IBPBI/1/415-1414/14/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 listopada 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 24 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

* możliwości uznania wskazanych we wniosku składników majątku za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w prowadzonej w formie spółki komandytowo-akcyjnej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz możliwości ich amortyzowania - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. składników majątku do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 listopada 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości uznania wskazanych we wniosku składników majątku za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w prowadzonej w formie spółki komandytowo-akcyjnej pozarolniczej działalności gospodarczej, możliwości ich amortyzowania oraz możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. składników majątku do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą status polskiego rezydenta podatkowego (dalej: "Wnioskodawca"). Wnioskodawca zostanie wspólnikiem (akcjonariuszem) w istniejącej, zawiązanej w 2013 r. spółce komandytowo-akcyjnej (dalej jako: "SKA", "Spółka").

SKA została zawiązana we wrześniu 2013 r. W tym samym terminie został podpisany Statut SKA w wymaganej przepisami kodeksu spółek handlowych formie aktu notarialnego. Postanowieniem Sądu Rejonowego z października 2013 r. Spółka została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Zgodnie z zarejestrowanym Statutem SKA, rok obrotowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym i trwa od 1 grudnia 2013 r. do 31 października 2015 r. W rezultacie, wobec SKA zastosowanie znajdą tzw. przepisy przejściowe wynikające z ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1387). W tym w szczególności art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej nie znajduje zastosowania w odniesieniu do Spółki, z uwagi na fakt jej rejestracji (jak również stosownych zmian w zakresie roku obrotowego) w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przed dniem wejścia w życie ww. przepisu (tekst jedn.: przed dniem 12 grudnia 2013 r.).

W konsekwencji powyższego, na dzień składania niniejszego wniosku, jak również na planowany dzień dokonania darowizny Przedsiębiorstwa, SKA nie jest i nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest/będzie osobową spółką handlową, niebędącą osobą prawną. Gdy Wnioskodawca będzie już akcjonariuszem SKA, Spółka otrzyma w drodze darowizny przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (dalej jako: "Przedsiębiorstwo"). W skład Przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności takie składniki majątkowe jak prawa własności zabudowanych nieruchomości, prawa własności nieruchomości niezabudowanych, prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (dalej jako: "Środki trwałe"). Środki trwałe są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności podmiotu, który będzie wnosił do SKA Przedsiębiorstwo w drodze darowizny i są przez ten podmiot amortyzowane (te, które takiej amortyzacji podlegają w świetle przepisów prawa podatkowego). Umowa darowizny, na podstawie której SKA otrzyma Przedsiębiorstwo będzie określać wartość rynkową darowanego Przedsiębiorstwa (określoną przez niezależnego rzeczoznawcę), w szczególności wartość rynkową poszczególnych Środków trwałych.

SKA będzie wykorzystywać składniki otrzymanego Przedsiębiorstwa na potrzeby związane z prowadzoną przez SKA działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy składniki majątkowe, w tym w szczególności te Środki trwałe, które w świetle ustaw podatkowych mogą stanowić środki trwałe podlegające amortyzacji, otrzymane przez SKA w ramach uzyskanego w darowiźnie Przedsiębiorstwa, z uwagi na fakt, że SKA będzie używać ich na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w okresie przekraczającym rok, mogą podlegać amortyzacji w rozumieniu ustawy PIT, a w konsekwencji czy odpisy amortyzacyjne od tych Środków trwałych będą stanowić koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy od momentu rozpoczęcia amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie składników majątkowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, na dzień składania niniejszego wniosku, jak również na planowany dzień dokonania darowizny Przedsiębiorstwa, SKA nie jest i nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest/będzie osobową spółką handlową, niebędącą osobą prawną. Podatnikami podatku dochodowego są wspólnicy SKA. W przypadku Wnioskodawcy jako osoby fizycznej, zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 Ustawy PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Definicja przedsiębiorstwa zawarta została w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - winno być tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121, dalej: "Kodeks cywilny"), zgodnie z którym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Jednocześnie, biorąc pod uwagę, że przepis art. 55¹ kodeksu cywilnego posługuje się zwrotem "w szczególności" utrwalił się pogląd, że w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego mogą wchodzić także inne składniki majątkowe, niewymienione w cyt. wyżej przepisie, np. zobowiązania wynikające z prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl natomiast art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany czy darowizny. Jednocześnie należy zauważyć, że ustawa PIT nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Z powyższego wynika, że w przypadku przekazania przedsiębiorstwa innemu podmiotowi, przedmiotem tego przekazania są wszelkie składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem, o ile na podstawie czynności prawnej będącej podstawą przekazania, bądź przepisów szczególnych, nie zostały z niego wyłączone.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, w świetle prawa podatkowego, podmiot obdarowany, w tym przypadku SKA, jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych wchodzących w skład darowanego Przedsiębiorstwa, w tym Środków trwałych, które stanowią jego część, natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane przez SKA mogą zostać kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów na poziomie jej wspólników, jeśli spełnione zostaną przesłanki umożliwiające dokonywanie amortyzacji, o których mowa w art. 22a-22o Ustawy PIT, z uwzględnieniem jej art. 23.

