozostawia zatem wspólnikom spółki osobowej swobodę w kształtowaniu wysokości udziału poszczególnych wspólników w zysku oraz stratach spółki. Podobnie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, wyłączając jednak te wydatki, które nie mogą stanowić kosztu podatkowego u wspólnika. Dopiero dochód określony na podstawie tak ustalonych kwot przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu podlega u wspólnika opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada na podatników osiągających dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej obowiązki w zakresie obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W myśl przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Z przeanalizowanych powyżej regulacji prawnych wynika, że zasady wykładni systemowej nakazują przyjąć, że podział przychodów i kosztów między wspólnikami spółki komandytowej powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej każdy ze wspólników partycypuje w zyskach spółki. Zatem proporcję, o której mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustala się w stosunku do przysługującego wspólnikowi, będącemu osobą fizyczną, udziału w przychodach i kosztach spółki komandytowej, stosownie do postanowień zawartych w umowie spółki, przy czym pod pojęciem udziału należy rozumieć udział w zyskach tej spółki. Zarówno więc przychody, koszty uzyskania przychodu, jak i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, straty i ulgi podatkowe, powinny być rozliczane przez Wnioskodawcę, będącego wspólnikiem spółki komandytowej - proporcjonalnie do jego udziału w zyskach tej spółki. Wspólnik spółki komandytowej, ma obowiązek wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a po zakończeniu roku podatkowego złożyć zeznanie podatkowe, w którym wykaże dochody z tytułu udziału w tej spółce, jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl bowiem art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).

W myśl art. 45 ust. 4 pkt 1 i 3 ww. ustawy, w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić:

* różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników;

* należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, albo różnicę pomiędzy podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, a sumą należnych za dany rok zaliczek.

Podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku. W razie niezłożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu, właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania w podatku dochodowym (art. 45 ust. 6 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki komandytowej. W przyszłości, w związku z wystąpieniem ze spółki jednego z jej wspólników, w trakcie roku podatkowego zmianie ulegnie proporcja udziału w zyskach pozostałych wspólników. Oznacza to, że w wyniku tej zmiany udział Wnioskodawcy w zysku spółki komandytowej ulegnie zwiększeniu. W konsekwencji może dojść do sytuacji, w której wypłacony Wnioskodawcy zysk będzie wyższy, niż wartość zysku przypadającego na niego w trakcie roku i stanowiącego jego dochód podatkowy. Umowa Spółki nie modyfikuje kodeksowych reguł podziału jej zysku co oznacza, że każdy ze wspólników ma prawo do wypłaty przysługującego mu zysku po zakończeniu roku obrotowego.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, że Wnioskodawca, jako wspólnik spółki komandytowej, opodatkuje rzeczywiście uzyskany dochód z udziału w spółce przypadający na ostatni dzień roku podatkowego. Zatem w przypadku gdy wielkość udziału w zysku na koniec roku podatkowego w stosunku do wielkości tego udziału przyjętej do obliczania zaliczek na podatek dochodowy ulegnie zmianie, to dochód za rok podatkowy należy ustalić zgodnie z wielkością udziału w zysku ustaloną na koniec roku podatkowego, a nie zgodnie z wielkością udziału w zysku przyjętą do obliczania poszczególnych zaliczek na podatek dochodowy. W konsekwencji w przypadku uzyskania na koniec roku podatkowego zysku wyższego, niż zadeklarowany w trakcie roku podatkowego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku wynikającego z różnicy między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, a sumą zaliczek należnych za dany rok.

Reasumując, opodatkowaniu podlegać będzie dochód odpowiadający udziałowi w zysku taki, jaki przysługiwał będzie Wnioskodawcy na koniec roku podatkowego, tj. dochód faktycznie należny. Zgodnie bowiem z przepisami Kodeksu spółek handlowych, zysk należny jest wspólnikowi dopiero z końcem roku obrotowego, a więc dla ustalenia wysokości zysku kluczowe znaczenie powinien mieć udział w zysku na koniec roku obrotowego. Zatem, w opisanym zdarzeniu przyszłym dochód roczny Wnioskodawcy z tytułu udziału w spółce komandytowej należy określić zgodnie z posiadanym prawem do udziału w zysku spółki na ostatni dzień roku podatkowego. Dochód ten Wnioskodawca będzie zobowiązany rozliczyć w zeznaniu rocznym, dlatego też w zależności od tego, czy suma należnych w danym roku podatkowym zaliczek będzie wyższa, czy też niższa od należnego podatku za dany rok podatkowy, u Wnioskodawcy może wystąpić nadpłata lub konieczność wpłaty kwoty różnicy między podatkiem należnym, ustalonym stosownie do posiadanego na koniec roku udziału w zyskach spółki komandytowej, a należnymi zaliczkami. Bez wpływu na rachunek podatkowy Wnioskodawcy pozostaje w tej sytuacji zmiana proporcji udziału w zysku w trakcie roku obrotowego (podatkowego).

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych wypłaty zysku spółki komandytowej zauważyć należy, że zysk ten wypłacany jest na podstawie uchwały, podejmowanej przez zgromadzenie wspólników Spółki o podziale zysku pomiędzy jej wspólników, zgodnie z zasadami określonymi w umowie Spółki, a w razie braku w umowie spółki postanowień w tym zakresie, zgodnie z zasadami określonymi w k.s.h. Sama czynność wypłaty zysku na rzecz wspólników spółki komandytowej jest neutralna podatkowo, co oznacza, że nie rodzi skutków podatkowych.

Reasumując, dochód (rozumiany jako różnica między przychodem, a kosztami jego uzyskania) z tytułu udziału w spółce komandytowej Wnioskodawca winien ustalić we wskazany powyżej sposób, a więc z uwzględnieniem jego udziału w spółce na koniec roku podatkowego. Natomiast sama późniejsza wypłata zysku na rzecz Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki komandytowej, który uprzednio zostanie wykazany przez niego w złożonym zeznaniu podatkowym, a tym samym opodatkowany, jako dochód z prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie generowała przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zmiany udziału w zysku spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

Jednocześnie nadmienić należy, że tut. Organ zapoznał się z powołanymi przez Wnioskodawcę interpretacjami indywidualnymi, jednakże z przyczyn wskazanych w niniejszej interpretacji nie podziela zawartego w nich stanowiska. Jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sądowego. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to, czy stanowisko to byłoby słuszne, czy też nie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.