IBPBI/1/415-1324/11/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 23 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 9 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wstępnej opłaty leasingowej wynikającej z zawartej umowy leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wstępnej opłaty leasingowej wynikającej z zawartej umowy leasingu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 31 stycznia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1324/11/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 9 lutego 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 10 października 2011 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy z zabudową hakową. Samochód ten jest wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, m.in. do przewozu kontenerów z surowcami wtórnymi, bądź odpadami komunalnymi. Firma prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z zasadami ustawy o rachunkowości.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 7 lutego 2012 r., Wnioskodawca wskazał, iż jego firma posiada zakładowy plan kont, którego integralną częścią jest załącznik ujmujący politykę rachunkowości. Załącznik ten stwierdza, że koszty pośrednie obejmujące jeden rok, bądź więcej lat i przekraczające okres jednego roku kalendarzowego zgodnie z informacją na dokumencie źródłowym, dzielone są proporcjonalnie wg okresu którego dotyczą i zaliczane odpowiednio do właściwych lat za pośrednictwem konta międzyokresowe rozliczenia kosztów. Takie ujęcie rozliczenia kosztów zgodne jest z ustawą rachunkowości z 29 września 1994 r. i Krajowym Standardem Rachunkowości nr 5 "leasing, najem i dzierżawa" i dotyczy wszystkich kosztów pośrednich nie tylko kosztów leasingu. Umowa leasingu, o której mowa we wniosku, spełnia wszystkie wymogi określone w art. 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłata wstępna wynikająca z zawartej umowy leasingu w kwocie 65.940,25 zł winna być zaliczana do kosztów w wysokości 1.373,75 zł miesięcznie to jest jako 1/48 całej opłaty wstępnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłatę wstępną należy podzielić proporcjonalnie do ilości rat leasingowych i 1/48 tej opłaty zaliczać do kosztów uzyskania przychodów, począwszy od miesiąca października 2011 r. Wstępnej opłaty leasingowej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami firmy, a zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli koszty te przekraczają rok podatkowy, rozlicza się je proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

Zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

Jeżeli zatem, będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu w istocie spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ww. ustawy, to poniesione przez korzystającego, opłaty ustalone w umowie leasingu w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej przez podmiot prowadzący księgi rachunkowe, należy brać pod uwagę zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 5-5d powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przy czym, w myśl art. 22 ust. 5d ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z powyższego przepisu wynika, że pojęcie dnia, na który ujęto koszt, powinno być rozumiane zgodnie z przepisami ww. ustawy, określającymi do jakich okresów rozrachunkowych przyporządkowane są koszty i przychody. Kluczowe znaczenie ma tu zasada współmierności, zgodnie z którą w księgach rachunkowych firmy trzeba ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty, przy czym nie jest istotna ani data wystawienia przez kontrahenta faktury, ani moment jej faktycznego zaksięgowania (rozumianego jako czynność techniczno - rachunkowa). Jednocześnie zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), jednostka może w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na realizację obowiązku określonego w ust. 1.

Wstępnych opłat leasingowych nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż są one uiszczane jednorazowo przed lub przy podpisywaniu umowy leasingowej, ale przed wydaniem przedmiotu leasingu, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do zawarcia lub rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Co do zasady, opłaty o charakterze wstępnym (niezależnie od stosowanego nazewnictwa) pomimo że ponoszone są jednorazowo, dotyczą ściśle określonego okresu wynikającego z umowy leasingu. Zatem bez względu na nazewnictwo (wstępna rata leasingowa, czynsz inicjalny, czynsz zerowy, opłata wstępna, pierwsza opłata, rata zerowa), jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia) i wydania przedmiotu leasingu, to z uwagi na tę właśnie rolę, należy przyjąć, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz uzupełnienia wniosku wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy. Firma prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z zasadami ustawy o rachunkowości. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż koszty pośrednie obejmujące jeden rok, bądź więcej lat i przekraczające okres jednego roku kalendarzowego, dzielone są proporcjonalnie wg okresu którego dotyczą i zaliczane odpowiednio do właściwych lat za pośrednictwem konta międzyokresowe rozliczenia kosztów. Takie ujęcie rozliczenia kosztów zgodne jest z ustawą rachunkowości z 29 września 1994 r. i Krajowym Standardem Rachunkowości nr 5 "leasing, najem i dzierżawa" i dotyczy wszystkich kosztów pośrednich nie tylko kosztów leasingu.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy umowa leasingu spełnia warunki wskazane w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie korzysta z możliwości wynikającej z art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości i nie ujmuje w księgach rachunkowych kosztów pośrednich, w tym wstępnej opłaty leasingowej jednorazowo, lecz równomiernie do kosztów poszczególnych miesięcy objętych okresem leasingu, również podatkowo powinien ująć ten wydatek jako koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do okresu trwania umowy leasingu.

Jednocześnie zauważyć należy, iż o ile umowę leasingu operacyjnego, o której mowa we wniosku, zawarto dnia 10 października 2011 r. na 48 miesięcy, to do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca może co miesiąc zaliczać 1/48 opłaty wstępnej, począwszy od miesiąca października 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.