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 Ustawy PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Natomiast w myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie zaś z art. 22a ust. 1 Ustawy PIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Ponadto odnosząc się do zawartych w ustawie PIT przepisów dotyczących amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie.

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Zatem przeniesienie własności w drodze darowizny jest "nabyciem" w rozumieniu art. 22a ust. 1 Ustawy PIT po stronie podmiotu obdarowanego. Dla przyjęcia, że Środki trwałe mogą być amortyzowane, muszą one również spełniać pozostałe warunki, tzn. muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika, muszą być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres ich używania musi wynosić co najmniej rok, jak również muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy PIT.

Przekładając powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy, należy zauważyć, że SKA, która otrzyma na drodze darowizny Przedsiębiorstwo, będzie uprawniona do amortyzowania, wchodzących w jego skład składników majątkowych, jeśli spełnione będą przesłanki amortyzacji, o których mowa w przepisach Ustawy PIT. W odniesieniu do części Środków trwałych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, nie ulega wątpliwości, że spełniają one przesłankę z art. 22a ust. 1 Ustawy PIT. W takiej sytuacji SKA będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od Środków trwałych, które jednocześnie będą kosztami uzyskania przychodów dla wspólników SKA w proporcji, w jakiej uczestniczą oni w jej zyskach (art. 8 ust. 1 Ustawy PIT).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz zadanego pytania (wyznaczających zakres wniosku), przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia dotycząca możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych (środków trwałych) wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, a w związku z tym, możliwości kwalifikowania tych odpisów, jako kosztów uzyskania przychodów na poziomie wspólnika SKA. Nie była przedmiotem tej interpretacji kwestia poprawności zastosowania przez spółkę komandytowo-akcyjną art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1387). Wskazanie Wnioskodawcy, zgodnie z którym (...) na planowany dzień dokonania darowizny przedsiębiorstwa, SKA nie jest i nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest/będzie osobową spółką handlową, niebędącą osobą prawną (...) przyjęto za element opisu zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. W myśl art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów; może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, czy darowizny. Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "darowizna"; należy zatem w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Zatem określoną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast stosownie do art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Składnik majątku może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

* stanowi on własność lub współwłasność podatnika,

* został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

* jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika),

* składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu nie uznaje się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych nieodpłatnie z wyjątkiem nabytych w drodze spadku i darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Z ww. przepisu wynika więc, że nabycie składników majątkowych w formie darowizny nie stanowi przeszkody do ich amortyzacji i zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że składniki te są środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi. Zatem kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki osobowej, to spółka (a nie jej wspólnicy) prowadzi ewidencje księgowe (w tym księgi podatkowe oraz ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), a także dokonuje amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca zostanie wspólnikiem (akcjonariuszem) w istniejącej, zawiązanej we wrześniu 2013 r. spółce komandytowo-akcyjnej. Spółka otrzyma w drodze darowizny przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W skład przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności takie składniki majątkowe jak prawa własności zabudowanych nieruchomości, prawa własności nieruchomości niezabudowanych, prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, które są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności podmiotu, który będzie wnosił do Spółki przedsiębiorstwo w drodze darowizny i są przez ten podmiot amortyzowane (te, które takiej amortyzacji podlegają w świetle przepisów prawa podatkowego). Na planowany dzień dokonania darowizny przedsiębiorstwa, Spółka nie jest i nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest/będzie osobową spółką handlową, niebędącą osobą prawną. Spółka będzie wykorzystywać składniki otrzymanego przedsiębiorstwa na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że otrzymane w drodze darowizny wskazane we wniosku składniki majątku będą mogły stanowić w spółce komandytowo-akcyjnej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (prawa użytkowania wieczystego nieruchomości), jeżeli będą spełniały warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka będzie tym samym mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych składników majątku, które w ogólności mogą podlegać amortyzacji podatkowej (grunty i prawa użytkowania wieczystego nieruchomości nie podlegają amortyzacji).

Odnosząc się do możliwości zaliczenia tak dokonywanych przez spółkę komandytowo-akcyjną odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, zauważyć należy, że skoro jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego spółka komandytowo-akcyjna nie jest (nie będzie) (w szczególności na moment dokonania darowizny przedsiębiorstwa) podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest (będzie) osobową spółką handlową, niebędącą osobą prawną, to konsekwencją udziału Wnioskodawcy, jako akcjonariusza w tej spółce, jest stosowanie do jego sytuacji podatkowo prawnej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. W myśl bowiem art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym, w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej posiadającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów z uczestnictwa w takiej spółce, z zastrzeżeniem art. 6, w tym z tytułu objęcia (nabycia) udziałów takiej spółki, przepisy ustaw wymienionych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od pierwszego dnia roku obrotowego tej spółki rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2013 r.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. dochody spółki komandytowo-akcyjnej nie stanowiły odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegały natomiast dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony był od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. W konsekwencji jeżeli wspólnikiem (akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej była osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej, jej wspólnik będący akcjonariuszem otrzymać może wyłącznie przychód w postaci dywidendy będącej przypadającą na niego częścią zysku, przy czym wypłata ta następuje po zakończeniu roku, w którym zysk zostanie wypracowany. W trakcie roku podatkowego może otrzymać jedynie zaliczki na poczet dywidendy. Z tych też powodów akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie ma obowiązku wykazywania na bieżąco (w roku podatkowym, w którym wypracowano dywidendę) przychodów i kosztów ich uzyskania, gdyż nie osiąga przychodu należnego z udziału w zysku. Nie ma on tym samym obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w tym roku podatkowym, za który następnie może być mu wypłacona dywidenda.

Powyższe oznacza, że akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej z tytułu uczestnictwa w tej spółce uzyskuje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości przyznanej mu dywidendy (względnie zaliczki na poczet dywidendy). Dywidenda ta (zaliczka) stanowi jednocześnie podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest bowiem podstaw prawnych do pomniejszenia przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej przyznanej mu kwoty dywidendy (zaliczki na poczet dywidendy) o koszty uzyskania przychodu. Wszystkie koszty poniesione przez spółkę komandytowo-akcyjną winny być bowiem uwzględnione przy ustalaniu zysku, którego część w postaci dywidendy otrzymuje akcjonariusz.

Mając na względzie charakter przychodu, jakim jest dywidenda należna Wnioskodawcy jako akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej, a w szczególności okoliczność, że wypłata dywidendy stanowi formę realizacji prawa akcjonariusza do udziału w zysku tej spółki - należy stwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych, o których mowa we wniosku.

Z uwagi na ww. specyficzną sytuację prawną akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, w jego przypadku nie mają bowiem zastosowania przepisy art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest zatem jakichkolwiek podstaw prawnych do rozliczania wskazanych powyżej odpisów amortyzacyjnych jako kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* możliwości uznania wskazanych we wniosku składników majątku za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w prowadzonej w formie spółki komandytowo-akcyjnej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz możliwości ich amortyzowania - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. składników majątku do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.